روز جدید استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه فروپاشی در دستور کار اعتراضات جامعه نبوده است، گفت: اگر جامعه احساس کند دولت به دنبال ایجاد تحول است، به اعتراضات خود پایان می دهد. این استاد جامعه شناسی درباره دعوت برخی مسئولان دولتی برای گفت و گو با مردم گفت: با چه کسانی صحبت کنیم؟ دارند با خودشان صحبت می کنند. آنها را می بینید که در تلویزیون صحبت می کنند. در حالی که باید با رقیب و معترض صحبت کرد. باید معترض را به خیابان بیاورند تا صحبت کند نه اینکه با رفقای خود صحبت کند. این یک گفتگو نیست، بلکه تبادل دوستی است.
تقی آزاد آرامکی راه های مختلفی برای پایان دادن به اعتراضات وجود دارد و اظهار داشت: راه اول اعلام علنی آشتی است. جامعه ایران از خودش عصبانی است، مثلاً یک اتفاق در خیابان می تواند به دعوا تبدیل شود یا یک دعوای کوچک خانوادگی باعث دعوا شود. باید همه را به آشتی با نفس الهی و الهی و انسانی دعوت کرد. در مورد آشتی ملی هم انسجام اجتماعی پیدا می شود.
این سیستم باید تغییرات محدودی در برخی زمینه ها ایجاد کند
وی ادامه داد: راه حل دوم آغاز تحول است. این سیستم باید در برخی زمینه ها تغییراتی ایجاد کند، نه زیاد اما محدود. مثلاً در فضای افکار عمومی عده ای هنگام صحبت برای مردم آزاردهنده هستند و وقتی فردی انتقاد می کند شروع به تهمت و شکایت می کنند. این افراد در جامعه خشونت ایجاد می کنند که به نظر من این افراد باید ترک کنند. پیشنهاد من این است که افراد بیشتری مثل آقای سید عباس صالحی مدیر مسئول روزنامه که فردی اصولی، معتدل و عاقل هستند استخدام شوند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: راهکار سوم تغییر رویه هایی است که از نظر اجرا و عمل در کشور طاقت فرسا است. ایالت شرایط دارد و قوی است و این رویه های طاقت فرسا باید اصلاح شود، مثلاً مجوز گرفتن از شهرداری دو سال طول می کشد. شش ماه طول می کشد تا پاسپورت بگیرید. مرحوم هاشمی می گفت باید سامانه ای ایجاد شود که گذرنامه یک روزه صادر شود الان البته گذرنامه یک روزه صادر نمی شود، بلکه ده روزه صادر می شود. مثال دیگر این است که برای تعویض کنتور آب ابتدا باید به چند نفر رشوه بدهید، اما باز هم انجام مراحل مشابه برای تعویض کنتور آب باعث آزار مردم می شود. نظام باید اصلاح شود تا مردم با این مشکلات دست و پنجه نرم نکنند.
مهم این است که مردم احساس کنند که دولت اعتراض را می پذیرد
وی در پاسخ به این سوال که آیا معترضان با حداقل تغییرات موافق هستند؟ اظهار داشت: بله. مهم این است که عموم مردم احساس کنند که دولت اعتراض را می پذیرد و به دنبال تغییرات است. جامعه ای که نمی خواهد از مدیریت بگذرد. فروپاشی در دستور کار جامعه نیست، البته گروه هایی هستند که به دنبال فروپاشی هستند، اما همه جامعه می گویند از این وضعیت خسته شده اند. تغییرات محدود نشانه تغییرات بیشتر است و ممکن است رفتار در نظام سیاسی و اداری تغییر کند. قانون اساسی نباید تغییر کند زیرا تغییر قانون اساسی به معنای انقلاب است.
