چرا خودکشی از یک ناهنجاری به یک آسیب اجتماعی تبدیل شد؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش عصرهامون، خودکشی واژه ای است که در روزها و ماه های اخیر در صدر پربازدیدترین اخبار حوادث رسانه های کشور قرار گرفته و حتی یکی از پربازدیدترین اخبار روز است.

خودکشی، انحراف و جنایت در جامعه در چرخه جوامع امری عادی است، اما اگر خودکشی افزایش یابد، این پدیده به امری نابهنجار در جامعه تبدیل می شود که نیاز به توصیف و تفسیر دارد.

وی با اشاره به اینکه متأسفانه اخیراً شاهد افزایش خودکشی در کشور بوده ایم که باید به عنوان یک معضل اجتماعی مورد تحلیل قرار گیرد، افزود: متغیرهای زیادی را می توان فرض کرد اما محتمل ترین فرضیه در این دیدگاه را می توان به گسست اجتماعی نسبت داد. روابط در جلما و متغیرهای اجتماعی باید مورد بحث قرار گیرد.

با افزایش فشار سیستم و ساختارها از جمله ساختار اقتصادی، زیست جهان افراد تحت تأثیر قرار می گیرد و کوچکتر می شود و کوچک شدن جهان زیستی منجر به افزایش اختلاف طبقاتی می شود.

با افزایش اختلاف طبقاتی، پیوندهای اجتماعی به دلیل نازک شدن طبقه متوسط ​​در ایران ضعیف تر می شود و در نتیجه خودکشی به عنوان یک واقعیت اجتماعی افزایش می یابد.

سرخوردگی نتیجه گسست اجتماعی است و اگر شکاف طبقاتی و توزیع برابر نباشد، نابرابری اجتماعی، احساس پوچی، یأس و ناامیدی در جامعه افزایش می یابد.

فردی در چنین جامعه ای که به این مرحله رسیده و با این ویژگی دست به خودکشی می زند و خود را از بین می برد یا در بهترین حالت اعتیاد را انتخاب می کند.

بسیاری از جامعه شناسان بر این باورند که اگر بخواهیم سطح خودکشی، طلاق، فساد و فحشا را در جامعه کاهش دهیم، قبل از هر چیز باید شرایط اقتصادی آن جامعه را بهبود بخشیم.

در شرایطی که متأسفانه اختلاف طبقاتی بسیار عمیق، فرصت های شغلی اندک و مسکن دست نیافتنی است، همه این عوامل باعث می شود که مردم به ویژه جوانان، آرمان های خود را در پشت دیواری از خواسته ها و نیازها دست نیافتنی و درمانده ببینند. برای مردم خیلی دردناک است.این کار برای آنها مطلوب نیست.

اگر باورهای دینی را تقویت کنیم این می تواند موثر باشد و اگر امید به زندگی، شادی و نشاط را افزایش دهیم این مشکلات کاهش می یابد.


حسن میرشکار، استاد دانشگاه آزاد زاهدان و جامعه شناس

انتهای پیام