توصیه های مرکز پژوهش های مجلس در مورد «حکمرانی اموال دولتی در سال 1401»

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ دفتر پژوهش های بخش عمومی مرکز پژوهش های مجلس در لایحه بودجه 1401 «فروش و تولید اموال دولتی» را بررسی کرد.

این گزارش حاکی از آن است که در لایحه بودجه 1401 حدود 33 تریلیون تن منابع از محل فروش و تولید اموال پیش بینی شده است که از این میزان حدود 26 میلیارد تن در بخش منابع عمومی و مابقی درآمد اختصاصی از دستگاه ها است. در سال های اخیر، برآورد بیش از حد منابع در این بخش منجر به ضریب تبدیل پایینی شده است، به طوری که در پنج سال گذشته (از سال 1396 تا پایان نه ماهه اول سال 1400) در مجموع حدود 4300 میلیارد تن از منابع عمومی را به خود اختصاص داده است. از فروش و واگذاری اموال دولتی مشخص شد که بیش از هفتاد درصد (70%) این رقم مربوط به اجرای سال های 1399 و 1400 است.

در این گزارش اشاره شده است که در نگاه تخصصی مدیریت اموال دولتی در کشور یک ضعف کلی وجود دارد که صرفاً با استفاده از ظرفیت قوانین بودجه اصلاح کاملی ندارد و نیازمند تصویب قانون تخصصی در حوزه مدیریت دارایی است. بخش عمومی

با این حال، از ظرفیت بودجه می‌توان برای درج مقرراتی استفاده کرد که پایه‌های مدیریت و تولید دارایی‌های دولتی را ایجاد می‌کند، علاوه بر تغییر به سمت درآمد پایدار دارایی (به‌جای فروش و درآمد با هم) برای کاهش هزینه‌های اداری و اداری برای نگهداری دارایی‌ها. .

لذا پیشنهادات ذیل در قالب این گزارش ارائه می گردد: برنامه ریزی لازم برای ارائه طرح/لایحه «مدیریت مالکیت بخش دولتی» در مجلس. مصوبات و مجوزهای پراکنده فروش و تولید املاک و مستغلات منوط به تصویب وزارت امور اقتصادی و دارایی می باشد. در سازوکار صندوق استانی اولویت با برنامه ها و مصارف دستگاه های استانی است که از طریق فروش املاک وجوه دریافت می کنند و دسترسی مردم به اطلاعات سامانه صدا در اختیار عموم قرار گیرد.


پیشنهادها به شرح زیر است: با تدوین دستورالعمل استانداردسازی فضا و اجرای آن، میزان و میزان استفاده هر دستگاه اعم از نهادهای ملی و استانی، شرکت های دولتی و موسسات عمومی غیردولتی نسبت به تعیین اموال عمومی بر حسب کاربری آنها. ، علاوه بر زوم استفاده حداکثری از اموال، شناسایی گزینه های مازاد و امکان استفاده از وجوه یا شرکت های تخصصی به ویژه در زمینه زمین و املاک را می دهد.

همچنین بیان می‌کند که چرخه تولید نباید به ساختمان‌های اضافی محدود شود. در این راستا، به ویژه استفاده از ظرفیت عظیم زمین ممکن است در دستور کار قرار گیرد. برآوردهای اولیه برای زمینی به مساحت حدود 2000 هکتار در (یا نزدیک) مناطق شهری مانند تهران (کادر 1 (1) گزارش) نشان می دهد که پتانسیل برای درآمدزایی حدود 400 تریلیون تن از چنین پروژه هایی دور از ذهن نیست. برای درک اهمیت این رقم، در نظر داشته باشید که کل هزینه سرمایه ای حساب بودجه 250 تریلیون تن است. بنابراین پروژه ای در این مقیاس قابلیت این را دارد که سرمایه گذاری برنامه ریزی شده را در قالب بودجه سه برابر کند.

انتهای پیام/