در بخشی از گزارش عمیق نیویورکر از اصغر فرهادی، نویسنده نیویورکر به ترانه علیدوستی نیز گفت که در چهار اثر با فرهادی همکاری داشته است.
علیدوستی ابتدا از «همه میدانند» صحبت کرد و گفت که فکر میکند عنوان این فیلم در واقع ترس از خود فرهادی است. در فیلمهای فرهادی شخصیتهایی دیده میشود که برای حفظ موقعیت اجتماعی خود دروغ میگویند و میترسند وقتی اسرارشان فاش شود مردم دربارهشان چه بگویند.
او برای مدت طولانی می گوید: «ما همیشه به این موضوع می خندیدیم. اشکال نداره اصغر همه اش مال تو! برو جلو. ما در مورد این صحبت کردیم که او واقعاً یک نابغه است، اما او همچنین در نحوه جذب ایده های اطرافیانش نابغه است!
علیدوستی درباره ادعای شاگرد فرهادی مبنی بر اینکه ایده فرهادی برای فیلم او بوده است، گفت: البته می دانستم، آن زمان می دانستم.
علیدوستی در بخشی دیگر از این گفت وگو، فرهادی را «شومن درجه یک» خواند و از واژه فندک گاز برای او استفاده کرد. واژهای که برای کسانی که دیگران را مقصر بحرانها میدانند، استفاده میشود و بهویژه در سالهای اخیر، فمینیستها علیه مردانی که از این تکنیک استفاده میکنند تا زنانی را که علیه آنها صحبت میکنند، دیوانه و هیستریک نشان دهند.
علیدوستی میگوید که مانند بسیاری از همکاران و دوستانش، با وجود این مشکل، به شدت به فکر فرهادی بوده و از فکر او میترسیده است: «هیچوقت نمیخواستیم این موضوع به رسوایی تبدیل شود که کارنامه او را از بین ببرد، هرگز این کار را نمیکردیم. و خود فرهادی هم این را می داند. اما آخرین چیزی که فکر می کنید این است که یک دختر علاقه مند شیرازی با فرهادی دعوا کند!» علیدوستی به مسیح زاده اشاره می کند که حالا به یک بحران برای حرفه فرهادی تبدیل شده است.