اگرچه تلویزیون بدترین دوران خود را از نظر بحران از دست دادن مخاطب سپری می کند، اما حاشیه هایی که پس از پخش برنامه هایش به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی وارد می شود که بسیاری از آن ها تبدیل به فضای مجازی و پرمخاطب می شود، آن را در کانون توجه بینندگان قرار می دهد. اکنون در تلویزیون پوشش دهید.آنها فضای مجازی را در آینه می بینند.
به نظر می رسد خود تلویزیون نیز به این مشکل واقف است و در صورت غلیظ شدن حاشیه ها از متن برنامه ها، این موضوع در شبکه های اجتماعی بازتاب پیدا می کند و با واکنش کاربران فضای مجازی همراه می شود. ضمن اینکه بدش نمی آید که به خاطر این حواشی برنامه هایش در کانون توجه قرار بگیرد.
برخی از این زمینه ها به صحبت های یک مجری یا کارشناس برنامه در یک موضوع خاص برمی گردد و برخی دیگر به اصطلاح سوت هایی هستند که از منظر فنی ناشی می شوند. به عبارتی اظهارنظرهای عجیب، زمزمه های کلامی مجریان و مشکلات فنی؛ سه محور اصلی، حواشی رسانه ای است که در رسانه ملی ظاهر می شود و به ابزاری برای نقد یا طنز در شبکه های اجتماعی تبدیل می شود.
اما در هفته ای که گذشت شاهد دو برنامه جانبی تلویزیون بودیم که به عوامل و حوزه هایی که اشاره شد بی ارتباط بودند. این بار پوشش متفاوت و ساختارشکن یک مجری و شوخی دو مبلغ در یک برنامه تلویزیونی حاشیه ساز شد که بازتاب گسترده ای در فضای مجازی داشت و با واکنش های تند اکثر کاربران همراه شد.
لبه های لباس مجری
ژیلا صادقی که پس از 4 سال دوری به تلویزیون بازگشته بود با پوشش متفاوت خود در برنامه زنده تلویزیونی واکنش های زیادی را به همراه داشت. او با کت، دامن و شلوار سفید و روسری طرح‌دار در برنامه صبح بخیر تلویزیون حاضر شد و این اتفاق بی‌سابقه‌ای تلقی می‌شد که تاکنون همه مجریان رادیو جلوی دوربین رفته‌اند. با چتر یا مانتوهای خیلی بلند. حتی امنیت صداوسیما هم مانع از ورود افرادی با این پوشش می شود.
جالب اینجاست که این مجری معروف دو سال پیش گفته بود به دلیل “چروک های آستین” کتش که مشکل ساز شده بود از حضور در برنامه پنج سیما کناره گیری کرده است. وی در پاسخ به انتقاداتی که نسبت به پوشش متفاوتش داشتند، پاسخ داد و در صفحه شخصی‌اش نوشت: «سال‌ها ظاهرم متفاوت بود، متفاوت لباس می‌پوشیدم، متفاوت رفتار می‌کردم و همیشه مورد اعتراض مدیران قرار می‌گرفتم تا جایی که یک بار ممنوع التصویر شدم. لباس پوشیدن مناسب و استاندارد و انتخاب لباس های شیک، رنگارنگ و براق برای مجری، نه از دید من، بلکه از دید کارشناسان رسانه، به معنای احترام به مخاطب است و این برای من مهم است.
همان قدر که من در یک پروژه شرکت نکردم، فقط به خاطر سرآستین، و جالب است بدانید در برنامه دیگری همان لباس را می پوشم. این ماجرا نشان می دهد که ذائقه مدیران شبکه کاملاً وسط است; استاندارد رسانه ای نیست. لباسی که در پست خود می بینید کت و دامن نیست بلکه یک مانتو ساده با رنگی متفاوت در بالاتنه است.داستان چیز دیگری است که حتما ویدیوی مفصل در مورد آن خواهم گذاشت.
اما آنچه اکثر کاربران به این اتفاق واکنش نشان دادند، لباس مجری نبود، بلکه تغییر ناگهانی و انقلابی رویه رادیو در مورد پوشش مجریان زن بود. تغییری که بسیاری از مردم آن را نتیجه نزدیک شدن به زمان انتخابات و آمادگی چشمگیر رسانه ملی برای گرم کردن تنور انتخاباتی تفسیر کردند.
