مجله آمریکایی «فارین پالیسی» در گزارشی به قلم آرون دیوید میلر، مقام سابق آمریکا و استیو سایمون محقق، نوشت: بایدن نباید در سال جدید منتظر خبرهای خوبی از خاورمیانه باشد. ظرفیت واشنگتن در این دو چالش محدود است: چگونگی جلوگیری از درگیری بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها و چگونگی توقف برنامه هسته ای ایران. شانس بایدن بین بد و بدتر است.
مجله آمریکایی «فارین پالیسی» در گزارشی به قلم آرون دیوید میلر، استیو سایمون، مقام و محقق سابق آمریکا نوشت: جو بایدن رئیس جمهور آمریکا بسیار خوش شانس بود که در دو سال اول ریاست جمهوری خود از مشکلاتی در خاورمیانه جلوگیری کرد. جایی که بیشتر ایده ها در مورد سیاست خارجی ایالات متحده – چه خوب و چه بد – ریشه دوانده است.
این مقاله ادامه می دهد: در حالی که این امکان وجود دارد، بعید است که بایدن از خاورمیانه در سال 2023 و پس از آن اجتناب کند. اولویت های اصلی سیاست خارجی دولت، جنگ روسیه علیه اوکراین و چین در حال رشد است. با این حال، این احتمال وجود دارد که بایدن به زودی با قدرت‌های منطقه‌ای کوچک‌تر اما مصمم‌تر که می‌خواهند منافع خود را پیش ببرند و تمایلی به اجرای قوانین ایالات متحده ندارند، درگیر شود. در شرایطی که پنج کشور سوریه، عراق، لبنان، یمن و لیبی در مراحل مختلف ناکارآمدی قرار دارند، جهان عرب منبع بی ثباتی باقی خواهد ماند، به جز کشورهای ثروتمند خلیج فارس (عربستان سعودی و امارات متحده عربی) که به سمت بزرگتر شدن حرکت می کنند. استقلال .آنها واشنگتن را ترک می کنند، هرچند در عین حال همچنان بر حمایت آمریکا اصرار دارند.
اما در واقع، این دو قدرت غیر عرب، ایران و اسرائیل – یکی دشمن اصلی منطقه ای ایالات متحده و دیگری نزدیک ترین دوست منطقه ای آن – هستند که ممکن است در دستور کار بایدن برای دو سال آینده باشند. و پیامدهای آن مطمئناً دلگرم کننده نیست.
با بازگشت بنیامین نتانیاهو به قدرت در اسرائیل، دولت بایدن اکنون با افراطی ترین دولت در تاریخ اسرائیل مواجه است، دولتی که احتمالاً تنش ها بر سر فلسطین و برنامه هسته ای ایران را به طور جدی تشدید خواهد کرد (اگر منفجر نشود). اگر سخنان وزرای افراطی این دولت را باور دارید و دلیلی هم وجود ندارد، این ائتلاف مصمم است نظام سیاسی اسرائیل را متحول کند، جامعه را در راستای انحصارگرایی یهودیان تغییر شکل دهد، با شهروندان عرب اسرائیل تنش ایجاد کند و اکثر آنها را ضمیمه کند. از کرانه باختری و اورشلیم گرفته تا اسرائیل سنگ قبری بر روی امید مدفون یک کشور فلسطینی برپا خواهد کرد.
بدتر شدن اوضاع در کرانه باختری ممکن است به این بستگی داشته باشد که نتانیاهو چقدر اهرمی بر شرکای ائتلافی دارد که به شدت به آن نیاز دارد تا قانونی را تصویب کند که اگر نگوییم محاکمه جاری علیه او را کند می کند، اما متوقف می کند. نتانیاهو نه به اندازه سایر اعضای حزبش راست افراطی، ائتلافی بدون افراط گرایان را ترجیح می دهد و ممکن است در حال بررسی فراگیرتر کردن دولت خود در مقطعی باشد. اما مشکلات حقوقی او جنبه وجودی دارد، زیرا او در صورت محکومیت یا به احتمال زیاد با توافقی برای ترک سیاست به طور قطع با زندان مواجه خواهد شد. بنابراین، او نمی تواند تندروها را کنار بگذارد. حالا باید آنها را مدیریت کند.
