منتخب بیانات حضرت آیت الله خامنه ای در این دیدار به شرح زیر است:
خداوند متعال را شاکرم که پس از رفع این معضل کرونا دوباره این جلسه شاداب و پرنشاط و امیدوار کننده برگزار شد. به راستی که حضور شما جوانان، به ویژه شما جوانان نخبه، امید آفرین است. یعنی حضور شما در هر کجا که هستید باعث ایجاد امید می شود. به همین دلیل کسانی که موافق توسعه کشور نیستند با حضور شما در جایی که باید حضور داشته باشید هم موافق نیستند.
نخبگان یکی از مهم ترین سرمایه های انسانی کشور است. منابع طبیعی مهم است، موقعیت جغرافیایی مهم است، اقلیم مهم است، همه مهم هستند، اما یکی از مهمترین سرمایه های انسانی کشور وجود نخبگان است. نخبگان را باید ثروت عظیمی دانست. وقتی آن را یک ثروت بزرگ می دانیم، سعی می کنیم آن را تولید کنیم.
رکن مهم پیشرفت کشور دانشگاه است و در دانشگاه بیشتر نخبگان علمی حضور دارند. این که می بینید در مقاطع مختلف – نه فقط دیروز و دیروز – سعی شده دانشگاه ها و کلاس ها تعطیل شود، بچه ها سر کلاس نروند، اساتید نروند و …، این به این دلیل است که دانشگاه نقش اساسی دارد. حالا مردی که تلفنی استاد را تهدید می کند که اگر فلانی بروی، – خودش معلوم نیست عامل اصلی است، عامل پشت صحنه مهم است – به این دلیل است که می توانند فلج کنند، ببندند، خراب کنند و بسازند. دانشگاه را تا حد امکان ناتمام کرد. برای دشمنان کشور و برای دشمنان پیشرفت کشور مهم است.
دانشگاه یکی از بزرگترین موانع در برابر سلطه استکبار است، باید بدانیم که قدرت های بزرگ دنیا به دنبال تسلط هستند، با چه ابزاری؟ یک روز با سلاح، یک روز با فریب، یک روز با علم، با علم چیره خواهند شد. دانشگاه جلوی سلطه را می گیرد یعنی اگر بتوانید سطح علم را در کشور بالا ببرید در مقابل سلطه دشمن مانع ایجاد کرده اید.
برای اینکه نخبگان این استعداد ذاتی را ابراز کنند و فرصتی برای تلاش پیدا کنند، زمینه لازم است. گاهی اوقات نخبه و آماده کار است اما زمینه برایش فراهم نمی شود. این حوزه در دوره طاغوت نبود، اگر هم بود جزو سیاست های رسمی طاغوت نبود، حوزه نبود. بسیاری از آنها استعدادهای خوبی داشتند، آماده بودند که تلاش کنند، اما در سرشان می زدند. از اول انقلاب در گروه دانشجویی و دانشگاهی، دانشگاه تهران و سایر دانشگاه ها حضور داشتم.
اول، توسعه دانشگاه ها. می بینید الان کجا دانشگاهی در کشور نیست؟ در همه جای کشور دانشگاه وجود دارد.
سپس دانشگاهیان وجود دارند که دامنه دانشگاهیان را اعم از دانشجویان و اساتید گسترش می دهند. تعداد دانش آموزان در کشور حدود بیست و پنج برابر، بیست و پنج برابر شده است. خیلی است در سال های اول انقلاب، حدود سال های 59، 60، آن طور که یادم می آید، حدود 5000 استاد در کشور بودند. اکنون آنها بیش از 100 هزار نفر هستند.
این پیشرفت علم در کشور بسیار ارزشمند است. یکی از زمینه های نخبه گرایی همین است. این بدان معناست که ما واقعاً باید از خود دانشگاهیان تشکر کنیم. دانشگاهیان ما نگذاشته اند که به غربی ها وابسته بمانیم.
اغراق نیست اگر بگوییم نخبگان دانشگاهی ما آبروی ایران شده اند. شما نسل جوان نخبگان هستید. قبل از شما نخبگان زیادی بودند، نسل های قبل از شما، در این چهل سال که برای کشور افتخار به ارمغان آوردند. در هر مشکلی که دانشمندان ما وارد می شدند و تمرکز می کردند، کاری انجام می دادند که باعث تحسین محافل علمی در سراسر جهان می شد. حالا چند نمونه را در اینجا به شما می گویم که البته همه آنها را می دانید:
پژوهش و دستاورد پژوهشگاه رویان; نه تنها در بحث سلول های بنیادی، در شبیه سازی یک حیوان زنده، این اتفاق در دنیا نادر بود، این اتفاق افتاد.
انتقال ماهواره به فضا متعلق به چندین کشور است. همه کشورها این را ندارند. بسیاری از مردم در فضا ماهواره دارند، اما مال آنها نیست، پرتاب نکرده اند. کسانی که پرتاب می شوند کشورهای کمی هستند. البته ما عقب هستیم، اما پرتاب کردیم، موفق شدیم، راه افتادیم. دانشمندان ما تمرکز کردند.
ساخت ربات های انسان نما در دانشگاه تهران مهم است.
پیشرفت های اساسی در صنعت هسته ای؛ ما به مسائل اساسی در صنعت هسته ای نگاه کردیم. ما دنبال تفنگ و بمب آنها نیستیم، اما خود این صنعت برکات زیادی دارد. موفق شدیم به آن برسیم.
تجهیزات پیشرفته ای برای موشک و پهپاد می سازد که چند سال پیش که عکس هایش منتشر شد، گفته می شد فتوشاپ شده است. الان می گویند پهپادهای ایرانی خیلی خطرناک هستند. چرا به کسی می فروشید، به کسی می دهید؟
ساخت واکسن های پیچیده به خصوص واکسن کرونا و امثال آن.
خب اینها کارهایی است که نخبگان ایرانی انجام می دهند. افتخاری برای کشور است.
انتظار داریم نهادها از نخبگان حمایت کنند. این حمایت به معنای پول دادن نیست، گاهی پول دادن ضرر دارد; بلکه حمایت باید عاقلانه، عاقلانه و با توجه به جنبه های مختلف باشد. نخبگان، چه نخبگانی که در ایران تحصیل کرده اند و چه نخبگانی که در خارج از کشور تحصیل کرده و به ایران آمده اند، دو انتظار دارند. یکی از موارد پشتیبانی، برآورده کردن این دو انتظار است:
یکی از انتظارات آنها کار مناسب با دانش است. انتظار دیگر امکان ادامه تحقیقات و ارتباط با مراکز علمی دنیاست. اینها انتظارات نخبگان ماست.
توقعات زیادی نیست می دانم نخبگانی که می خواهند به هیأت علمی دانشگاه بپیوندند با هیچ ترفندی نمی گذارند او را متوقف کند. چرا؟ چرا از این نخبگان استفاده نمی کنید؟ برخی از نخبگان ما، نخبگان برجسته ای که در خارج از کشور درس خوانده بودند، به امید کار آمدند، برگشتند و به خاطر این رفتار رفتند. آنها دیدند که زندگی در اینجا غیرممکن است. پس من از این جوان چه انتظاری باید داشته باشم؟ باید حفظ شود.
نگذارید نخبگان شما را از دانشگاه دلسرد کنند، حالا حداقل این است که بتوانید وارد دانشگاه شوید، موقعیت پیدا کنید. برخی نخبگان را سنگسار می کنند، مدام می گویند نخبه، نخبه، اما در عمل نخبگان را دلسرد، ناامید و مانع می شوند.