مردم به جای رادیو، رسانه های فارسی زبان را تماشا می کنند
این استاد دانشگاه همچنین با انتقاد از رویکرد صدا و سیما به اعتراضات و لزوم اصلاح آن، گفت: همه برنامه های تلویزیون یکسان است و مردم از آن خسته شده اند، به همین دلیل سراغ رسانه های دیگر مانند رسانه های فارسی زبان خارج از کشور می روند. همه برنامه های تلویزیون تکرار می شود. این رویکرد باید اصلاح شود.
اگر مطالب خاصی گفته نشود، افکار عمومی آرام می شوند
آزاد آرامکی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا رویکرد اصلی اعتراضات به سیاست هاست یا به کل نظام؟ وی گفت: اعتراض به سیاست و البته اعتراض به روش ها و دیدگاه هاست. برخی نگاه ها برای جامعه آزاردهنده است. برخی از صاحبان پلت فرم افراد را دسته بندی می کنند و گروهی را تحقیر می کنند. برخی حرف ها را نباید زد، منتقدان را نباید فحش داد، مردم را نباید آزرده خاطر کرد. از طرفی باید با مردم رفتار نبوی کرد. اگر مطالب خاصی گفته نشود، افکار عمومی آرام می شوند. پیشنهاد دیگر من تغییر زبان است. زبان از مجموعه ای از کلمات، عبارات و جملات تشکیل شده است. اگر به جای زبان تهدید و تهمت، با زبان اخلاق و محبت با مردم صحبت شود، عموم مردم احساس آرامش خواهند کرد. به جای تهدید جامعه، آنها را به عشق و اخلاق دعوت کنید.
زبان خشونت آمیز پلیس باید برای کسانی باشد که تخریب می کنند
وی با اشاره به اینکه خشونت از زبان بدن پلیس ایجاد می شود، گفت: زبان بدن آنها این است که به معترضان می گویند اگر حرکت کنید، شما را می زنیم. معترض به دنبال راه دیگری برای اعتراض می گردد و از این خیابان یا دانشگاهی که امنیت دارد به خیابان یا دانشگاه دیگری می رود و در آنجا اعتراض می کند. چون معترض تهدید می شود، اعتراض متوقف نمی شود. در همین حال، زبان پلیسی خشونت آمیز باید مختص به تخریب کنندگان باشد نه معترضان.
دارند با خودشان صحبت می کنند
این استاد جامعه شناسی درباره دعوت برخی مسئولان دولتی برای گفت و گو با مردم گفت: با چه کسانی صحبت کنیم؟ دارند با خودشان صحبت می کنند. آنها را می بینید که در تلویزیون صحبت می کنند. در حالی که باید با رقیب و معترض صحبت کرد. باید معترض را به خیابان بیاورند تا صحبت کند نه اینکه با رفقای خود صحبت کند. این یک گفتگو نیست، بلکه تبادل دوستی است.
باید با براندازان به گونه ای متفاوت برخورد کرد
آزاد آرامکی در پایان با بیان اینکه اگر افکار عمومی احساس کنند دولت برای ایجاد تغییر تلاش می کند، به اعتراضات خود پایان می دهد، اظهار داشت: در این شرایط اکثریت معترضان می روند و تعداد اندکی که به دنبال آن هستند باقی می مانند. در نظام تغییر می کند و باید به گونه ای دیگر عمل کند، با آنها مقابله می کند و آنها را متقاعد می کند. اکنون با شرایط تمرکز نیروهای معترض که طبقه بندی شده اند مواجه هستیم. برخی با نحوه اداره شهر مشکل دارند، برخی با رئیس جمهور مشکل دارند، برخی با روحانیت مشکل دارند، برخی می گویند بیکار هستند و در واقع هر لایه دغدغه خاصی دارد. اکنون مطالبات محکمی جمع آوری شده است، اما اکثریت با تغییرات محدودی که مقدمه تغییرات بزرگ است کنار می آیند و عده ای نیز نگران فروپاشی هستند که باید به گونه ای دیگر با آن برخورد شود، اما با آن برخورد نمی شود. یک راه اجباری