واکنش روزنامه شهرداری به نخواندن سرود ملی توسط تیم ملی

واکنش روزنامه شهرداری به نخواندن سرود ملی توسط تیم ملی

البته نه در داخل و نه در خارج از ایران، هیچ یک از هموطنان نمی خواهند سرود ملی را ممنوع کنند. حتی در بین گروه‌های مخالف نظام جمهوری اسلامی در خارج از کشور، فقط تجزیه طلبان به این کمپین پیوسته‌اند، زیرا به خوبی می‌دانند که بدنامی آن برای همیشه بر پیشانی‌شان حک خواهد شد.

پس از شکست کمپین امضا برای اخراج تیم ملی فوتبال ایران از جام جهانی 2022 قطر، برگزارکنندگان همین کمپین مدتی است که برای تحریم سرود ملی تلاش می کنند.

برگزارکنندگان اینگونه کمپین ها با دعوت از روشنفکران یا وطن پرستان و دوستداران ملت ایران در برنامه های مختلف در شبکه های تلویزیونی خارجی و ارائه تحلیل ها و تفسیرهای مختلف و استفاده از انواع روش های جنگ روانی و رسانه ای سعی در رسیدن به هدف خود دارند. . ایجاد فضای آشفته برای ایجاد ذهنیت منفی در بین مردم و ورزشکاران و به ویژه اعضای تیم ملی فوتبال شرکت کننده در رقابت های جام جهانی 2022 قطر با پخش سرود ملی که یکی از نمادهای ملی ایران است؛ برای جلوگیری از خواندن سرود ملی آنها قبل از مسابقات رسمی.

توجیه این مدعیان میهن پرستی این است که موفقیت های ورزشی موجب خشنود شدن دولت و شخصیت های سیاسی کشور می شود. بنابراین نباید به آنها اجازه داد که شادی چنین موفقیت هایی را با ملت شریک شوند. نادیده گرفتن این واقعیت که سهم و منفعت اصلی در پیروزی های ملی متعلق به مردم است یا توجیه اینکه تیم ملی فوتبال ایران متعلق به دولت است و هر چیزی که به دولت برمی گردد حتی سرود ملی باید تحریم شود. نادیده گرفتن کلمه ملی و نام مقدس ایران. آیا کشورهای دیگر با توجیهات مشابه تیم های ملی خود را تحریم کرده اند؟
پس از پیروزی انقلاب کوبا در سال 1959 به رهبری فیدل کاسترو و در جستجوی تغییرات اساسی و اصلاحات همه جانبه در امور سیاسی و اجتماعی، بسیاری از ناراضیانی که با سیاست های دولت جدید در تضاد بودند، سرزمین خود یعنی کوبا را برای همیشه ترک کردند. آنها به کشورهای دیگر رفتند و بیشتر آنها در ایالات متحده ساکن شدند و دیگر هرگز نتوانستند وطن خود را ببینند. در تمام این سالها مخالفان دولت کوبا و رهبر آن کاسترو در تبعید و تبعید زندگی می کردند، اما این مشکل هرگز باعث نشد که آنها از کشور و ملت خود دور شوند و خواستار تحریم ورزش کوبا و ورزشکاران کوبایی توسط نهادهای بین المللی شوند. برعکس، وقتی ورزشکاران کوبایی در رویدادهای بین‌المللی ظاهر می‌شوند، از آنها استقبال، تشویق و حمایت می‌کنند. حتی زمانی که در خاک آمریکا با حریفی از ایالات متحده رقابت می کند.

اما این گروه مدعی میهن پرستی این روزها دست به هر کاری می زنند تا رنج مردم را دوچندان کنند و طعم آنها را تلخ تر کنند. البته از کسانی که با دشمنان مردم ایران دیدار می کنند و از آنها می خواهند که تحریم های اقتصادی بیشتر و فلج کننده ای را علیه زادگاهشان اعمال کنند، انتظاری بیش از این نمی توان داشت. لجبازی و ناسازگاری آنها با مردم ایران بیشتر از نظام سیاسی حاکم است، اما این آخرین شاهکار آنها واقعاً جدید است. از آنجایی که هیچ اپوزیسیونی در تاریخ معاصر خواهان تحریم نمادهای ملی خود نشده است، آنها می خواهند تیم ملی فوتبال ایران را از جام جهانی بیرون کنند یا سرود ملی آن را نخوانند.

البته نه در داخل و نه در خارج از ایران، هیچ یک از هموطنان نمی خواهند سرود ملی را ممنوع کنند. حتی در بین گروه های مخالف نظام جمهوری اسلامی در خارج از کشور نیز فقط تجزیه طلبان به این کمپین پیوستند و از آن حمایت کردند و گروه ها و افراد دیگر حداقل از سازمان دهندگان و حامیان کمپین تحریم تیم ملی و سرود تیم ملی فاصله گرفتند.ایران . ; زیرا به خوبی می دانند که رسوایی او برای همیشه بر پیشانی آنها نقش می بندد.

دیدگاهتان را بنویسید