روز جدید: روزنامه اینترنتی فراز با سیدیعقوب موسوی، جامعه شناس و استاد دانشگاه الزهرا درباره جلب توجه مردم به تاناکورا و فروش سهام گفت و گو کرده است.
لباس های دست دوم که وارد کشور می شود و به لباس تاناکورا معروف است مدتی است با گران شدن لباس های دست اول و فلاکت اقتصادی مردم بازار را گرم کرده است. همانطور که اجناس دست دوم رایج است، لباس های دست دوم نیز رایج است. در مورد منشاء و منشأ این لباس ها و اینکه از کجا و چگونه و چگونه وارد بازارهای ما می شود، گمانه زنی های زیادی وجود دارد.
برخی از توزیع کنندگان برای اطمینان دادن به مشتریان خود ادعا می کنند که این لباس ها را از موسسات خیریه اروپایی دریافت می کنند. به گفته آنها خیریه های اروپایی این لباس ها را در بسته بندی های 100 کیلوگرمی به قیمت 800 هزار تا یک میلیون تن در کشورهای جهان سوم می فروشند. این لباس ها در هر کجای کشور که وارد می شوند مشتریان ویژه ای دارند; حتی در روزی که قیمت هر لباس نو و دست اولی چندین برابر قیمت این لباس هاست.
سید یعقوب موسوی، جامعه شناس:
یکی از مسائلی که مدتی است در جامعه ما بسیار رایج شده است، سهام دست دوم و الاغ است. به خصوص در حوزه پوشاک و کفش، نگاه شما به این موضوع چیست؟
خرید و فروش سهام دست دوم در اکثر کشورهای دنیا حتی در اروپا رایج است. برخی از افراد ثروتمند حتی حاضرند لباس ها یا لوازم دست دوم افراد مشهور را با قیمت بالا بخرند، استفاده کنند و بپزند. بنابراین این یک پدیده اقتصادی جدید نیست. بلکه ادامه اقتصاد کسب و کار و فروش به شکل مدرن و امروزی است. حتی می توان گفت این روش نوعی بازسازی آبرومندانه سیستم معاملاتی است. حدود 50 درصد از فروشندگانی که فروشگاه یا برند دارند، کالاهایی را نیز عرضه می کنند که در انبار موجود نیستند. اما البته این ماجرا در کشور ما حکایت دیگری هم دارد. با افزایش مشکلات اقتصادی مردم، بازار اجناس دست دوم نیز افزایش می یابد.
با توجه به قیمت بالای اجناس در تمامی زمینه ها، پوشاک و کفش نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بسیاری از تولیدکنندگان داخلی نمی فروشند. چرا مردم به دنبال مواد مصرفی هستند؟
بخش مهم ماجرا، فشار اقتصادی بر اقشار کم درآمد است که مجبور به روی آوردن به کالاهای ارزان و فرسوده هستند. این نوع خرید و فروش بیشتر در نقاط مرکزی و پیرامونی و شهرها و مناطق فقیرنشین رایج است که نشان از فلاکت روزافزون اقتصادی دارد. ارزش پول ملی ما هر روز که می گذرد کاهش می یابد و اختلاف طبقاتی بیشتر می شود. بیدارکننده فروپاشی و مرگ اقتصادی است که همه روابط اجتماعی-اقتصادی مردم را مختل کرده و در همه سطوح نفوذ کرده است. و حتی باورها و تعهدات اجتماعی را تحت الشعاع قرار داد. کشور ما در شرایط بحرانی خاصی قرار دارد که نمی توان آن را نادیده گرفت.
تاناکورا یا استوکوپوشی نشان می دهد که علاوه بر مشکلات اقتصادی آشکاری که با آن روبرو هستیم، اتفاقات دردناکی نیز در زیر پوست جامعه ما در حال رخ دادن است. اینکه مردم ما که منابع صادراتی متفاوتی دارند و زمانی ثروتمندترین کشور منطقه بودند و صرفاً به فروش نفت متکی بودند، اکنون مجبورند لباس های دست دوم شیلی یا بنگلادش را بپوشند و با این وضعیت نابسامان ممکن است اینگونه باشد. برای آنها. این امر باعث بروز مشکلاتی در سلامتی نیز شده است.