تا زمانی که حرف هایمان محقق نشود، مرزها را با ترور، جنگ، تحریم و تجزیه کشور تعیین نمی کنیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ «خشونت» شعار اصلی جریان اصلاحات در سال های نهضت دوم خرداد در کشور بود. چوبی که باید بر اختلاف مفاهیم اصیل دینی و جنبش حزب الله می افتاد تا راه را برای پروژه سکولاریزاسیون جمهوری اسلامی هموار کند.

تحولات سال‌های 1978 و 1988 و به‌ویژه وقایع سال‌های 1996 و 1998 باعث شد که این جنبش به تدریج چهره اصلی خود را آشکار کند و موضع واقعی خود را در قبال موضوع «خشونت» آشکار کند. او برای اینکه دیگر صراحتاً از برآورده نشدن آرزوهایش دریغ نکند، نیازی به تعیین مرزها با کشتار و سلاخی مردم و تجزیه کشور نمی بیند.

سعید حجاریان در مصاحبه اخیر خود گفت: ما دو نوع مرزبندی داریم. مرز نوع اول ملی است و مخالف جنگ افروزی، تجزیه طلبی، تحریم طلبی و ریختن خون ایرانیان است… مرز دوم عقیدتی و سیاسی است. اولی قبل از مغزهای یخ زده و خشک است… به علاوه، من با بزرگ نمایی، شرق شناسی، جنگ طلبی حاکمیت و پادگانی مرز دارم.

وی ادامه می دهد: «اما بحث جدی در مورد مرزبندی وجود دارد. تا مرزگذاری دوم را ندهند، مرزبندی اول (با ستیزه جویی، تجزیه طلبی، تحریم و ریختن خون ایرانیان) فایده ای ندارد. حداقل من این کار را نمی کنم.”

این تئوریسین اصلاح طلب با جنبشی خواندن ناآرامی های این روزها، راهبردی برای جنبش معند ترسیم کرد و گفت: باید به روزی بیندیشیم که جنبش هایی مانند «نهضت مهسا» و «اعتراض آبان» با اعتصاب همزمان شود. سپس باید نیروی نظامی را از چین وارد کنند.

در واقع، این مواضع را باید آشکارترین تصدیق جنبش نسبت به موضوعی دانست که سال ها آن را انکار کرده است. نظریه پرداز اصلاحات با این عبارات به صراحت می گوید تا زمانی که سیاست های مطلوب این جریان در کشور اجرا نشود، نیازی به کشتار مردم، جنگ، تحریم و تجزیه کشور نمی بیند.

البته سابقه بخشی از جریان اصلاحات نشان می دهد که این جریان نه تنها در مقاطع مختلف مرزی با تحریم ها و تجزیه طلبان نداشت، بلکه به عنوان بازوی رسانه ای و عملیات روانی آنها عمل می کرد. اکنون و پس از سخنان اخیر حجاریان، شاید بتوان راز سکوت رهبران اصلاحات در برابر کشتارها و خونریزی های روزهای پایانی کشور را دقیقتر درک کرد.

منطق جدید اصلاح طلبان در حمایت از ترور، تحریم، جنگ و تجزیه دقیقاً همان چیزی است که در پروژه سوریه اجرا شد. سناریویی که ابتدا با ژست آزادی بیان و اصلاح قانون اساسی آغاز شد و سپس با سوق دادن عمدی اعتراضات به سمت جنگ داخلی، باعث کشتار بسیاری از مردم سوریه و حرکت به سمت فروپاشی این کشور شد.

منبع:رجانیوز