در این زمینه بدمان نیامد که با مرتضی فنی زاده تماس بگیریم و نظر او را در این زمینه بدانیم. مدافع سابق پرسپولیس اما در پاسخ به سوال ما خاطره ای شیرین از علی پروین تعریف کرد و …
دوست قدیمی شما وحید کلیچ اخیرا در مصاحبه ای به ما گفته است که «مرتضی فنونی زاده به جای اینکه بعد از بازی با هواداران، بازیکنان را کتک بزنیم، بهتر است آنها را تشویق کنیم». نظری ندارید؟
آقا وحید دوست عزیز ماست اما وقتی بازیکنی نمی تواند به زیر بغل ساده لگد بزند چطور تشویقش کنم؟
آیا می خواست به این پرسپولیسی ها تا پایان هفته سی ام وقت بدهد؟
اینها حرف مردم است. هواداران به مربی و بازیکنان دسترسی ندارند و با دیدن فنونی زاده در کوچه و خیابان و فضای مجازی و مراکز خرید از من انتقاد می کنند. از طریق شما رسانه ها در اختیار پرسپولیسی ها قرار می دهم. آیا نباید این کار را انجام دهم؟
نه، شاید بحث حمایتی تر باشد؟
من شاگرد علی پروین هستم و نمی دانم چه کنم! او به ما چنین چیزی یاد نداد.
واقعا به نکته خوبی اشاره کردی اکثر پیشکسوتانی که با علی پروین کار کرده اند می گویند او نگفته خسته نباشی یا دستت درد بگیرد. درست است، واقعی؟
بله علی پروین به هر حال عالی بود. در تریلر نامی از علی آقا پروین نیست و فقط یک بار یادم می آید، بعد از استقلال به ما گفت خدا رحمت کند!
کدوم دربی؟
در آذرماه 89 پرسپولیس و استقلال در هفته های پایانی باشگاه های تهران به مصاف استقلال رفتند. استقلال تنها یک امتیاز از پرسپولیس پیش بود. تساوی در این دیدار کم و بیش قهرمانی استقلالی ها بود اما آنها تیم بزرگ و ستاره ای داشتند و برای بردن ما به میدان آمدند. استقلال سه سال متوالی قهرمانی را به باشگاه های تهرانی به پرسپولیس سپرد و همین موضوع انگیزه آبی های پایتخت را برای قهرمانی در همان سال بیشتر کرد اما با گل رضا عابدیان موفق شدیم پیروز میدان شویم.
شما هم در این مسابقه خیلی خوب عمل کردید. درست است، واقعی؟
یکی از بهترین بازی های عمرم بود. چند توپ زدیم و نگذاشتیم ستاره های استقلال به ما گل بزنند. بعد از بازی و در رختکن، علی پروین پیشانی من را بوسید و صلوات گفت.
قبلا اینو نگفتی؟
نه! علی آقا پروین مگر یکی گفته باراکولا! اگر یک روز ما را می برد یا با ما شوخی می کرد به این معنی بود که خوشحال بود و همین برای من کافی بود.
می گویند همه را بیشتر دوست داشت و بیشتر به شوخی فحش می داد؟
علی پروین با بازیکنانش دوست بود. یک مربی و روانشناس بزرگ که می‌دانست چگونه از هر بازیکنی بهترین نتیجه را بگیرد. برخلاف تصور عموم، او بسیار اجتماعی بود و هست. ساعتی پیش علی آقا به اندازه یک هفته انرژی میگیرید. من کسی هستم که واقعا دوستش دارم. از روز اولی که در رختکن پرسپولیس جلوی همه بازیکنان من را به اسم صدا زد و به من خیانت کرد، هرگز عشق او را فراموش نمی کنم و فراموش نمی کنم.
اما در اولین حضورت در رختکن پرسپولیس چه گذشت؟
من بازیکن شاهین بودم. مثل الان نبود که بازیکنی به پرسپولیس یا استقلال برود و همه رسانه ها آن را منتشر کنند تا مردم بدانند. به من گفتند امجدیه پرسپولیس بازی می کند و ما رفتیم. برخی از بازیکنان پرسپولیس فکر می کردند من اشتباه به رختکن رفتم و باید به رختکن شاهین بروم اما … علی آقا خیلی زود از راه رسید و من را به عنوان بازیکن جدید پرسپولیس معرفی کرد. البته همانطور که گفتم با بچه های پرسپولیس دوست بودم اما آنها نمی دانستند من قرمز پوشیده ام.
اولین بار چه پیراهنی پوشیدی؟
از همان روز اول، علی آقا پروین پیراهن شماره 4 را به من داد و گفت: «آیا می دانید بزرگانی مثل حمید جاسمیان، بیژن ذوالفقارانسب، مسیح مسیح نیا و…؟ پیراهن شماره 4 پرسپولیس را پوشیدند؟» با شرم گفتم بله و علی آقا گفت الان مال شماست! آن را بگیرید و نشان دهید که لیاقت این پیراهن را دارید. من هرگز این روز را فراموش نمی کنم.