روز جدید : تنها چند روز پس از استقبال سرد ولادیمیر پوتین از رئیس جمهور ایران و پوشش گسترده بین المللی وی، سفیر روسیه در تهران از همتای سابق خود الکساندر گریبایدوف، نویسنده معاهده بدنام ترکمانچای با هشتگ “سفارت روسیه در تهران را به خاطر بسپار” ادای احترام کرد. در توییتر گسترش یافت و با واکنش بسیاری از کاربران فضای مجازی و کارشناسان سیاسی مواجه شد.
سفارت روسیه در تهران علناً اعلام کرد که سفیر این کشور در روز دیپلمات به یادبود گریبایدوف ادای احترام کرد. صفحه توئیتر سفارت روسیه در ایران نیز با هشتگ «به یاد می‌آوریم» این خبر را منتشر کرده و با جسارت عکس‌هایی از وی به اشتراک گذاشته است. این در شرایطی است که اخیرا عکسی از سوی سفرای لندن و مسکو در سفارت روسیه در تهران منتشر شده است که در آن سیمون شرکلیف، سفیر جدید انگلیس به سفارت روسیه در تهران و در همان مکان روزولت رفته است. چرچیل و استالین در سال 1322 بدون اطلاع ایران کنفرانسی در تهران برگزار کردند، با سفیر روسیه عکس یادگاری گرفتند. از منظر ناظران سیاسی، این گونه اقدامات سفارت روسیه در تهران، علاوه بر تداوم بی ادبی عمدی، نشان از ضعف وزارت امور خارجه ایران دارد که با تردید در واکنش مناسب، چنین توهین هایی را در دل مردم برانگیخته است. سرمایه. الکساندر سرگئی ویچ گریبایدوف سفیر روسیه در تهران است که در 30 فوریه 1920 توسط معترضان در تهران کشته شد.
وی در بحرانی ترین سال های دوره قاجار ایران در مذاکرات با ترکمنچای و نگارش عهدنامه نقش اساسی داشت و اندکی پس از امضای عهدنامه به عنوان نخست وزیر روسیه به ایران آمد. عهدنامه ترکمانچای بین عباس میرزا، ولیعهد وقت ایران و گریبایدوف در 20 بهمن 1385 در منطقه ای به همین نام امضا شد. او به روسیه هدایت شد. لارنس کلی، نویسنده کتاب دیپلماسی و قتل در تهران، می‌گوید که پس از امضای قراردادی که ایرانی‌ها آن را “شرم‌آور” می‌دانند، 40000 روبل روسیه جایزه دریافت کرد و خیلی زود به سفیر روسیه در تهران ارتقا یافت. به نقل از الکسی پتروویچ ارمولوف، فرمانده نیروهای روسیه در جنگ‌های قفقاز، از جمله جنگ با ایران، پس از مشاهده نگرش گریبایدوف نسبت به ایرانیان گفت: «مردم شکست خورده نباید نابود شوند.» رفتار گریبایدوف در ایران باعث عصبانیت او شد و او را در عموم مردم خشمگین کرد، اما در دادگاه نیز ناراضی بود. اما آنچه طومار را در زندگی گریبایدوف پیچید و در ایران بر او تأثیر گذاشت، بر اساس گزارش های مکتوب، رفتار او با دو زن ارمنی بود. در 30 فوریه 1207، به دستور رستم بیگ، یکی از همراهان ایرانی گریبایدوف در سفارت روسیه، زنان ارمنی که قصد پناهندگی در روسیه را داشتند به یکی از حمام های نزدیک سفارت برده شدند. معترضان از دیوار اقامتگاه سفیر بالا رفتند و شروع به تیراندازی کردند و پس از آن طاق اتاق خواب را شکستند تا بتوانند شلیک کنند و یکی از اولین گلوله های گریبایدوف کشته شد. جسد گریبایدوف برای خاکسپاری از ایران خارج شد و طبق روایات در تفلیس به خاک سپرده شد.
