در وزارت بهداشت چه می گذرد؟ چه کسی وزارت بهداشت را جذب می کند؟ خبرچین یا قالیچه؟

وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به دلیل حیطه مسئولیت کلی خود که مربوط به تک تک شهروندان است و همچنین سیاستی که دارد، همواره یکی از مهم ترین وزارتخانه ها بوده است. سیاست گذاری و مدیریت در حوزه سلامت. راه اندازی بیماری همه گیر کووید 19، اهمیت کار این دستگاه اجرایی را در سطح جهانی و در نتیجه در ایران بیشتر کرده است. مدیریت کرونا که وزارت بهداشت یکی از شاخه های اصلی آن است و تصمیمات حاشیه ای فراوان یکساله و شیوع این بیماری، کار این وزارتخانه و حواشی مربوط به آن را بیش از پیش در اختیار رسانه ها قرار داد. به تعویق انداختن واردات واکسن، اصرار بر تولید داخلی واکسن، ممنوعیت واردات برخی واکسن‌ها، روند صعودی تجویز برخی داروها بر اساس دستورالعمل‌های صادره و بسیاری از اتفاقات 20 ماه اخیر همواره بار اضافی در طول اپیدمی تاج و تخت بوده است. انتخاب سیزدهمین وزیر بهداشت این انتخابات به یکی از مهمترین انتخابات تبدیل شده است. وزارتخانه هایی که شایعه شده باند اطلاعات کشیش و کلیباف بهارستانی، اصلی ترین حوزه های نفوذ در دستور دادن به نیروهای آن هستند. این نشان می دهد که انتصابات و انتخابات بیشتر سیاسی است تا حرفه ای.

* وقت ملاقات؛ نخ تسبیح اعتراضات

وظایف محوله به وزارت بهداشت نشان می دهد که کارکرد آن باید غیرسیاسی و تخصصی باشد. بنابراین تأثیر روابط سیاسی و البته اقتصادی در حذف و نصب آن اهمیت دو چندان خواهد داشت. به خصوص در طول اپیدمی کراون، هر تصمیم یا تغییر در ساکنان ساختمان شهرک غرب می تواند عواقب جدی داشته باشد. مردادماه امسال یک پزشک 63 ساله به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. درآمد. انتصابات این وزارتخانه باعث شد زهرا شیخ، نماینده مردم اصفهان و سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان در توییتی علیه وزیر بهداشت اعلام کند: کارشناسان و حامیان می گویند شما عناصر کلیدی را تعیین می کنید. وی افزود: متاسفم که اینطور نبود و حیف است که برخی از انتخابات به قیمت مردم تمام شود. مسعود پزشکیان، یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، سپس در مجلس توضیحاتی را به وزیر بهداشت ارائه کرد و به فارس تاکس گفت: نخ تسبیح همه اعتراضات داخل و خارج مجلس، «تضاد منافع» «انتصابات» این وزارتخانه است. و آنچه را که به پزشکان تاکید می کنند، اما چرا انتصابات در وزارت بهداشت باعث اعتراض شد؟

* داماد مشاور، اما شکست خورد

رفتن «داماد» وزیر بهداشت پس از انتصاب «عروس و داماد» در دولت سیزدهم به سرعت در فضای مجازی حاشیه ساز شد. عیادت دکتر شاهد فدایی فرد، چشم پزشک با شماره نظام پزشکی «119364» پس از انتخاب پدر همسرش به عنوان وزیر بهداشت در این وزارتخانه جدی تر شد تا اینکه برخی منابع خبری تایید کردند که فدایی فرد، معروف به حسین زاده به دفتر عین الله منصوب شد. این تمام ماجرا نبود، زیرا گفته می شد داماد وزیر برای تحویل گرفتن تیم وزارتخانه در دفتر گذاشته شده و مسئولیت آن را بر عهده دارد. این موضوع از سوی وزارت بهداشت تکذیب شده است اما منابع خبری وزارت بهداشت در وزارت بهداشت همچنان حضور فدایی فرد در این وزارتخانه را تایید می کنند. در صفحه مربوط به دکتر شاهد فدایی فرد در سایت نظام پزشکی ایران و در قسمت “آیین نامه خدمات” هیچ مکان ثبت شده ای وجود ندارد. پیش از این نیز ماجرای مهاجرت دختر و داماد آقای وزیر به شهر دماوند حاشیه‌هایی را در جریان رای اعتماد ایجاد کرد.

