آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در بیانیه‌ای در پاسخ به این سوال که دولت آمریکا تا چه حد به توافق با ایران نزدیک است و آیا با بند حذف، مشکلات موشکی ایران و سایر مسائل مرتبط با ایران سروکار دارد یا خیر، گفت. وی با انتقاد از اینکه آیا ادعایی در مورد ایران خواهد داشت یا خیر، گفت: مهم است که کمی به عقب برگردیم و از ابتدا به یاد داشته باشیم که چرا توافق اولیه حاصل شد، چرا دولت اوباما به دنبال آن بود و آن را انجام داد.
وی در ادامه گفت که دلیل آن صرفاً همان چیزی است که وی فعالیت های مخرب ایران در خاورمیانه و فراتر از آن می خواند.
به گفته وی، ایرانی ها با سلاح هسته ای یا با امکان تولید یکی از آنها [تسلیحات هسته‌ای] در مدت زمان بسیار کوتاه، [ایرانی] برای اینکه ایرانی بتواند خیلی سریع به چنین سلاحی دست یابد، در همه این زمینه ها با مصونیت بیشتری وارد عمل خواهد شد. علاوه بر این، ایران با داشتن سلاح هسته‌ای تهدیدی برای موجودیت اسرائیل و دیگر کشورهای منطقه است و نه تنها در منطقه، بلکه در اینجا نیز یک تهدید بالقوه جدی برای ما است. [آمریکا].
اهمیت توافق هسته ای برای ایالات متحده
بلینکن گفت: «بنابراین، دولت [آمریکا] تمرکز بر تضمین این است که ما می توانیم هر کاری که ممکن است و لازم است برای جلوگیری از دستیابی ایران به چنین تسلیحاتی انجام دهیم.
دولت همچنین تمام راه‌های ممکن را برای این کار در نظر گرفته است و به این نتیجه رسیده است که مؤثرترین و پایدارترین راه برای انجام این کار، از طریق توافقی است که سخت‌ترین قوانین بازرسی را در هر توافقنامه کنترل تسلیحاتی به دست می‌آورد. البته توانایی انجام کاری در صورت خروج ایران از توافق، زیرا توافق بر اساس یک طرح جامع بود که اگر ایران تصمیم به زیر پا گذاشتن محدودیت‌های خود بگیرد و تلاش کند مواد شکافت‌پذیر مورد نیاز برای سلاح‌های هسته‌ای را تولید کند، حداقل یک زمان لازم است. سال برای آن و ما زمان زیادی برای انجام کاری در مورد آن داشتیم.
ما روی تولید مواد شکافت‌پذیر تمرکز کردیم، زیرا برای استخراج مواد خام، ساخت سانتریفیوژ، پردازش همه آنها در تاسیسات هسته‌ای بسیار بزرگ نیاز به یک زنجیره تولید بزرگ داریم و همه آنها به‌طور منطقی قابل رویت هستند و در صورت لزوم می‌توانیم کاری برای آن انجام دهیم.
وزیر امور خارجه همچنین درباره مفاد معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) در معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) صحبت کرد. [به دست آوردن] این یک سلاح یا سلاح واقعی است. شما مواد شکافت پذیر دارید، اما باید یک سلاح انفجاری داشته باشید تا آن مواد را داخل آن قرار دهید.
در این راستا، بر اساس گزارش های عمومی، تخمین زده می شود که ایران تا رسیدن به تسلیحات فاصله زیادی دارد. بر اساس گزارش های مردمی، [ایران] برنامه سلاح [هسته‌ای‌اش] در سال 2003 متوقف شد. اما اگر دوباره از آن استفاده کنید، بخش اسلحه خارج از برد خواهد بود و انجام آن سخت تر می شود، زیرا اگر مجبور بودید یک اسلحه واقعی تهیه کنید، احتمالاً آن را در جایی در اتاقی پشت کامپیوتر انجام می دادید و نسبتاً به داخل می دوید. امکانات کوچکتر
پیامدهای خروج آمریکا از توافق هسته ای در دولت دونالد ترامپ
وزیر امور خارجه با وجود اینکه ایران حدود یک سال و نیم پس از خروج دولت ترامپ از توافق هسته‌ای و اعمال تحریم‌های ظالمانه که بازگردانده شدند، گفت که از تعهدات داوطلبانه خود در این توافق خارج می‌شود. اگر همه طرف‌های توافق به تعهدات خود بازگردند، این اقدامات با توجه به فعالیت‌های هسته‌ای ایران در این مدت به حالت اولیه بازمی‌گردد و می‌گوید: «توافق حاصل شده بر موادی که قرار است به اشتراک گذاشته شود متمرکز است و به طور مؤثر مدیریت می‌شود. فعالیت های هسته ای ایران و باید بگویم که از بین تمام تصمیمات اتخاذ شده در سیاست خارجی آمریکا در پنج تا ده سال گذشته، من فکر می کنم که بدترین آنها احتمالاً از این توافق خارج می شود.
