در بخشی از این گزارش می خوانیم:
* ازدواج مجدد در ایران افزایش چشمگیری داشته و طی 6 سال 17 درصد افزایش یافته است. اطلاعات منتشر شده توسط سازمان ثبت احوال نشان می دهد که در سال 1392، 5 درصد از کل ازدواج های ثبت شده برای بار دوم یا سوم بوده است که در سال 1398، 22 درصد افزایش داشته است. در سال 1398، 17.1 درصد از ازدواج‌های مردان مربوط به کسانی است که حداقل برای بار دوم ازدواج کرده‌اند. این سهم برای زنان معادل 15.4 درصد از ازدواج ها است.
* در آمار ثبت نام نکات جالب دیگری نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، «نسبت مردانی که هرگز ازدواج نکرده اند و برای اولین بار طلاق گرفته اند از یک درصد در سال 1992 به حدود 5 درصد در سال 1998 افزایش یافته است». استان های مختلف در این عنوان الگوهای متفاوتی دارند و بیشتر ازدواج های مجدد زن و مرد به این ترتیب به البرز و تهران پیوند می خورد.
* همچنین بر اساس آمار ثبتی در سال 98 حدود 8 درصد طلاق ها مربوط به ازدواج های دوم و بیشتر است که در استان هرمزگان بوشهر بیشتر از سایر استان ها محسوس است.
*طلاق های مکرر بدیهی است که تبدیل به یک جریان فکری و فرهنگی شده است که می تواند خطرناک باشد و مسئولان فرهنگی باید فکری برای آن کنند. نکته دیگری که در آمارها می بینیم این است که هر چه سن زن در زمان ازدواج کمتر باشد، ازدواج مجدد او پس از طلاق سریعتر است. به عنوان مثال، متولدین نیمه اول دهه 1980 در سال 1997، حدود پنج ماه پس از طلاق، ازدواج کردند. برای زنان مسن، این بیش از یک سال است.
* طبق آمار بهزیستی ازدواج مجدد متولدین دهه 70 بیشتر از متولدین دهه 50 و 60 است. چون طلاق در آنها بیشتر است.
به طور کلی میانگین سنی طلاق برای زنان حدود 33 سال است، اما میانگین سن طلاق برای متولدین دهه 50 حدود 31 سال و در دهه 60 حدود 30 سال و نیمه اول و دوم دهه 70 است. 22 سال هستند به ترتیب سال و 18 سال و برای نیمه اول دهه 80 حدود 15 سال است. جالب اینجاست که ازدواج مجدد در بین متولدین دهه 1970 و 1980 بیشتر است که نشان دهنده رویکرد اجتماعی مردان و زنان مطلقه و خانواده هایشان است.