اما گویا عین اللهی و حتی دامادش چندان موفق نبوده اند. گفته می شود عین اللهی اختیارات تشکیلاتی چندانی برای پست های وزارتخانه ندارد. همین موضوع و دخالت های سیاسی در انتصابات که البته منافع سیاسی و اقتصادی هم دارد باعث شد دوست صمیمی فعلی محمد محبر عملاً وزارت را اداره کند و نظر معاون اول رئیس جمهور در امور این وزارتخانه صحیح است.

* جمشیدی; مرد پشت پرده

به گفته منابع خبری در این وزارتخانه، اگرچه در عزل و انتصابات مخبر، دست برتر را دارد، اما کلیباف، رئیس مجلس نیز از این تغییرات و تحولات بی نصیب نیست و در این شرایط چه سهمی بهتر از معاونت پارلمانی وزارت ؟! اوایل آبان ماه، دکتر حسنعلی غفاری به عنوان معاون حقوقی و امور مجلس وزارت بهداشت منصوب شد. او دارای دکترای دندانپزشکی و متخصص ارتودنسی است. غفاری از زمان شهرداری در کنار کلیباف بوده است. دبیر شورای عالی مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) شهرداری در سال 1388 و مدیرعامل شرکت شهر سالم تا سال 1396 مسئول بهداشت و درمان بیماران صعب العلاج و بیماران شهرداری تهران در آرشیو خود. یکی از اعضای کمیسیون پزشکی شهرداری تهران و همچنین یکی از اعضا برای درمان در شورای شهرداری قابل مشاهده است. وی پیش از انتصاب در وزارت بهداشت از سوی کلیباف به عنوان نماینده اجرایی مجلس منصوب شد. در خرداد ۱۳۹۵ حمید اصلانی به عنوان نماینده اجرایی مجلس انتخاب شد، اما تنها چند ماه بعد غفاری روی کار آمد. دکتر حسنعلی غفاری از زمان شهرداری در کنار کلیباف بوده و پس از آن معاون اجرایی و مشاور کلیباف در مجلس شد. وی اخیرا تحت فشار کلیباف معاون پارلمانی وزیر بهداشت شد.

اما محمد محبر اولین نقش را در راه اندازی و نصب وزارت بهداشت داشت. پس از 14 سال حضور در ستاد اجرایی فرمان امام که شاید عنوان امپراتوری اقتصادی بهترین توصیف برای آن باشد، به معاون اول رئیس جمهور انتخاب شد و به کشیش رفت. پیش از مخبر، اکثر معاونان اول رئیس جمهور نقش مهمی در ترکیب کابینه و تقسیمات آنها داشتند. البته اگر اسحاق جهانگیری را در دولت حسن روحانی نادیده بگیریم چرا که در دولت قبل محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور نقش مهم تری داشت.

اما فشار آگاهانه از طریق جمشیدی مدیریت می شود. اما حمیدرضا جمشیدی کیست؟ حمیدرضا جمشیدی در اوایل سال 1388 به عنوان مشاور دارویی سعید نمکی و دبیر ستاد تدابیر ویژه وزارت بهداشت انتخاب شد و سپس در اسفند 1377 و در آغاز اپیدمی تاج و تخت با حکم نمک وزیر بهداشت وقت شد. دبیر ستاد ملی مدیریت تاج و تخت. او به دلیل اینکه مدیرعامل گروه دارویی برکت زیرمجموعه ستاد اجرایی فرمان امام نیز بوده، ارتباط نزدیکی با مخبر دارد. جمشیدی یکی از مهره های کلیدی در روند تاخیر در واردات این واکسن بود که گفته می شد مسیر واردات واکسن را به امید تولید میلیون ها دوز واکسن برکت تغییر داده است. منابع داخلی در وزارت بهداشت می گویند مخبر از طریق جمشیدی نقش اساسی در انتصابات وزارت بهداشت دارد. در واقع جمشیدی یکی از چهره های نزدیک به مخبر و پشت صحنه بسیاری از تصمیم گیری ها به ویژه در حوزه واکسن است.

