او بازیکن متوسطی بود اما ویژگی های لازم برای بازی در استقلال را داشت. اگر این بازیکن فصل اول لیگ برتر برای استقلال را در لیست بلندبالای بازیکنان خارجی قرار دهیم، استقلالی ها در 22 فصل لیگ برتر 50 بازیکن جذب کرده اند و بد نیست نگاهی گذرا به نام آنها بیندازیم: راجر فابریزیو، رافائل گومز، جورج توپالوویچ، آوسنتی گیلائوری، لادو آهالایا، جوئلسون داسیلوا، لئونارد کوئیکه، سردان اورسویچ، فابیو جانواریو، فیلیپه آلوز دسوزا، اندرسون دوس سانتوس، آندره لوئیس، هوار مولامحمد، ولید علی، جی. لوید ساموئل، گوران جرکوویچ، کارار جاسیم، ژاک الانگ لانگ، رودریگو توسی، لیام ردی، ویسنته آرزه، گوران لاور، بوباکر کبه، آنتونیو کاروالیو، آلبرتو داسیلوا، هرایر ماگویان، ریوالدو باربوسا، هندریک هلمکه، پرو شینهی، آدل رابسون جیانواریو، لئاندرو پادوانی، سرور جپاروف، مامه بابا تیام، بویان نایدنوف، مارکوس نویمایر، همام تاریک، الحاجی گورو، اسماعیل گونزالس، آیاندا پاتوسی، گادوین منشا، شیخ دیاباته، هروویه میلیچ، نیکولای بودوروف، آرترووووووین، زستد، عزیزبک آمانوف، رافائل سیلوا.”
در این لیست بلند بالا نیز نقاط روشنی را می بینیم و برخلاف پرسپولیس که بازیکنان خارجی بی کیفیت زیادی داشت، در استقلال بازیکنانی بودند که در موفقیت این تیم نقش داشتند. از فابیو جانواریو، جی لوید ساموئل گرفته تا پادوانی، جباروف، مامه تیام، پاتوسی و حالا یاماگا و رافائل داسیلوا. اما این بازیکنان خوب در مقایسه با لیست بلندبالای بازیکنان ضعیف و ماجراجو چندان به چشم نمی آیند و وقتی صحبت از بازیکنان خارجی در استقلال می شود، فکرمان به سمت بازیکنان ضعیف و بی کیفیت می رود. مسائل بین المللی که باعث شد پول های استقلال در این سال ها هدر برود و بسوزد.
در مورد استقلال هم باید از همان جمله برانکو ایوانکوویچ استفاده کنیم که «با 400-300 هزار دلار نمی شود یک بازیکن خارجی باکیفیت خرید» و استقلال هم مثل پرسپولیس هرگز نمی توانست بیش از یک میلیون خرج کند. دلار برای خرید بازیکن خارجی در آن سالها و خریدهای خارجی بازیکنان بی کیفیتی بیرون آمدند که جای یک جوان با استعداد ایرانی را گرفتند و شاید اگر آنها نبودند سرمربی می توانست با بازیکنان جوان بیشتری بازی کند و امثال جباری، حیدری، صادقی، طالبلو، تیموریان، نورافکن، صیادمنش و… سالهاست که آنها را ساخته و استفاده می کنند.
بازیکنان خارجی جدا از پولی که از استقلال دریافت کردند و بخش زیادی از بودجه باشگاه را که می توانست خرج آکادمی و تیم های اصلی شود، هدر دادند، فرصت های بزرگی را هم هدر دادند و بسیاری از بازیکنان جوان استقلال به دلیل نداشتن مکان به قراردادشان پایان دادند. بازی در تیم بزرگسالان را انجام دادند و به تیم های دیگر رفتند و پس از رشد و صعود در تیم های دیگر با چهره ای بزرگ و سنگین به استقلال برگشتند. اما بزرگترین حسرت این است که بسیاری از آنها نه تنها به استقلال برنگشتند بلکه به تیم های خارجی یا رقبای استقلال در لیگ پیوستند و حسرت زیادی را برای هواداران به جای گذاشتند.