زاوش محمدی: دیدار نساجی و ذوب آهن فرصتی شد تا برای تماشای این دیدار به قائم شهر بروم و بازی این دو تیم را تماشا کنم. اما در حاشیه آن بازی که با تساوی بدون گل دو تیم به پایان رسید، با محمد و عادل دو هوادار متعصب و دوست داشتنی نساجی صحبت کردم. هر وقت وارد ورزشگاه وطنی می شوید، همیشه محمد و ادل را با هم می بینید. محمد باز است و دوستش عادل همیشه بازی ها را برایش گزارش می دهد. گزارش عادل برای محمد دنیای دیگری دارد و دوستش شفیق لحظاتی از بازی محمد را با گرمی خاصی تعریف می کند. به سراغ سارا عادل و محمد رفتیم و دقایقی با آنها صحبت کردیم:
اولین بار 4 سال پیش بود و برنامه 90 مورد توسط دو نفر از دوستان نزدیک شما ساخته و منتشر شد و شما تبدیل به یک حساب کاربری محبوب شدید. ماجرای دوستی محمد و عادل از کجا می آید؟
ادل: اولین بار در مدرسه با هم آشنا شدیم. در حیاط مدرسه بودیم، دیدم محمد اطلاعات زیادی در مورد منسوجات دارد و همیشه از علاقه اش به منسوجات صحبت کرده است. کم کم با محمد دوست شدم، پیشنهاد دادم با هم به ورزشگاه برویم. ابتدا مادرش مخالف بود، اما کم کم او را متقاعد کردم و محمد با من به ورزشگاه آمد. چون ما کوچک بودیم مادرش نگران بود. ما بین هواداران نشستیم که برای محمد خیلی سخت بود اما خدا را شکر شرایط مهیا شد و جایی برای من و محمد فراهم شد.
اولین بار کی به استادیوم آمدید؟
محمد: سال 93 بود که با هم به ورزشگاه آمدیم. دقیقا یادم هست که نمایش نساجی و فجرپاسی بود. نساجی موفق شد با نتیجه یک بر صفر پیروز شود.
پس با حضور شما در ورزشگاه نساجی پیروز شد. چه احساسی داشتی؟
محمد: احساس خیلی خوبی داشتم. من برای اولین بار به ورزشگاه رفته بودم و در همان روز نساجی بازی را برد و خیلی خوشحال شدم.
رابطه شما فراتر از یک دوست است
ادل: بله من و محمد مثل برادر هستیم و همیشه سعی کرده ایم با هم باشیم.
روزهایی که روی سکوها نشسته بودید و بازی را گزارش می کردید چه حسی داشتید؟ چون بارها به ورزشگاه آمدید و تیم شکست خورد، چطور شد که این همه سال تداوم داشت و در نتیجه این تیم به اینجا رسید و یک تیم لیگ برتری شد؟
ادل: ما همیشه در برد و باخت حتی در لیگ اول کنار تیم بوده ایم. وقتی در سال صعود به لیگ برتر مقابل ملوان قرار گرفتیم و بازی را باختیم، ناامید شدم، در آن زمان آقای مهابادی تیم را مدیریت می کرد اما نتایج به گونه ای بود که از تیم جدا شد و آقای نکونام آمد. خدا را شکر با تغییراتی که شد آقای نکونام آمد و با اتفاقات خوبی که افتاد خسته شدیم.
فصل قبل از اینکه نساجی فصل رویایی داشت و قهرمان شد، بازی فینال چطور بود؟
محمد: خیلی خوشحال بودم، در ابتدا استرس داشتم که نساجی قهرمان نشود، تیم حریف در ابتدای مسابقه حملات زیادی انجام داد اما در نیمه دوم شرایط تغییر کرد و نساجی کنترل بازی را در دست گرفت و ما تبدیل شدیم. قهرمانان
روزی تاریخی برای نساجی و هوادارانش بود، چقدر به قهرمانی این تیم امیدوار بودید؟
محمد: قبل از شروع مسابقه 60 یا 70 درصد امید داشتم و دوست داشتم نساجی قهرمان شود چون لیاقتش را داشت. دوست داشتم نساجی یک بار برای همیشه قهرمان جام حذفی شود.
ادل: بازی فینال خیلی سخت بود. تیم آلومینیوم اراک تیم خوبی بود و در نیمه اول حملات زیادی داشت و حتی یک ضربه آنها به تیرک دروازه نساجی برخورد کرد. خیلی استرس داشتیم اما به لطف خدا با تلاش بازیکنان موفق شدیم جام حذفی را به دست بیاوریم.
بین قهرمانی در جام حذفی و صعود به لیگ برتر، کدام یک برای شما لذت بخش تر بود؟
محمد: به نظر من صعود به لیگ برتر لذت بیشتری داشت. حیف که بعد از 24 سال تمام شد و روز زیبایی بود.
ادل: برای من صعود زیباتر بود چون در 9 بازی اخیر لیگ خیلی ناامید بودیم، برای این بازی صعود لیگ برتر بهتر بود. البته اولویت جام حذفی همبستگی مازندران بود، در مسابقات جام حذفی واقعا شهرهای مازندران با هم متحد شدند. اما در مورد صعود به لیگ برتر چون خیلی ناامید شدیم زیباتر بود.
محمد از بازی با راه آهن بگو، تیم 6 گل نیاز داشت و 6 گل زد و به لیگ برتر رفت.
روزی تاریخی بود که شاید هرگز در تاریخ نساجی تکرار نشود. همه ما در این فصل ناامید شده بودیم، اما ناگهان با حضور آقای نکونام ورق، جریان به نفع ما تغییر کرد و در 9 مسابقه اخیر خوب ظاهر شدیم. با صعود به لیگ برتر خسته شدیم. تمام این مدت راه افتادیم و دویدیم اما خسته نشدیم.
وضعیت نساجی را چگونه می بینید؟
محمد: تیم نساجی امسال خوب است، فکر می کنم هافبک طراح ندارند. آنها در دفاع وسط مشکل دارند و فاصله خط هافبک با مهاجمان زیاد است. اما فکر می کنم تیم به تدریج در حال پیشرفت است.
ادل: خدا را شکر با حضور آقای حدادیان و حمایت مسئولین و اینکه خونسرد نشوند الان وضعیت نساجی ایده آل است. کادر فنی هم وضعیت خوبی دارد.
محمد در این سال ها با گزارشی که برنامه 90 از شما گرفت تبدیل به یک اکانت معروف و محبوب شد. در آن زمان بسیاری از مردم قول دادند که کار محمد را انجام دهند. آیا شرایط برای او مهیا شده است؟
متأسفانه در آن روزها تعدادی از مسئولان صحبت کردند و قول دادند که هیچ کدام محقق نشد. ما پیگیری های زیادی برای فراهم کردن شرایط کاری برای محمد انجام داده ایم، اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است و امیدواریم مسئولان به محمد توجه کنند.