تاثیر محبر و جمشیدی در یکی از مهمترین انتصابات وزارت بهداشت را می توان در سازمان غذا و دارو و هلال احمر مشاهده کرد. یکی از جدی ترین نامزدهای ریاست سازمان غذا و دارو، دکتر رضا مسائلی بود. وی در زمان وزارت سید حسن قاضی زاده هاشمی مدیرکل تجهیزات پزشکی بود که در نهایت به دلیل فشار محبر و جمشیدی این انتصاب لغو شد. بهرام عین اللهی اوایل آبان ماه طی حکمی دکتر بهرام دارایی را به سمت معاون وزیر و رئیس سازمان غذا و دارو منصوب کرد. معاون توسعه بازرگانی گروه دارویی برکت و رئیس هیئت مدیره شرکت داروسازی البرز، لحظه جالبی در رزومه وی است. آنچه در انتصاب رئیس سازمان غذا و دارو اهمیت دارد، عملکرد این سازمان است. در واقع نظارت بر تولید، کنترل، صدور مجوزهای بهداشتی مواد غذایی و آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی از تولیدات داخلی و وارداتی به منظور تضمین کیفیت، ایمنی و سلامت محصول مطابق با استانداردهای مصوب ملی و مقررات جاری کشور وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که در دوران سلطنت اهمیت بیشتری پیدا کرد. حواشی مربوط به واردات برخی داروها از جمله رمدیسیویر از جمله حواشی مرتبط با این سازمان بود.

برکت نیز در انتخاب رئیس احتمالی هلال احمر بی تاثیر نبود. 2 آبان ماه خبر استعفای دکتر کریم همتی رئیس سازمان هلال احمر اعلام شد. سپس عین اللهی و حتی رئیس جمهور به دنبال حضور دکتر عباس مسجدی آرانی، رئیس پزشکی قانونی کشور یا دکتر محمدرضا ساعدی، رئیس بیمارستان عدل قوه قضائیه و مدیرکل سابق آستان قدس رضوی به عنوان مردم بودند. به رئیس جمهور برای ریاست هلال احمر اما به نظر می رسد در این درگیری تیم اطلاعات پیروز خواهد شد و پیرحسین کولیوند احتمالا از سوی رئیس جمعیت هلال احمر به عنوان رئیس جمهور انتخاب خواهد شد. کولیوند چند روز قبل از رای اعتماد عین‌الهی استعفا داد و از آن زمان برای ریاست هلال احمر سرمایه‌گذاری و لابی کرد که البته با حمایت سازمان اطلاعات نیز همراه شد. چندی پیش خبر انتصاب کولیوند به عنوان رئیس سازمان هلال احمر که به واردات واکسن نیز می پردازد منتشر شد اما پس از مدتی مشخص شد که این تصمیم از سوی رئیس جمهور رسمی نبوده و تنها برخی سایت های خبری هستند. بلافاصله بازنشر شدند. !!

البته نفوذ برکت در وزارت بهداشت عین اللهی با اولین انتصاب مشخص شد. همزمان سید محمد پورحسینی، مدیر عامل هتل برکت، مرتبط با ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) در شهریورماه سال جاری به سمت مشاور وزیر و مدیرکل این وزارتخانه منصوب شد. این انتصاب نشان داد که پیش بینی های تسلط برکت یا به عبارتی ستاد اجرایی فرمان امام بر وزارت بهداشت درست بوده است.

به نظر می رسد نقش اسفندیار رحیم مشایی در دولت محمود احمدی نژاد در این دولت باشد اما با یک تفاوت. اسفندیار رحیموشایی چهره سیاسی قابل قبول و محبوبی در ساختار حاکمیتی نبود، اما محبر با سابقه 14 ساله ریاست یکی از مهم ترین بنگاه های اقتصادی جمهوری اسلامی، از متولیان نظام محسوب می شود. به نظر می رسد همه چهره های اصلی حوزه بهداشت و درمان باید با شرکت داروسازی برکت و محمد مخبر ارتباط داشته باشند. بنابراین می توان گفت انتصابات در این وزارتخانه مهم بیش از آنکه شغلی باشد، سیاسی و با در نظر گرفتن مصالح اقتصادی است.