روز جدید در فضای مبهم کنونی واقعا نمی توان ارزیابی دقیقی از نتیجه مذاکرات در وین داشت. زیرا تا آنجا که دلایل و شواهدی برای احیای برجام وجود دارد، می توان به انگیزه ها و تحولات منفی چند روز اخیر پس از ترور برای شکست مذاکرات یا حداقل ادامه بن بست فعلی اشاره کرد. اینجا بود که خلاء روشنگری امیر عبدالهیان و شکست مهر سکوت باقری کنی بیشتر نمایان شد.
در روزهای اخیر، شدت انگیزه‌های مثبت و منفی درباره سرنوشت مذاکرات وین و آینده احیای شورای امنیت سازمان ملل به همراه اخبار بسیار متفاوت و جنجالی در این زمینه به حدی است که در عمل شاهد فضای سردرگمی دیپلماسی هسته ای در این میان سکوت تهران و عدم تمایل مسئولان سیاست خارجی ابراهیم رئیسی برای توضیح و تبیین اوضاع، هم از سوی امیر عبداللهیان و هم در درجه اول مهر سکوت بر لبان باقری کنی، بر ابهام افزوده است.
از یک سو پس از سفر مورا و به ویژه شیخ تمیم به ایران، شاهد فضای مثبتی بودیم که امید به ازسرگیری مذاکرات را تقویت کرد. ملاقات های شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی با رابرت مالی و جوزف بورل سپس دیدگاه ها در مورد وین را دو چندان کرد. به ویژه امیر قطر در دیدار با صدراعظم آلمان از امید به احیای برجام صحبت کرد.
به دنبال نظر دوحه، این روزنامه لبنانی به نقل از شیخ تمیم نوشت که ایران درخواست خود برای حذف سپاه از فهرست تروریست ها را پس گرفته و آمریکا با لغو تحریم های نفت و گاز و محدودیت های سوئیفت موافقت خواهد کرد. اگرچه پیشنهاد مشابه توسط وزیر خارجه قطر توسط تهران به طور رسمی تکذیب شده است، اما به نظر می رسد رشد معنایی پس از ادعای اخیر پولیتیکو مبنی بر نهایی کردن تصمیم خود برای ماندن سپاه پاسداران در لیست FTO افزایش یافته است. و این تصمیم کاملا واضح است که نشان می دهد گفته دوحه دور از واقعیت نیست. احتمالاً به دلیل چراغ سبز تهران، او پیش فرض های خود را که کاخ سفید نیز گفته است پنجره خط قرمز ایران را می بندد، نادیده گرفته است.
با این حال، اخبار دیگری در مورد سکه دیگر وجود دارد. به گزارش رویترز، پس از دیدار انریکه مورا و شیخ تمیم، ایران و آمریکا متعهد به ازسرگیری مذاکرات نشده‌اند. بنابراین، بدیهی است که تحرکات دیپلماتیک جوزف بورل، معاون وزیر امور خارجه، برخلاف مواضع مثبت حسین امید عبدالعیان، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، باگیکی و شمهانی و غیره، اقدامی «مترقی» است. به گفته برخی رسانه های حامی دولت در این کشور، بازداشت کوتاه مدت مورا در آلمان در عمل نشان داده است که وزن و تلاش او چقدر ناچیز است. در همان زمان این رسانه ها اذعان کردند که مورا بدون بسته پیشنهادی راهی تهران شده است. بنابراین، سازش در بحث سپاه بعید است، اگر غیرممکن نباشد. به همین دلیل است که بن بست وین همچنان پابرجاست. لارا روزن نیز از ناامیدی مقامات اروپایی صحبت کرد و نسبت به احتمال شکست در مذاکرات وین هشدار داد. با این تفاسیر به نظر می رسد هر دو کشور (تهران و واشنگتن) در مسیرهای متفاوتی حرکت می کنند و از فاصله کم نمی شود.
در چنین شرایطی، قتل روز یکشنبه در تهران نیز می‌تواند به عنوان یک کاتالیزور برای افزایش احساس گناه عمل کند. علیرغم اینکه آمریکا به طور کامل هرگونه دخالت در این ترور را رد کرده است و اکنون اتهامات تنها متوجه اسرائیل است، خواه واشنگتن در این ترور دست داشته باشد یا نداشته باشد، فضای منطقه به شدت تغییر خواهد کرد که قطعا منجر به یک سناریوی مطلوب تل آویو از نظر نظامی و امنیتی. بنابراین با ورود به فضای پسا تروریسم با وعده انتقام از تهران، عملاً به دلیل ادامه بن بست و بن بست فعلی، مذاکره با اعراب از سر گرفته نمی شود.
در این زمینه، احضار رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، به کنگره برای توضیح آخرین تحولات مذاکرات وین، دور جدیدی از اقدامات سنا و کنگره را برای مبارزه با شورش‌ها، به ویژه در دوره قبل از مذاکرات وین، فراهم می‌کند. او متزلزل شد و اهرم فشار بر دولت بایدن به شکلی آشکارتر از قبل از برجام ادامه خواهد داشت. در این فضای مبهم واقعا نمی توان ارزیابی دقیقی از نتیجه مذاکرات وین داشت. زیرا تا آنجا که دلایل و شواهدی برای احیای برجام وجود دارد، می توان به انگیزه ها و تحولات منفی چند روز اخیر پس از ترور برای شکست مذاکرات یا حداقل ادامه بن بست فعلی اشاره کرد. اینجا بود که خلاء روشنگری امیر عبدالهیان و شکست مهر سکوت باقری کنی بیشتر نمایان شد.