اگر خانم علم الهادی معتقد به حمایت از خانواده به سبک و شکلی است که می گوید و معتقد است که خانم ها نباید مثل آقایان کار و تحصیل کنند، راه حلش ساده است. امروز کارش را رها کرد و در دانشگاه شهید بهشتی به تدریس ادامه داد و به وطن بازگشت.
جمیله علم الهادی، همسر ابراهیم رئیسی که به عنوان «بانوی اول» رئیس جمهور را در سفر به آمریکای لاتین همراهی می کرد، این سخنان را در مصاحبه ای با تلویزیون ونزوئلا تلهسور بیان کرد که هر کدام به نوبه خود مورد انتقاد قرار گرفت. از ماجرای مرگ مهسا امینی تا درختان دانشگاه شهید بهشتی تهران.
یکی از موضوعاتی که خانم علم الهادی مطرح کرد بحث ایشان در مورد کار و فعالیت های اجتماعی زنان بود. همسر ابراهیم رئیسی در یکی از سخنان خود به اهمیت خانواده اشاره می کند: «دولت ها بدون حمایت خانواده از زنان استثمار می کنند. زنان دو برابر مردان به دولت ها خدمت می کنند و دولت ها به بهانه آزادی از آنها استثمار می کنند. استثمار به عنوان کار و استثمار به عنوان جنسیت. فکر نکنید می‌خواهم آدم‌های بد را ریشه‌یابی کنم. به هیچ وجه! رفتار بد مردان در خانواده، رفتار بد زنان در خانواده، غیر اخلاقی و منفی است.
وی ادامه داد: می دانم که شما خواهان عدالت در ونزوئلا هستید. ما مخالف ظلم هستیم. در حالی که ما می خواهیم یک زن زن باشد. چرا مثل مردان کار کنیم؟ آیا باید مانند مردان درس بخوانیم و همیشه پرخاشگر باشیم؟
در این زمینه نیازی به توضیح زیاد نیست. نیازی به بافتن فلسفه و طرح ساختار منطقی بحث نیست، زیرا موضوع بسیار ساده تر از این سخنان است; اگر خانم علم الهادی معتقد به حمایت از خانواده به سبک و شکلی است که می گوید و معتقد است که خانم ها نباید مثل آقایان کار و تحصیل کنند، راه حلش ساده است. امروز کارش را رها کرد و در دانشگاه شهید بهشتی به تدریس ادامه داد و به وطن بازگشت.
همانطور که خانواده رئیس جمهور محترم قطعاً درگیر مسائل معیشتی که نیاز مالی و اقتصادی خانم علم الهادی برای تدریس در دانشگاه دارد، ندارند.
او همچنین گفت که زنان نباید مانند مردان درس بخوانند. وقتی او به این نتیجه رسید بحث مهمی است. مثلا الان به این نتیجه رسیده یا قبلا هم همین نظر را داشته است. اگر از ابتدا بر همین عقیده بودند چرا به تنهایی درس می خواندند و چرا بعد از آن شروع به تدریس کردند؟
الان هم اگر واقعاً به آنچه گفته اند باور داشته باشند، برای عمل به آن اعتقاد دیر نیست. دیگران نمی توانند اعتراض کنند که اینگونه دانشگاه خود را از علم خانم علم الهادی محروم می کند. زیرا اولاً دانشگاه در این سال ها از حضور ایشان بهره کافی برده است و ثانیاً ابعاد نمادین کار ایشان و انتشار آنچه ارزشمند می دانند بسیار ارزشمندتر است. به خصوص اگر پشتوانه ایمان واقعی باشد.
قطعا منتظریم خانم علم الهادی با انصراف از تدریس در دانشگاه و بازگشت به وطن، اعتقاد راسخ خود را به گفته های خود ثابت کند.