روز جدید در روزهای اخیر حضور لوتار ماتئوس، مارکوس مرک، آندریاس برما و پیر لوئیجی کولینا، ستارگان ورزش و فوتبال جهان، سر و صدای زیادی در ایران بر سر افتتاح یک باشگاه بدنسازی فوق لوکس در طبقه نهم سام به پا کرده است. مجموعه فرشته در یکی از مجلل ترین لوکیشن های پایتخت شاید خیلی از تهرانی ها اسمش را هم نشنیده باشند چه برسد به اینکه بروند و آموزش ببینند!
فقط فکر کنید این افراد چقدر حاضرند به تهران بیایند تا باشگاه بدنسازی افتتاح کنند و احتمالاً در آن تمرین کنند، برای چه کسی؟ بله، برای ابرثروتمندان تهرانی که در طول این سال ها ابر، باد، مه، آفتاب و البته تورم و رانت و همه مولفه های اقتصادی به کمک آنها آمده اند تا ثروت خود را به صورت نجومی افزایش دهند! باشگاهی که گفته می شود در یک سال بیش از 300 میلیون تومان هزینه دارد! مبلغی که مردم برای یک پنجم و یک ششم این ماه ها در قالب وام های بانکی با سود 18 و 24 درصد باقی می مانند!
رسول اسدزاده یکی از فعالان رسانه ای در یادداشتی درباره افتتاح این باشگاه نوشت: یک بار مقاله ای درباره شهر ریودوژانیرو برزیل و اختلاف طبقاتی عجیبی که در آن شهر وجود دارد خواندم. مناطقی در ریو وجود دارد که برای افراد VIP و مردم عادی به شدت ممنوع است، بسیاری از ثروتمندان این شهر به جای تاکسی از هلیکوپترهای شخصی استفاده می کنند تا ترافیک ریو را دور بزنند و به بدبختی خزنده در سایر نقاط ریو و حومه آن نگاه کنند. البته این تقسیم بندی در اکثر شهرهای دنیا وجود دارد. مثلاً همه می دانند که موناکو و نیس جای همه در جنوب فرانسه نیست. جایگاه میلیاردرهای اروپایی مشخص است. اما بین فرانسه و برزیل تفاوت وجود دارد، میزان حاشیه نشینی و فقر مطلق و نسبی در برزیل بسیار بیشتر از فرانسه است و این باعث می شود که افراط گرایی در جاهایی مانند موناکو و نیس نسبت به فرانسوی ها کمتر حساس باشد. اکنون به کشوری در خاورمیانه می‌رسیم که بر اساس گزارش مجله فوربس، دوازدهمین تولیدکننده ثروتمند جهان است.
کشور ما با فرانسه و برزیل فرق دارد. ما در کشوری زندگی می کنیم که انقلابی با شعار انقلاب اسکوترها علیه اسکوترها، انقلاب پابرهنگان، انقلاب بینوایان، انقلاب مستضعفین… حالا چهل سال از انقلاب مستضعفین می گذرد، رخ داده است. ما هر سال در حال افزایش هستیم. چندی پیش مراسم افتتاحیه باشگاهی در سام سنتر در خیابان فرشته رواج پیدا کرد. افراد مشهور دنیای فوتبال مانند لوتار ماتئوس و لوئیجی کولینا برای افتتاح باشگاهی با تمرین سالانه حدود 330 میلیون تن به تهران آمدند. تهران ممکن است مانند ریو هنوز هلیکوپتر خصوصی نداشته باشد و مانند موناکو محل تفریح ثروتمندان جهان نباشد، اما یکی از خشن ترین اختلافات طبقاتی در جهان را دارد. و موج مهاجرت معکوس از شهر تهران به شهرهای اقماری و حاشیه شهر شتاب گرفته است، شمال شهر #تهران مانند جزیره ای جدا از این شهر بزرگ است. جزیره ای که عده ای در ایران برای خود و فرزندانشان در اروپا و آمریکا زندگی می کنند. این فاصله طبقاتی خشن و خشمگین در بطن تهران، فرزند خطرناکی را تربیت می کند، کودکی که رگ هایش به جای خون، جوهر نفرت را حمل می کند…
گفتنی است این باشگاه بدنسازی مجهز به جدیدترین تجهیزات روز دنیا بوده و تجهیزات به کار رفته در آن از بهترین برندهای خارجی می باشد. خفاشی به عرض هزار متر که هرکسی نمی تواند روی آن پا بگذارد. اگر فکر می کنید طبق عرف باید مانند سایر باشگاه های بدنسازی برای تمرین در این باشگاه هزینه کنید، سخت در اشتباه هستید زیرا طبق شایعات، هزینه تمرین در این باشگاه 320 میلیون تن در سال است. با یک حساب ساده باید ماهیانه 26 میلیون و 500 هزار تن برای تمرین در این باشگاه پرداخت کنید.و از طب آلمان استفاده می کند. کارکنانی با دانش روز و آموزش دیده در اروپا.