مونیکا ویتی، هنرپیشه ایتالیایی، بیشتر برای بازی در فیلم‌هایی به کارگردانی میکل آنجلو آنتونیونی در اوایل تا اواسط دهه 1960 شناخته شد. پس از همکاری با آنتونیونی، ویتی در فیلم‌های کمدی، بیشتر با ماریو مونیچلی بازی کرد.
او با مارچلو ماسترویانی، آلن دلون، ریچارد هریس، ترنس استامپ، مایکل کین و درک بوگارد ظاهر می شود.
ویتی برنده پنج جایزه دیوید د دوناتلو برای بهترین بازیگر زن، هفت جایزه گلدن گلوب ایتالیا برای بهترین بازیگر زن و جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شد.
او از دوران کودکی خود به عنوان دوران سختی یاد می کند، زمانی که والدین سخت گیرش آزادی های او را محدود کردند. زمانی که والدین و خواهر و برادرش در جستجوی زندگی بهتر به ایالات متحده مهاجرت کردند و در سال 1953 از آکادمی ملی هنرهای دراماتیک فارغ التحصیل شدند، در 18 سالگی در رم ماند. به طوری که نمی توانند ورود او به دنیای سینما را تایید کنند.
او در سال 1954 به طور فعال وارد عرصه بازیگری شد، اما در این مدت عمدتاً روی صحنه و تلویزیون بازی می کرد. ویتی در سال 1957 با آنتونیونی آشنا شد و در سال 1960 با بازی در فیلم L’Avventura تبدیل به ستاره سینما شد.
وایتی با بازی در سه گانه آنتونیونی به یکی از مشهورترین و درخشان ترین چهره های صحنه بین المللی فیلم تبدیل شد و به طور منظم در جشنواره فیلم کن و سایر رویدادهای بین المللی ظاهر شد. شهرت او – حداقل در اروپا – پس از روی آوردن به کمدی در دهه 1970 ادامه یافت.
در سال 1975 با روبرتو روسو کارگردان، فیلمنامه نویس و کارگردان ایتالیایی دیگری آشنا شد. آنها در سال 1995 ازدواج کردند.
او آخرین بار در سال 1980 با آنتونیونی در یک فیلم تلویزیونی به نام اسرار اوبروالد بر اساس نمایشنامه ای از ژان کوکتو کار کرد. فیلمی که نتوانست نظر منتقدان را جلب کند.
ویتی در دهه 80 کمتر در فیلم ها کار می کرد و توجه خود را به صحنه بازگرداند. او همچنین در سال 1989 بازیگری تدریس کرد و سعی کرد در سال 1989 با فیلم The Secret Scandal کارگردانی کند، فیلمی که او نوشت و با الیوت گولد همبازی بود. این فیلم مورد تشویق قرار گرفت، اما در گیشه شکست خورد و پایان کار او در سینما بود.
