لایحه رتبه بندی معلمان در تاریخ 5 اسفند 1397 توسط دولت قبل به مجلس ارائه شد.
انگیزه نگارش این تحلیل، سکوت، انفعال و بی توجهی شورای اسلامی به مطالبات جامعه شریف علما است.
لایحه درجه بندی معلمان در 26 مارس 2019 توسط دولت قبلی به مجلس ارائه شد.
شورای اسلامی با تأخیر بسیار این لایحه را در 9 ماده و 8 تبصره در 24 اسفند 1300 تصویب کرد و در 25 اسفند 1389 به تأیید شورای نگهبان رسید.
در روزهای پایانی سال گذشته آنچه کام تلخ جامعه فرهنگیان را مسموم کرد، بی توجهی به مصوبات قانونی از سوی دولت بود.
هیئت رئیسه مجلس باید با احضار وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی به دلایل نارضایتی گروه های درگیر در این معضل پی می برد و اثربخشی آن را نشان می داد.
حضور اندک معلمان در شورای اسلامی، جایگاه جامعه معلمان را در ساختار نظام اداری کشور کاهش داده است.
مجلسی است که نه رتبه بندی را در قالب طرح به مجلس ارائه کرده و نه می تواند از تصمیم خود دفاع کند، بلکه حمایت معلمان را می خواهد.
اگر این مجلس انقلابی و موثر بود باید در کمترین زمان ممکن به تنزل جایگاه جامعه فرهنگی پاسخ می داد.
معلمان مستضعف که سفر می کنند و نمی توانند به سفر خود ادامه دهند و تنها خوشبختی شان ماندن در مدارس است چگونه می توانند ذهن خود را به شکست مجلس معطوف کنند.
دولت و به ویژه نمایندگان مردم باید بدانند که ظرفیت عظیم جامعه فرهنگی می تواند با رویکردی جدید حقوق از دست رفته خود را بازیابد.
برپایی ستاد ملی دوازدهمین شورای اسلامی با حضور حداکثری معلمان در مجلس، تنها راه عبور از این معضلات تلخ توسط جامعه سرافراز و مظلوم فرهنگیان در سراسر کشور مورد توجه قرار گیرد.