سرخپوشان پایتخت در فصل فوتبال 1401-1400 شامل لیگ برتر، جام حذفی، لیگ قهرمانان آسیا و سوپرجام در پست مهم و تعیین کننده دفاع چپ پس از حضور محمد انصاری و محمد نادری در پانزدهم. تا لیگ نوزدهم، آرامش نسبی و کیفیت بالا. زمان بهره برداری از بازیکنانی مانند حقای، امیری، شجاعی و نعمتی فرا رسیده بود اما هیچ یک از این بازیکنان نتوانستند وظایف کامل دفاع چپ ایده آل و سطح فنی مناسب به اندازه پرسپولیس در مستطیل سبز را به انجام برسانند.
این مشکل در دفاع راست سرخپوشان نیز دیده می شود.نقش در دفاع و حمله. بهترین گزینه مورد استفاده در پست دفاع راست رضاییان است که از نقل و انتقالات زمستانی به جمع شاگردان گل محمدی پیوست.
نقطه ضعف دیگر سرخپوشان در یک سوم میانی به پست هافبک راست برمی گردد. جناح راست در سال های اخیر همواره نامتعادل و خطرات کمتری نسبت به جناح چپ داشته است و همین امر باعث شده تا بازیکنان غیرمتخصصی مانند ترابی، امیری، آلیشیا و پهلوان در این پست حضور داشته باشند که تا حدودی مشکلات را حل می کند. اما هافبک چپ به دلیل نامشخص بودن عامل اصلی و تعیین کننده، تیم را در سردرگمی ترک کرد.
گل محمدی در این فصل به عنوان مهاجم با بازیکنانی چون عبدی، القطر، تمیرف و پاکدل شروع کرد که هیچکدام ویژگی های یک مهاجم استاندارد و قابل اعتماد برای حضور در ترکیب اصلی را ندارند. عبدی که در نیمه نهایی و فینال لیگ قهرمانان آسیا 2020 و شهرآورد پایتخت با پرسپولیس گل های مهمی به ثمر رساند، عملکردی بی ثبات دارد و از همه مهمتر با حریفان مبارزه نمی کند و فضای خود را کوچک و خطرناک نمی کند.
پس از بررسی تمامی ابزار فنی گل محمدی به نظر می رسد این تیم نیازمند تغییر جدی در ارقام متمایز کننده این تیم از حریفان خود است تا پروژه قهرمانی خود در لیگ بیست و دوم را از دست ندهد و با مدعیان رقابت کند. سرخپوشان تهرانی علاوه بر این موضوع برای موفقیت نیاز به تغییر تفکرات تاکتیکی کادرفنی خود دارند که پس از خریدهای نسبتا موفق این اتفاق رخ خواهد داد.
منبع: دانشمندان