ساسی مانکن که این بار با آهنگ برادران لیلا خبرساز شد، برای تامین هزینه های زندگی و ساخت آهنگ های مبتذل خود به منبع مالی عجیبی دسترسی دارد: پول خانواده های ساکن ایران!
به گزارش «پارسینه»، انتشار تیزر جدیدترین آهنگ ساسی مانکن با نام «برادران لیلا» هفته گذشته چشم و گوش مردم و مسئولان را تیز کرد. چند ثانیه موزیک ویدیو برادران لیلا به همه نشان داد که آنها در بهترین حالت یک اثر کثیف و وسواسی شبیه به سالهای آخر او خواهند بود.
به نظر می رسد ساسان حیدری فرمول موفقی برای ایجاد جنجال و دیده شدن پیدا کرده است. با تکیه بر نام ها یا حرفه های خاص (سومیا، لیلا، دکتر)، پرداختن به مسائل گسترده جامعه به ویژه در شبکه های اجتماعی و استفاده از واژه ها و اصطلاحات جنسی، همراه با ضرب آهنگ تند موسیقی و قافیه های جذابش، این کار را انجام داد. چه کسانی آن را دوست دارند و چه کسانی که از محتوای مزاحم آن متنفرند، به نوعی با موج ایجاد شده همراهی می کنند.
یکی از انتقادات اصلی به ساسی، محتوای مبتذل آمیخته با الفاظ جنسی است که برای کودکان مناسب نیست. در آهنگ «دکتر» مستقیماً بچه‌ها را مخاطب قرار داد و به آنها توصیه کرد قبل از خواب مشروبات الکلی بنوشند و «اول اینستا بعد کتاب». او در موزیک ویدیو برادران لیلا مجریان برنامه کودک را به سخره گرفته و تصاویری برهنه با گریم عمو کانادا و خاله های مجری و در دکوری شبیه برنامه های کودکانه نشان می دهد و ویژگی های «خاله لیلا» را شرح می دهد. ساسی برای جلوگیری از انتقاد ادعا می کند که این موسیقی برای کودکان نیست و به بزرگسالان توصیه می کند که جلوی فرزندان خود را بگیرند.
طبیعتاً از فردی که تمایل به جلب توجه دارد و بازیگر فیلم های مستهجن نمی شود، نباید از دغدغه فرهنگی جامعه و حتی نسل جدید آن انتظار داشت. جان ساسان حیدری به این چیزها بستگی دارد و بهتر است بعد از اینکه به او چاقو زدیم به خودمان چاقو بزنیم.
ما در اینجا به دنبال بحث در مورد کمبودهای فرهنگی کارمندان و خانواده ها نیستیم که بیش از حد تکراری و خسته کننده است. این بار می‌خواهیم پیکان انتقاد را متوجه سازمانی کنیم که به نوعی به ساسی و بسیاری دیگر از هنرمندان سایبری کمک مالی می‌کند.
در سال های اخیر، بسیاری از خوانندگان و همچنین به اصطلاح افراد مشهور و اینفلوئنسر، سایت ها و شبکه های قمار خود را تبلیغ کرده اند. نکته عجیب و جالب دسترسی آسان مردم کشور به این سایت هاست.
سوال اینجاست که آیا افرادی که اجازه ورود به کشور را دارند مستقیماً از فرودگاه به بازداشتگاه می روند، چگونه می توانند به این راحتی به سیستم بانکی و مالی کشور دسترسی داشته باشند؟ آنها می توانند به راحتی از مردم پول بگیرند و احتمالاً انتقال آن پول به خارج از کشور برایشان سخت نیست.
سایت اینترنتی «رادیو جوان» (با شبکه رادیویی محلی اشتباه نشود) که حامی مالی ساسی و تعدادی دیگر از خوانندگان خارج از ایران است، یکی از فعالان اصلی شبکه قمار است. سایت های قمار تحت حمایت رادیو جوان بدون نظارت موسسات مالی غربی به راحتی و بدون تایید ایمیل یا در نظر گرفتن محدودیت سنی مربوط به قمار در کشورهای غربی به کاربران ایرانی خدمات ارائه می دهند و امکان پرداخت با کارت را در اختیار آنها قرار می دهند.
آنطور که خبرگزاری مهر نوشت شعبه اصلی این شبکه سایت شرط بندی شارک بت است که در ویرجینیا آمریکا ثبت شده است. این سایت نزدیک به چهار سال است که از خدمات کارت به کارت و درگاه پرداخت بانکی بهره می برد و حتی برخی اپلیکیشن های مالی موبایلی نیز به آن خدمات ارائه می دهند.
البته برای فردی مثل ساسی وابستگی به رادیو جوان کافی نیست. به همین دلیل او شبکه قمار خود را با کمک فردی به نام فرشید حامدی ایجاد کرده است. به گزارش روزنامه فرهیختگان، فرشید مسئول قسمت هایی است که ساسی نمی تواند انجام دهد. فرشید مسئولیت کلیه امور اداری مربوط به ثبت شرکت و وب سایت را بر عهده دارد و ساسی به تنهایی مجری این فعالیت ها می باشد.
دوباره به خانه اول برمی گردیم. آنچه در آن سوی ماجرا اتفاق می افتد تا حد زیادی خارج از کنترل مراجع اجرایی و نظارتی داخلی است، اما اینکه چگونه حجم زیادی از پول های مرتبط با شبکه های قمار به سیستم بانکی کشور سرازیر می شود و در نهایت از کشور خارج می شود، جای سوال است. نمی توان نادیده گرفت.
بانک مرکزی کسب و کارهای کوچکی را که طمع مبالغ کلان دارند مقصر می داند و حساب بانکی یا درگاه پرداخت آنها را در اختیار آنها قرار می دهد. مهران محرمیان، معاون فناوری های نوین بانک مرکزی در سال 99 از بسته شدن 20 هزار حساب و پورتال قمار و شرط بندی خبر داد. ژوئیه گذشته، دادستان کل کشور گفت که بیش از 30000 حساب مرتبط کشف و مسدود شده است.
بدون شک اگر تمام ماجرا به کسب و کارهای کوچک محدود می شد و با آن ها درست برخورد می شد، در کمتر از سه سال 10 هزار اکانت دیگر وارد این کمپین زنان سوزان نمی شد و تعداد بسیار بیشتری نیز در تجارت ادامه پیدا می کرد.
واقعا جای تاسف و شرمساری است که یک جوان غیرمسئول از آن سوی دنیا با پول و مالیات خانواده های ایرانی و با کمک سیستم مالی داخلی به ارزش های فرهنگی همین خانواده ها تعرض کند.