در ایران، فت شاه قاجار برای جلوگیری از جنگ جدید با روسیه و مماشات با تزار روسیه، الماس 88 قیراطی شاه را که در زمان فتح هند به دست نادرشاه افشار افتاد، توسط نوه‌اش در سنت نیکلاس اول به نیکلاس اول اهدا کرد. پترزبورگ وزیر امور خارجه ایران و مقامات مسئول این اقدام جنجالی لوان جاگاریان سفیر روسیه در تهران واکنش های گسترده ناظران سیاسی و کاربران فضای سیاسی را برانگیخته است. حسمت الله فلاحت پیشه، نماینده سابق مجلس و عضو کمیسیون امنیت ملی در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: سفیر روسیه نماینده روابط تحقیرآمیز با کشور ما است. «از یادآوری کنفرانس جنجالی در تهران تا ادای احترام به گریبایدوف، یکی از کثیف ترین بازیگران تاریخ ستم ایران. او گفت: «وظیفه احضار و اخراج این عنصر ناخواسته گذشته باید اصلاح شود.» با توجه به نیاز به احیای این روابط تحقیرآمیز با روسیه. در ایران بلندگوی حکومت تزاری کشوری بود که قلم و تلاشش نفرین شد و حالا احترام سفیر جدید تزار روسیه به مجسمه او ادامه همان توهین ها و نمایش زور است». برخی از کاربران همچنین خاطرنشان کردند که چرا در حال حاضر خبری از سنگ تراشی سفارتخانه ها نیست و چرا کسانی که بارها از دیوار سفارتخانه های عربستان و انگلیس بالا رفته و در دفاع از آرمان های میهن فریاد می زنند، صحنه سیاست خارجی کشور را با مشکلات زیادی مواجه کرده اند. اکنون آنها به جسارت روسیه واکنشی نشان ندادند. از سوی دیگر، در حالی که شعار نه شرقی و نه غربی بود، مهم ترین رویکرد جمهوری اسلامی ایران به شمار می رفت، اما به گفته برخی ناظران سیاسی شرق، این شعار اکنون با چرخش ایران به روسیه و چین متزلزل شده است. عملاً کاربرد اعلام شده خود را از دست داده است. این در حالی است که دامنه عقب ماندگی ایران در قبال روسیه و فراهم شدن فضا برای چنین استکباری به قدری گسترده شده که واقعاً اکثر گروه های سیاسی داخلی را شگفت زده کرده است. به عنوان مثال، رئیس جمهور ایران در بازگشت از مسکو از همکاری دفاعی به عنوان بخشی از مذاکرات با روسیه یاد کرد و خاطرنشان کرد که روس ها شواهدی از خرابکاری تسلیحاتی در ایران دارند، مانند تحویل سامانه اس 300 و تحویل آرنا. زیرا مذاکرات هسته‌ای ایران با غرب حوزه دیگری است که روس‌ها از نفوذ و نفوذ خود حداکثر استفاده را می‌کنند.
موضوع برجام و مذاکرات هسته ای با ایران دو مذاکره کننده اصلی دارد که با یکدیگر وارد مذاکره مستقیم نمی شوند، سر یک میز نمی نشینند و اغلب آنها را دشمن می نامند. چنین مذاکرات مهمی بدون حضور طرف های اصلی بر سر میز مذاکره (ایران و آمریکا) زمینه را برای استفاده، استثمار، نفوذ و حتی سوء استفاده برخی از حاشیه نشینان در صحنه اصلی و گاه با آب گل آلود فراهم کرد. گاهی با دمیدن آرامش غیر واقعی بزرگ خود را بدون هیچ مشکلی بگیرید. در این میان، روسیه به رهبر بلامنازع در بهره بردن از مزایای مذاکرات هسته ای با ایران تبدیل شده است. شوخی‌های کلیشه‌ای مسکو در مورد تشویق مقامات ایرانی، کسب اعتبار در عرصه بین‌المللی و دادن امتیازات کم از صحنه مذاکره بدون حضور کشورهای بزرگ، این کشور را فرصت‌طلب‌تر کرده است. به نظر می رسد این روزها اهمیت افزایش امتیازات از مذاکرات هسته ای با ایران تا بهای مناقشه غرب بر سر درگیری در اوکراین و حل مناقشه گسترش ناتو به خوبی برای میخائیل اولیانوف، فرستاده هسته ای روسیه توضیح داده شده است. با این حال، نقش فزاینده روسیه در مذاکرات هسته ای با ایران موضوع دیگری است که ناظران سیاسی این کشور را نگران کرده است. با پوتین و همچنین حضور بیش از حد نماینده روسیه در مذاکرات هسته ای، ضعف دستگاه دیپلماسی ایران را به خوبی نشان می دهد و می توان گفت عدم پاسخ موثر وزیر امور خارجه بیش از اقدامات بی شرمانه سفیر روسیه در تهران هر ایرانی را آزار می دهد.