مواضع مولوی عبدالحمید در اعتراضات اخیر با انتقاداتی در رسانه های حشمهری همراه بوده است.
روزنامه همشهری روزنامه شهر تهران در مطلبی به امام مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی اهل سنت زاهدان حمله کرد.
در این مقاله آمده است: ناصر رفیعی، استاد حوزه علمیه قم، می گوید: در روایت آمده، اگر شخصی سخنی بگوید که موجب کشته شدن شخص دیگری شود، در ریختن خون آن بی گناه شریک است. متأسفانه شاهد بودیم که برخی در مورد شهادت زاهدان و پسر شهید شاهچراغ سکوت کرده اند.
رفیعی با اشاره به مواضع مولوی عبدالحمید در سیستان و بلوچستان و تحریک عده ای به ایجاد هرج و مرج و ناامنی، خاطرنشان کرد: آقای عبدالحمید شما مردم را به رفراندوم دعوت می کنید و از تریبونی که از طریق جمهوری اسلامی به شما داده شده است تا صحبت کنید. به طور نامناسب در حالی که می دانید در مورد چه چیزی صحبت می کنید، با واقعیت مطابقت ندارد.
وی یادآور شد: باید مراقب اختلاف دشمنان باشیم چرا که مایه افتخار ایران اتحاد ملت های مختلف است و اگر برای ایران اتفاقی بیفتد دشمنان به هیچکس رحم نمی کنند.
ابوالقاسم علیزاده همچنین در نامه ای سرگشاده خطاب به مولوی عبدالحمید نوشت: وقتی در نماز جمعه ناله و زمزمه های شما را از موضع وحدت و تقوا و نصیحت به حق و نصیحت به صبر شنیدیم، ناچار شدیم تصور کنیم که رژیم سعودی حمایت از بچه‌کشی از جنبش‌های مرتبط است، او سرانجام در مسجد مکی زاهدان اثر گذاشت و به قول قدیمی‌ها گربه‌ای با اراده خدا هرگز موش نمی‌گیرد. خواسته و انتظار بیگانگان از ورود شما به عرصه سیاست شیطانی و استکباری همزمان با جریان قیام جدید، گواه روشنی بر لایه دیگری از قیام اخیر است. به راستی چقدر تفاوت شما با سیره و سیره سلف مخصوصاً مرحوم مولوی عبدالعزیز زیاد است.
برادر عزیز، جدای از مطالب و اظهارات شما به دور از عدالت و انصاف، چند سوال اساسی و جدی از جنابعالی در مورد خفگی و آزادی دارم که بارها تکرار کرده اید که امیدوارم به دور از تعصب بین المللی عربستان به آنها پاسخ دهید. .
1- بعد از پیروزی انقلاب که به برکت انقلاب اسلامی جان گرفت و مسجد مکه از مدرسه و مسجد کوچک اکنون به قطب فعالیت های مذهبی و سیاسی تبدیل شده است، چگونه این امر ملموس است. و حجم محسوس ممکن است و در حالت خفگی فکر می کنیم؟
2- آیا از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون آزاد نبودید که بی چون و چرا از خط لیبرال دموکراسی و جریان های معاند حمایت کنید؟
3- آیا شما آزاد نبودید که از دولت های گذشته حمایت کنید و نظرات خود را قبول کنید و البته در یک مسیر دوطرفه مورد لطف قرار نگرفتید؟ حتما فراموش نکرده اید تیم ها، گروه ها و مهمانان ویژه تهرانی را که گاه به قصد دیدار و هماهنگی های دیگر با پروازهای ویژه دولت های گذشته وارد زاهدان می شدند. و اکنون چه احساسی نسبت به دموکراسی دارید؟ آیا عبدالملک ریقی از بزرگان مسجد و مکتب شما نبود و دستش به خون مردم مظلوم آلوده نبود؟ آیا پیروان همان شرور به جرم پاسداری در مقابل همان مسجد خون بهترین فرزندان این ملت را نریختند؟