در ادامه این مقاله آمده است: به گفته مایکل کراولی، فرناز فصیحی و رونن برگمان در نیویورک تایمز، بر اساس این قرارداد، «ایران موافقت می‌کند … غنی‌سازی اورانیوم را بالاتر از سطح تولید فعلی‌اش، یعنی غنی‌سازی 60 درصدی، انجام دهد. است، رجوع همچنین حملات مرگبار به پیمانکاران آمریکایی در سوریه و عراق توسط نیروهای نیابتی آن را متوقف کنید، همکاری با بازرسان بین المللی هسته ای را گسترش دهید و از فروش موشک های بالستیک به روسیه خودداری کنید.
از سوی دیگر، انتظار می‌رود واشنگتن از تقویت تحریم‌هایی که به اقتصاد تهران آسیب می‌زند، مصادره نفتکش‌های خارجی حامل نفت ایران، یا درخواست قطعنامه‌های تنبیهی جدید علیه ایران در سازمان ملل یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر سر فعالیت‌های هسته‌ای این کشور، اجتناب کند.
سه زندانی ایرانی-آمریکایی که ایالات متحده می گوید به اشتباه بازداشت شده اند نیز با آزادی میلیاردها دلار از دارایی های مسدود شده ایران توسط واشنگتن آزاد خواهند شد. پس از انتشار، این بودجه باید فقط برای اهداف بشردوستانه استفاده شود.
این برداشت ها مورد انتقاد قرار گرفته است. مایکل مک کال، رئیس‌جمهور تگزاس و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، در نامه‌ای به جو بایدن گفت که از این گزارش‌ها “مضطرب” شده است و از دولت خواسته است تا به قانونگذاران اجازه دهد در این باره تحقیق کنند. وی با اشاره به قانون بازنگری توافق هسته ای ایران (INARA) مصوب 2015 نوشت: هرگونه تفاهم با ایران، حتی غیررسمی، مستلزم تسلیم کنگره است.
وزارت امور خارجه وجود چنین تفاهم غیررسمی را رد می کند. اما اگر اینطور باشد، آنچه ما دریافتیم پیوندی بین مسائل هسته ای و زندانیان است. دولت بایدن ماه ها گفت که این دو از هم جدا شده اند و بحث هسته ای می تواند بدون آزادی زندانیان ادامه یابد. اکنون به نظر می رسد که این دو بیشتر از همیشه به هم مرتبط هستند.