به ما قول داده شد که این توافق با توافق قوی تری جایگزین شود. این اتفاق نیفتاد. برعکس، ایران از آن زمان این اقدام را بهانه‌ای برای از سرگیری خطرناک‌ترین جنبه‌های برنامه خود، یعنی شروع تولید مواد شکافت‌پذیر به میزان 20، 60 درصد و تهدید به انجام آن تا 90 درصد، استفاده کرده است. 67 درصد همه اینها به این معنی است که مواد شکافت پذیر در سطح سلاح را می توان بسیار بسیار بسیار سریع تولید کرد.[ایران] آنها شروع به استفاده از سانتریفیوژهای پیچیده تری کردند که همه آنها با توافق ممنوع شدند. این امر همچنین شروع به ایجاد اختلال در کار بازرسان بین المللی کرد که تصویر بسیار بالایی از همه جنبه های برنامه به ما دادند.
وزیر امور خارجه با بیان اینکه نقش ایران در منطقه نتیجه خروج دولت ترامپ از توافق هسته ای است، گفت: مواد تفرقه افکن او در حال حرکت است و ما را بدتر از قبل از دستیابی به توافق می کند.
دوم، قول داده شد که ایران دست از دشمنی های خود در منطقه بردارد. آیا این امر محقق شده است؟ خیر برعکس، در جریان مذاکرات بر سر توافقنامه اصلی و در دوره قبل از خروج ما، حملات ایران یا نیروهای نیابتی آن در منطقه به میزان قابل توجهی کاهش یافت. حملات به سعودی ها و اماراتی ها اکنون در سوریه و عراق و همچنین در یمن و از طریق شرکای حسینی آنها در حال افزایش است.
موضع کنونی آمریکا در قبال موضوع هسته ای
بلانکن در مورد موضع جو بایدن، وزیر امور خارجه آمریکا در مورد احیای توافق هسته‌ای، گفت: بهترین راه برای بازگرداندن برنامه هسته‌ای ایران در چارچوب است و در عین حال به ما اجازه می‌دهد با تمام افراط‌های دیگر در سیاست ایران مقابله کنیم. هیچ چیز در توافق ما را از پیروی از آن باز نمی دارد. تحریم کنید و به کارهای دیگری که ایران انجام می دهد و ما عمیقاً با آنها مخالفیم روی نیاورید.
وی گفت: ما از نظر امکان بازگشت به این توافق به پایان فرصت باقیمانده بسیار بسیار نزدیک هستیم، زیرا ایران در برنامه خود پیشرفت کرده است. دو استدلال برای این وجود دارد. [ایران] به جایی می رسد که زمان فرار، زمان تولید مواد شکافت پذیر مورد نیاز یک بمب، به چند هفته کاهش می یابد و این خود چیزی است که نباید نادیده گرفته شود. چنین دنیایی آن دنیایی نیست که ما بخواهیم در آن زندگی کنیم.
دوما، [ایران] به کسب دانش و ایجاد تجربه ادامه دهید[ در این زمینه] در ادامه آمده است که در مقطعی در آینده نزدیک، حتی بازگشت به تمامی محدودیت های برجام نیز نمی تواند مزایای کم توزیعی را جبران کند. چرا که هر کاری که ایران آموخته و اجازه داده است، حتی در محدودیت های برجام، سریعتر انجام دهد. [از محدودیت‌هایش] برای فرار. بنابراین به آن نقطه نزدیک می شویم.
وی گفت: «تا زمانی که امشب اینجا هستیم، نمی‌توانم به شما بگویم که آیا به تعهدات دوجانبه بازمی‌گردیم یا خیر». من فکر می‌کنم تا چند هفته دیگر تصمیم گرفته می‌شود، زیرا با توجه به کاری که ایران انجام می‌دهد، نمی‌توانیم اجازه دهیم این روند ادامه پیدا کند. متحدان و شرکای ما در اروپا نیز همین فکر را می کنند. می توانم بگویم روس ها نیز بخشی از این روند هستند[مذاکرات وین] آنها نیز چنین فوریتی را احساس می کنند. باید ببینیم چه می شود. اگر نتوانیم این کار را انجام دهیم، به سختی روی کارهایی که باید انجام دهیم از طریق کارهای دیگر برای مقابله با آن کار کرده ایم.