تالاب خشک شده هامون در آرزوی آب/کاهش مهاجرت پرندگان مهاجر به دلیل خشک شدن هامون

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش عصرهامون، تالاب بین المللی هامون تنها منطقه شرق ایران است که همه ساله میزبان پرندگان مهاجری است که به این منطقه مهاجرت می کنند و نه تنها پرندگان مهاجر و بومی بر فراز دریاچه هامون و تالاب پرواز می کنند، بلکه 239 گونه مختلف جانوری نیز به پرواز در می آیند. آنها در دریاچه و تالاب هامون زندگی می کنند و در میان آنها پلیکان، غاز و فلامینگو از پرندگان مهاجر هستند و جغد، اردک کاکل دار، منقار شاهین، عقاب و تعدادی دیگر از پرندگان بومی هامون که خانه و زندگی آنها در دشت است. و مناطق تالاب هامون.

با توجه به وابستگی تالاب هامون به رودخانه هیرمند که بین دو کشور ایران و افغانستان مشترک است، از سال 1310 قراردادهای متعددی بین دولت‌های دو کشور در خصوص توزیع آب هیرمند منعقد شده و باعث ایجاد شدید آب می‌شود. خشکسالی ها

بهره برداری و اشتغال انسان، صرف نظر از اثرات زیست محیطی و زیست محیطی، معیشت چهار گروه از مردم سیستان مستقیماً به نی هامون وابسته بود، ابتدا دامدارانی که نیزارهای وسیع و غنی آنها تقریباً در تمام طول سال علوفه دام را تأمین می کرد و ماهیگیران و شکارچیان. که ماهی و پرندگان مهاجر صید می کردند، امرار معاش می کردند.

مهدی امیری رئیس اداره محیط زیست زابل در گفتگو با خبرنگار اوشیدا در خصوص وضعیت تالاب ها و گونه های جانوری و پرندگان مهاجر اظهار داشت: با توجه به دو دهه خشکسالی در سیستان 95 درصد از 400 هزار پرنده مهاجرت شده از سیستان سیبری به منطقه سیستان برای زمستان گذرانی مسیر خود را از بزرگترین دریاچه آب شیرین ایران یعنی تالاب هامون تغییر دادند.

وی افزود: تالاب بین المللی هامون یکی از مهم ترین زیستگاه های پرندگان مهاجر آبزی، آبزی و خشکی محسوب می شود و پناهگاه بسیاری از گونه های کمیاب و در حال انقراض است و این دریاچه پناهگاه امنی برای لانه سازی و پرورش انواع مهاجر و بومی است. گونه های پرندگان علاوه بر این، بسیاری از پستانداران از پوشش گیاهی مرطوب برای زندگی استفاده می کردند.

امیری تصریح کرد: منطقه حفاظت شده هامون به دلیل قرار گرفتن در مرکز مناطق کویری و نیمه بیابانی کشور، زیستگاه پرندگان مهاجر در شرق کشور محسوب می شود که گونه های پرندگان زیادی با منشاء مختلف در آن وجود دارد. و بسیاری از گونه های پرندگان در معرض خطر هستند و از این منطقه برای زمستان گذرانی و جوجه ریزی استفاده می شد.

وی ادامه داد: در دوره پرآبی 225 گونه از 49 جنس یعنی حدود نیمی از گونه های پرنده شناسایی شده ایران در تالاب هامون و اطراف آن زندگی می کنند. نزدیک به 80 درصد آنها مهاجر هستند و 99 گونه در این منطقه لانه می کنند.

مهدی امیری با اشاره به پستانداران تالاب هامون گفت: از میان این پستانداران گراز وحشی، گراز وحشی که شباهت زیادی به آهو دارد، روباه، شغال، گربه وحشی، خرگوش، عاج یا گربه تیز لبه با نام محلی (سیخور) است. ) پیروزی .

رئیس اداره محیط زیست با اشاره به گونه کلیدی در استان سیستان افزود: دراج با نام محلی (پور) از خانواده مرغ است، زیستگاه این پرنده در مراتع و حاشیه رودخانه ها و بومی است. به استان سیستان در همه زمینه ها چه در زمین های کشاورزی. و در تالاب هامون زندگی می کند. این پرنده همه چیزخوار است اما بیشتر غذای آن دانه های گیاهی و حشرات است و از پرندگان دور می ماند و بیشتر در دسته ای از گیاهان پنهان می شود.

وی خاطرنشان کرد: از دیگر گونه های برجسته هوبره با نام محلی (توقادری) از تیره هوبرا است که از مهاجران زمستانی یا بومی محسوب می شود که در منطقه سیستان توسط مردم محلی به آن پرنده بمب افکن نیز می گویند. جزو پرندگان است و در فهرست قرمز IUCN به عنوان در معرض خطر طبقه بندی شده و جمعیت آن در خطر انقراض است.

پرندگانی که در سال‌های پرآب به تالاب هامون مهاجرت می‌کنند عبارتند از: خرچنگ، اردک، اردک نوک قرمز، اردک، اردک، پلیکان، باکلان و شکار حوضه سیستان، سنقر، دلیا، شاهین، جغد، کوک و عقاب. نقل شده.

وی افزود: از جمله گیلانشاه خالدار و درنای طناز در معرض خطر هستند. اردک طاس در معرض خطر انقراض؛ پلیکان خاکستری با نام محلی Kemo در خطر انقراض است، اردک مرمری (Khotka marmari)، شاهین سلطنتی و عقاب کاکل بزرگ (عقاب تالاب)، فلامینگو آسیب پذیر است و 70 گونه نیاز به حفاظت جدی دارند که اگر محافظت نشود به زودی در لیست گونه های در خطر انقراض قرار خواهد گرفت.

مهدی امیری تاکید کرد: متاسفانه امسال به دلیل کم آبی و خشکسالی مهاجرت بسیار کمی از پرندگانی مانند پلیکان، چنگر و هوبره در این منطقه مشاهده شده و این پرندگان نیز پس از توقفی کوتاه به سمت چا نیما و سد کمال خان پرواز می کنند. و از مهمترین عوامل خشکسالی و خشک شدن هامون، تردد وسایل نقلیه و تردد دام در منطقه را می توان به عنوان 3 عامل کاهش پرندگان در منطقه برشمرد.

انتهای پیام/