این واکنش ها چه درست و چه غلط نشان می دهد که اعتماد عمومی به رسانه ملی همچنان در پایین ترین حد خود قرار دارد و بحران مخاطبان رادیو و تلویزیون در واقع بحران اعتماد به رویکرد و گفتمان حاکم بر صدا و سیما است. تولیدات تلویزیونی نه شکل و ساختار رسمی و اجرایی برنامه ها. البته این بی اعتمادی چندان هم بی مورد نیست و سابقه ای است که هر بار در زمان انتخابات، سیاستمداران صدا و سیما و مدیران فنی برنامه های آن از سخت گیری های قبلی در رعایت برخی ملاحظات کاسته و با کم رنگ شدن آن مواجه می شویم. خطوط قرمز.
جوک های 2 بچه
پس از گذشت چند روز از حاشیه گزارش مجری، نوبت به شوخی دو دیوانه معروف در یک برنامه تلویزیونی رسید که باز هم با واکنش های زیادی از سوی کاربران در شبکه های اجتماعی همراه شد. این اتفاق در بخشی از برنامه «حسینیه معلی» شبکه سه سیما رخ داد که میشم مطیعی و مجید بنی فاطمه به تقلید صدای یکی از شخصیت های کارتونی پرداختند که حتی مورد انتقاد برخی از طرفداران آن ها قرار گرفت و احساس کردند که قانون را زیر پا گذاشته اند. حرمت برنامه «حسینیه معلی» را رعایت نکردند و به شأن این مکان و شأن مداحی حرفه ای رفتار نکردند.
البته دامنه انتقادات به این قاب از برنامه «حسینیه معلی» و شوخی های دو مداحی از این حد گذشت و از مصادیق بی احتیاطی و ابتذال در تولید برنامه های تلویزیونی تعبیر شد. جالب اینجاست که حتی در شوخی ها یکی از مبلغین می گوید: خدایا اسلام را از دست مبلغان نجات بده.
مجید بنی فاطمه پیش از این با حضور در برنامه خندوانه به حاشیه ای تبدیل شده و خاطراتی که از دو جانباز نقل کرده مورد انتقاد برخی خانواده های شهدا قرار گرفته است. وی در این برنامه گفت: دو جانباز را می شناختم و یک بار آنها را اذیت می کردم، آنها هم به خانه آمدند و در را باز کردم، دو تخم مرغ به صورتم انداختند و وقتی به خودم آمدم یک گوجه هم داخل آن گذاشتند. من و صورتم به شوخی گفتیم: بیا کره بریزیم تا با هم املت درست کنیم.
این یک واقعیت است که در چند سال اخیر شاهد ظهور زنان خانه‌دار بوده‌ایم که برخی برنامه‌های مذهبی به‌ویژه تمرکز بر شکایات و مداحی‌ها را بر عهده گرفته‌اند و برخی از آنها به سلبریتی تبدیل شده‌اند. رویکردی که انتقادات جدی تری – نه تنها از سوی مردم عادی، بلکه حتی برخی مدی ها سنتی- درباره حضور مدی ها به عنوان مجری در برنامه های تلویزیونی برمی انگیزد و آن را دلیلی بر بی اعتباری یا کاهش قداست معنوی این حرفه می دانند. حالا جوک های مشابهی هم به آن اضافه شده که نشان می دهد نگرانی این گروه بی دلیل نیست.
این دومین بار در چند ماه گذشته است که جامعه مداح کشور در کانون انتقادات عمومی قرار گرفته است. یکی مربوط به انتصاب یکی از اساتید دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود که مورد انتقاد ویژه جامعه دانشگاهی و افکار عمومی کشور قرار گرفت و حالا شوخی این دو استاد در یک برنامه تلویزیونی با انتقاد تندتر هم توسط مردم و هم از طرف بزرگان دینی کشور که می گویند شأن مداحی و مداحی را رعایت نکرده اند و این گونه رفتارها باعث بی اعتمادی یا انزجار مردم از مدا می شود.
شوخی ها یا طعنه ها و اصطلاحات خاصی که به تفکر عمومی در مورد ستایش آسیب می زند و آن را تحریف می کند. علاوه بر این، این رفتارها تحت کنوانسیون های رسمی رادیو و تلویزیون برای جذب مخاطبانی که می خواهند با ساختارشکنی های نامتعارف مخاطبان گمشده و گمشده خود را به دست آورند، تفسیر می شوند. همه این اتفاقات و مسائل جنجالی دیگری که هر از چند گاهی پیرامون تولیدات و برنامه های رادیویی رخ می دهد نشان می دهد که این رسانه بدترین دوران خود را از نظر مشروعیت رسانه ای می گذراند که اتفاقاتی از این دست بر عمق آن می افزاید. الان رسانه ملی با مخاطبی همراه است که صاحب رسانه است و دیگر مخاطب فعالی نیست و به راحتی نمی توان رضایت آنها را جلب کرد.