نتانیاهو هر کاری که در توان دارد انجام می دهد تا افراطی ترین سیاست های آنها را خفه کند یا منحرف کند، اما به سختی می توان دید که چگونه می تواند آنها را به طور کامل کنترل کند، و به راحتی می توان فهمید که حوزه های قدرتی که آنها در موقعیت های دولتی خود ایجاد می کنند چگونه عمل کرده است. می تواند مشکلات بزرگی را در روابط با اعراب اسرائیل و همچنین فلسطینیان در کرانه باختری و اورشلیم ایجاد کند.
ایتامار بن گر، اکنون وزیر امنیت ملی، که تلاش کرد شهروندان فلسطینی اسرائیل را شیطانی جلوه دهد، اکنون قدرت زیادی بر پلیس مرزی خواهد داشت.
شاید خطرناک‌تر از سایر وزیران، بت‌زالل اسموتریچ تقریباً بر ساکنان منطقه C (بیش از 60 درصد کرانه باختری) که شامل حدود 400000 اسرائیلی و 280000 فلسطینی است، اختیارات کامل خواهد داشت.
تصور اینکه چگونه هر تحریکی می تواند به ناآرامی های گسترده تر منجر شود، نیاز به تخیل زیادی ندارد. تشکیلات خودگردان فلسطین توانایی و شاید اراده کمک به کنترل این مشکل را از دست داده است. و این امر افراط گرایان را در میان اسرائیلی ها و فلسطینی ها تشویق می کند تا در یک چرخه مداوم خشونت شرکت کنند.
زودتر از آنچه که بتوانیم تصور کنیم، مشکل بزرگی گریبانگیر بایدن خواهد شد. بسته به اینکه اوضاع چقدر بد شود، او احتمالاً با وضعیتی در شورای امنیت سازمان ملل روبرو خواهد شد که او را مجبور به دفاع یا انتقاد از اسرائیل خواهد کرد. از نظر سیاسی، به نفع بایدن نیست که بین جمهوری خواهانی که از او می خواهند از اسرائیل حمایت کند و تعداد فزاینده ترقی خواهان در حزب دموکرات که از او می خواهند از اقدامات اسرائیل علیه فلسطین انتقاد کند، گرفتار شود. در آینده، متحدان اروپایی و کشورهای پیمان آبراهام او را تحت فشار قرار خواهند داد تا نتانیاهو را مهار کند.
اگر بازگشت نتانیاهو تنش ها را در جبهه فلسطین افزایش دهد، می تواند مشکل هسته ای ایران را نیز بزرگتر کند. نتانیاهو تهدید هسته ای از سوی ایران را اولویت اصلی خود قرار داده است نتانیاهو در اواخر دسامبر 2022 گفت: “من به یک دلیل اصلی به قدرت بازگشتم، تا هر کاری که ممکن است برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای انجام دهم.” و شرایط اکنون مساعدتر از آن است. همیشه برای دیدگاه نتانیاهو از چالش ایران.
چشم انداز احیای برجام در این مرحله بعید به نظر می رسد. بایدن حتی ماه گذشته اعتراف کرد که این توافق مرده است، اگرچه او نمی‌خواست علناً این را بیان کند. رسیدگی به اعتراضات در ایران، همراه با تحویل هواپیماهای بدون سرنشین برای کمک به جنگ روسیه علیه اوکراین، احساسات ضد ایرانی در واشنگتن را تقویت کرده است. با توجه به مخالفت کنگره، بحث در مورد اینکه آیا دولت بایدن می‌تواند با ایران به توافق برسد یا نه وجود دارد، زیرا شامل کاهش تحریم‌ها می‌شود، زمانی که تهران با شهروندان خود این گونه رفتار می‌کند، و در عین حال به رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین کمک می‌کند. در اوکراین.
اسرائیل که بیشترین ضرر را از یک ایران مجهز به سلاح هسته ای دارد، به طور فزاینده ای نگران ذخایر اورانیوم ایران است. از تابستان گذشته، بنی گانتز، وزیر دفاع وقت اسرائیل، ایال هولاتا، مشاور امنیت ملی وقت اسرائیل و دیوید بارنیا، رئیس موساد، به واشنگتن سفر کردند تا از دولت بایدن بخواهند حمله به ایران و دور دیگری از رزمایش های مشترک را برنامه ریزی کند. و سازماندهی هماهنگی های دوجانبه. در 25 اکتبر 2022، جیک سالیوان مشاور امنیت ملی ایالات متحده در جریان برنامه های نظامی ایالات متحده قرار گرفت و تمرین پیشنهادی برنامه ریزی شد.
