در نشست خبری بازی با استقلال بود که خبرنگاران تبریزی به انتقاد از نتایج این تیم پرداختند و حتی بین آنها و مدیر رسانه ای باشگاه بحث و گفتگو شد اما سولدو سرمربی تراکتورسازی آرام روی صندلی خود نشست. در تمام این دقایق و ناراحت نشد. از دست دادن استقلال نه، هیچ عصبانیتی در چهره او برای بحث در نشست خبری نبود. این اتفاق در کنار رفتارهای مشابه سرمربی تراکتورسازی در دیدارهای قبلی این تیم به موضوعی ناامیدکننده برای برخی از علاقه مندان تبدیل شده است.
اما آیا سولدو عمداً چنین رفتاری را در این مرحله از خود نشان می دهد یا همیشه چنین بوده است؟ برای بررسی این موضوع به حدود 10 سال پیش برمی گردیم که او از سرمربیگری کلن آلمان برکنار شد. بازیکنان کلن در آن زمان از رفتار سولدو در رختکن شگفت زده شدند و رفتار عجیب او را در هنگام سقوط دو بر صفر تیم در نیمه اول اینگونه توصیف کردند: کفش های بازیکن او عصبانی، جیغ و ناراحت کننده تر است. او به ما گفت که اگر بازی را 2-1 ببریم، همه چیز برای بازی وجود دارد.
تاکتیک های سولدو در کلن چنین بود و سادگی تاکتیک های این مربی کروات برای آلمانی ها آنقدر عجیب بود که او را آخرین مربی کلاسیک فوتبال خود نامیدند. پودولسکی دقیق ترین آلمانی نیست، اما به سولدو گفت که فکر می کند همه چیز بسیار ساده است.
البته یکی از دلایلی که منجر به شکست سولدو در کلن و اخراج او از این تیم شد، جاه طلبی مدیران باشگاه آلمانی بود که بیش از پتانسیل تیم تحت هدایت سولدو اما سرمربی کروات وقت جاه طلبی های خود را مورد توجه قرار ندادند، که به آنها اجازه داد از تیمی که سولدو به تازگی از سقوط نجات داده بود، انتظار رتبه بالاتری نسبت به گلادباخ و بایر لورکوزن داشته باشند. همین اهداف بیش از حد جاه طلبانه به تیم آسیب می زند.
این احتمالاً تنها چیزی است که سولدو از این سال‌ها آموخته است و حالا می‌بینیم که او در کنفرانس‌های خبری هفتگی می‌گوید هواداران نباید انتظار زیادی از تراکتور داشته باشند تا آنها را برای یک فصل بد آماده کند، اما باید آن را به جان بخرد. در نظر داشته باشید که فوتبال ایران صبورتر از فوتبال آلمان نیست.