مایلی کوهن در ابتدا گفت: من فکر می کنم ما برخلاف دنیای فوتبال عمل می کنیم. بیرون ممکن است دو تیم در زمین با هم دعوا کنند، اما به سرعت تمام می شود و وقتی داور ضربه می زند، همه دست می دهند و … کمتر می بینید که دعوا بعد از بازی ادامه پیدا کند. حالا تلویزیون ها هر چقدر بخواهید فوتبال خارجی پخش می کنند. چرا از آنها یاد نمی گیریم؟ از من، مربی گرفته تا تماشاگران، باید از این بازی ها درس بگیریم، اما اینطور نیست و هر روز بدتر از گذشته هستیم.
وی درباره دربی اخیر گفت: فکر می کنم یکی از بی کیفیت ترین دیدارهای دو تیم بود اما یک اتفاق خوب بود. در این دیدار میزان درگیری داخل زمین کم بود. یعنی بازیکنان با یکدیگر دعوا نکردند، بلکه در زمین مسابقه کاملا برعکس بود. فضای بیرونی مملو از جمعیت بود. عده ای می خواستند به تیم داور فشار بیاورند و بازی شلوغی کردند.
وی درباره قضاوت دربی گفت: بعد از سال ها تا حدودی با قوانین داوری آشنا هستیم. وقتی حرف های کارشناسان داوری را شنیدم بیشتر آنها از داور تمجید کردند. قضاوت مسابقه سختی بود. خوب، وقتی کارشناسان تایید می کنند، قضاوت نباید بد باشد.
مایلی کوهن در حاشیه بعد از بازی گفت: اینها داستان های بعد از بازی است. ما همیشه باید یک داستان داشته باشیم. زیاد به این شکایات توجه نکنید. آیا این شکایات به جایی رسیده است؟ این چیزی است که وقتی بزرگسالان عمل نمی کنند اتفاق می افتد. باز هم تاکید می کنم که در این دربی بازیکنان داخل زمین بهتر از بزرگسالان خارج از زمین رفتار کردند.
وی درباره رفتار دو سرمربی گفت: در کل رفتار آقای گل محمدی نسبت به نکونام آرامتر است. آقای نکونام هم جوان است و شور و شوق جوانی دارد. منتهی جوان کاملی است که چندین سال سرمربی بوده است. در دربی اعتراضات به گل محمدی بیشتر شد.
مایلی کوهن درباره رفتار مدیران هر دو باشگاه گفت: مشکل فوتبال ما این است که تیم داریم و باشگاه نداریم. این مدیران از کارکنان باشگاه هستند. آنها مالک نیستند. آیا مجلسی این آقایان را انتخاب کرد؟ آنها توسط وزارت ورزش منصوب می شوند. اگر کارمند نبودند رفتارشان فرق می کرد و وزن مدیریتی داشتند. رؤسای رئال مادرید و بارسلونا چگونه انتخاب می شوند؟ سهامداران دو باشگاه رای می دهند و رئیس خود را انتخاب می کنند اما اینجا شرایط فرق می کند.