در حالی که گانتز در حال آماده شدن برای ترک وزارتخانه با روی کار آمدن دولت جدید اسرائیل است، گفت که نیاز به جلوگیری از برنامه هسته ای ایران از طریق اقدام نظامی چیزی است که اکثر اسرائیلی ها با آن موافق هستند. وی خطاب به خلبانان جدید نیروی هوایی اسرائیل گفت: برای برخی از اسرائیلی ها حمله به ایران در آینده آنهاست.
مقامات آمریکایی از انجام پیش بینی اجتناب کردند، اما هیچ یک از کارشناسان اطلاعاتی را که از اسرائیل درز کرده بود مبنی بر برنامه ریزی واشنگتن و تل آویو برای حمله جدی تر به ایران رد نکردند.
سوال این است: چه حمله ای؟ تنها ایالات متحده است که توانایی نابودی سانتریفیوژهای مدفون در زیر کوه را بدون استقرار نیرو در ایران دارد. فقط ایالات متحده هواپیماهایی دارد که قادر به حمل به اصطلاح هستند
برنامه هایی برای این کار در دوران دولت اوباما انجام شد و اکنون به خوبی پیشرفت کرده است. البته اسرائیل می‌تواند با پرتاب موشک از زیردریایی‌های خود، پیوستن به آمریکا در حملات هوایی، اشتراک‌گذاری اطلاعات و انجام خرابکاری و ترور به این حمله بپیوندد.
بنابراین، جهان در حال حاضر با ایران مواجه است که انگیزه های قوی برای ادامه غنی سازی دارد. از سوی دیگر، اعتبار بین المللی کنونی ایران، هزینه های دیپلماتیک مهاجم را کاهش می دهد. عوامل دیگری نیز وجود دارد، از جمله دشمن استراتژیک منطقه ای، اسرائیل، که قصد خود را برای استفاده از گزینه نظامی اعلام کرده و اجماع ملی در این مورد ایجاد کرده است. دولت ایالات متحده، علیرغم تیرگی روابط با اسرائیل، به وضوح حمایت خود را از عملیات ترکیبی علیه ایران اعلام کرده است. ارتش آمریکا همچنین توانایی تخریب زیرساخت های هسته ای ایران را دارد. این تحولات نشان می دهد که ایالات متحده وارد مرحله جدید و خطرناکی می شود.
البته باید بپرسیم که چقدر از اینها بخشی از نمایش است. حمایت ایالات متحده می تواند بیشتر برای اطمینان دادن به اسرائیل از حضور واشنگتن باشد و در عین حال این پیام را نیز منتقل کند که اسرائیل به تنهایی نمی تواند موفق شود. صحبت از اقدام نظامی در اورشلیم و واشنگتن ممکن است به همان اندازه با تشویق ایران برای بازگشت به مذاکرات هسته‌ای و به تعویق انداختن غنی‌سازی تسلیحات‌اش مرتبط باشد، همان‌طور که با علامت دادن به حمله قریب‌الوقوع ارتباط دارد. بحران های پیرامون دولت ایران و محدودیت های تهران در غنی سازی ممکن است ایران را به مصالحه بکشاند.
بایدن در سال جدید نباید منتظر خبرهای خوبی از خاورمیانه باشد. ظرفیت واشنگتن در این دو چالش محدود است: چگونگی جلوگیری از درگیری بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها و چگونگی توقف برنامه هسته ای ایران. شانس بایدن بین بد و بدتر است.
هم در ایران و هم در فلسطین، ایالات متحده بدون درک روشنی از اینکه دقیقا چه باید بکند، عمل می کند. روی آوردن به بازدارندگی قاطعانه‌تر از طریق تهدید جنگ، در صورتی که ایران در برنامه هسته‌ای خود بیش از حد پیش رود، ممکن است زمان را به همراه داشته باشد، اما زمان در نهایت تمام خواهد شد. از سوی دیگر، حتی اگر بدترین انتظارات از دولت جدید اسرائیل به حقیقت نپیوندد، پیش از درگیری اسرائیل و فلسطین و یک انفجار بزرگ، مسئله زمان است. به طور خلاصه، وضعیت پیش روی بایدن احتمالاً قبل از بدتر شدن بدتر می شود.