تاکتیک های خیابانی ایالات متحده در مذاکرات وین / جدول زمانی توافق موقت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ هشتمین دور از مذاکرات این روزها در وین همچنان راهی یک طرفه است که پایان آن مشخص نیست. البته شکی نیست که همه طرف ها بر سر پیشرفت اتفاق نظر دارند. نشست‌های کارشناسی در چهار سطح لغو تحریم‌ها، تعهدات هسته‌ای، پادمان‌ها و راستی‌آزمایی ادامه دارد، نشست‌های دو به دو یا نشست‌های گروهی بین ایران و شرکای آن برگزار می‌شود، در حالی که گروه ۱+۴ نیز با ایالات متحده دیدار می‌کند. درست.

این مقدمه چشم انداز مذاکرات رو به جلو و آرام را در حالی به تصویر می کشد که در پس زمینه این خوش بینی محتاطانه و درست در وسط این خیابان یک طرفه، شخصی پایش را روی ترمز می گذارد و مدام بوق می دهد!

این تاریخ این روزهای آمریکاست که به نظر می رسد برای نتیجه گیری عجله دارد اما راه را برای مذاکره در وین نیز بسته است. البته تاکتیک‌های «پا و بوق ترمز» به طور همزمان شامل طیف کاملی از تاکتیک‌های مکمل از جمله «بازی گناه»، «محدودیت زمانی» و «توافق موقت» است که همگی بر اساس بیانیه این سازمان به عموم ارائه می‌شوند. برای دستیابی به نتایج عجله کنید

خروج یکجانبه واشنگتن از برجام در مقایسه با ماجراجویی های دولت جو بایدن، دموکرات، داستانی نسبتا قدیمی است. سکاندار فعلی کاخ سفید و تیم سیاست خارجی او علیرغم سرعتی که ادعا می کنند، زمان زیادی را صرف این موضوع کرده اند که کدام کشور باید اولین قدم را برای رسیدن به توافق بردارد. بعد وقت آن رسید که بگوییم شرم باد، ما یک سری برچسب هایی را که ترامپ به تحریم ها زده است حذف نمی کنیم، اما حاضریم در مورد چیزهای دیگر صحبت کنیم. زمانی که ایران اعتراض کرد که این پیشنهاد با اصل احیای برجام در شکل اولیه آن مغایرت دارد، طرف مقابل خود را با این جمله توجیه کرد که «در هر صورت توپ از قبل در زمین شماست».

البته برای آمریکا آسان است که حتی قبل از شروع مذاکرات وین بگوید «وقت نداریم، زود تمام کن»، اما از نگاه ایران، دقیقه به دقیقه، این مذاکرات با هدف باز کردن یکی از مذاکرات است. بن بست هایی که تحریم ها با برجام ناسازگار است معیشت ملت ایران بسیار متفاوت است.

گذراندن زمان در زنجیره تضاد

در ادامه راه آمریکا و متحدان اروپایی اش برای دستیابی به توافق، نقطه عطفی وجود دارد که نباید از آن غافل شد و آن تکیه بر سلاح های جنجال به عنوان یکی دیگر از میراث دوران ترامپ است. بهترین مصداق آن را می توان تعبیر «یک بام و دو هوا» دانست.

در حالی که وزرای خارجه تروئیکا از کندی روند مذاکرات گلایه دارند و از بسته شدن دائمی پنجره دیپلماتیک صحبت می کنند، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا ناگهان در میانه سخنرانی خود هشدار داد که «اکنون زمان ناامیدی از مذاکرات هسته ای نیست. ایران و پیشرفت در این زمینه حاصل شده است. سپس آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، بلافاصله این شرط را تعیین کرد که البته بقای این تحولات منوط به عدم تضمین ایران برای ماست، زیرا ما نمی توانیم روسای جمهور بعدی آمریکا را ملزم به پذیرش چنین شرایطی کنیم.

آیا نتیجه این ادعاها این نخواهد بود که دولت بایدن در بهترین حالت به دنبال «توافق موقت» با ایران است؟ تا زمانی که ضمانت باز گذاشته نشود، ایالات متحده آزاد است تا زیر میز حمله کند (اصطلاحی که برای انکار وعده داده شده توسط یکی از طرفین استفاده می شود).

بایدن می داند که ایران چاره ای جز دستیابی به یک توافق دائمی، قابل راستی آزمایی و راستی آزمایی نخواهد داشت، بنابراین قصد دارد از طریق این جنجال، پاسخ قاطعانه ای را از سوی ایران بشنود که بر نشان دادن اشتیاق و مانع تراشی همزمان متمرکز است. بن بست مذاکرات را به گردن طرف مقابل انداخت.

از سوی دیگر، پیشنهادی که این بار در قالب NBC News بر اساس طرحی از سوی روسیه، ترفندهای مختلفی را ارائه می دهد، دولت بایدن است که در صورت وجود احتمال یک تیر در تاریکی، یک تیر را در تاریکی رها کند. هزار هدف این است که دستاورد بزرگی برای دموکرات ها باشد، به ویژه در انتخابات میان دوره ای کنگره در سال 2022.

در همین حال، گردآوری مردم در صحنه برای پیوند دادن دو موضوع بازگشت به توافق و آزادی بازداشت شدگان دوتابعیتی از ایران، راهبرد جدید واشنگتن برای پنهان کردن چشم‌انداز مذاکرات در وین به‌ویژه رابرت مالی، فرستاده ویژه امروز ایالات متحده آمریکا است. گفت: این پیش شرط توافق هسته ای بود.

علیرغم همه این تهدیدها و خرابکاری ها، ایران بارها گفته است که چشم انداز شکست مذاکرات در وین برای هیچ یک از طرفین جذاب نیست. بنابراین، هوشمندانه ترین گزینه برای ایالات متحده این است که به دور از هرگونه تاخیر، از توهم امتیاز گرفتن از طرف مقابل دوری کند، در حالی که قبل از هر چیز باید پای خود را از ترمز بردارد تا راه را برای مذاکره هموار کند.

انتهای پیام/