محققان بر این باورند که هر چه تعداد سلول های عصبی بیشتر باشد، ارتباط بین این سلول ها و مناطقی از مغز که مسئول احساسات ما هستند، بهتر است. سلول های بنیادی همچنین ضد التهاب هستند و تصور می شود افسردگی با التهاب در مغز مرتبط است.
این مطالعه یافته های مهمی را دنبال می کند که نشان می دهد داروهای ضد افسردگی ممکن است سلول های بنیادی مغز را برای تولید سلول های عصبی بیشتر تحریک کنند.
طبق اعلام موسسه ملی بهداشت، از هر ده نفر یک نفر در طول زندگی خود دچار افسردگی می شود. دلیل دقیق آن به طور کامل درک نشده است.
تصور می شود که مقدار مواد شیمیایی مرتبط با خلق و خو در مغز، مانند سروتونین، دخیل باشد. اکثر داروهای ضد افسردگی برای افزایش سطح سروتونین طراحی شده اند. اما این نظریه عدم تعادل شیمیایی ثابت نشده است.
عوامل دیگری مانند آسیب پذیری ژنتیکی و رویدادهای استرس زا در زندگی نیز به افسردگی کمک می کنند.
با این حال، اکنون محققان بر این باورند که رشد سلول های عصبی و اتصالات سلول های عصبی نقش مهمی دارند.
مطالعات قبلی نشان داده است که ناحیه هیپوکامپ مغز که در حافظه و احساسات نقش دارد، در بیماران مبتلا به افسردگی مزمن کوچکتر است.
تحقیقات در دانشگاه جان هاپکینز در ایالات متحده نشان می دهد که داروهای ضد افسردگی می توانند رشد سلول های بنیادی در مغز را تحریک کنند. آنها دریافتند که ورزش تأثیر مشابهی دارد. در یک مطالعه جدید، علاوه بر داروی ضد افسردگی فلوکستین، به 48 فرد مبتلا به افسردگی، سلول های بنیادی گرفته شده از پالپ سایر دندان های کشیده شده نیز داده شد.
سلول ها در چهار جلسه به فاصله دو هفته به دستان بیماران تزریق شد. یک گروه مقایسه فقط فلوکستین را روزانه مصرف می کند.
سلول های بنیادی ضد التهاب هستند، بنابراین علاوه بر ایجاد سلول های مغزی جدید، می توانند اثرات التهابی استرس بر روی مغز را کاهش دهند.
محققان گفتند: “ما می دانیم که سلول های بنیادی به مناطقی می رسند که التهاب وجود دارد.” به این ترتیب آنها راه خود را از خون به مغز خواهند یافت.»
محققان بر این باورند که نتایج این آزمایش امیدوارکننده خواهد بود.