روز جدید : امسال که شورای عالی باید حقوق کارگران را تعیین می کرد متاسفانه کسانی که از طرف دولت بودند متوجه نشدند وقتی می گوییم 80 درصد اقتصاد دولتی است فقط کارمندان بخشی نیستند. از این خانواده هستیم و ما کارمند دولتی هستیم و دستگاه های دولتی هم داریم که در قالب شرکت های زیادی خدمات رسانی می کنند و تحت پوشش این مشکل هستند.
: از روز گذشته با اعتصاب دسته جمعی اتوبوسرانی در تهران، موضوع اتوبوسرانی توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده است.
این اعتصاب که با اعتراض رانندگان به حقوقشان آغاز شد، حمل و نقل مسافر در پایتخت ایران را برای چند ساعت مختل کرد.
اما مشکل اتوبوسرانی و ناوگان اتوبوسرانی تهران چیست و چه عواملی باعث فریاد رانندگان اتوبوس شده است؟
یکی از اعضای سابق شورای شهر تهران و معاون سابق وزیر کشور در گفت و گو با جماران از تاریخچه و جزئیات این مشکلات گفت.
محمود میرلوحی در گفت و گو با خبرنگار جماران در پاسخ به سوالی درباره مشکلات اتوبوسرانی گفت: در دنیا رانندگان مترو و اتوبوس از سوی دولت حمایت می شوند و معمولا از مالیات هایی که توسط دولت اخذ و تامین می شود تامین می شود. یا منابعی برای این کار فراهم کنید، ما در کشورمان چندین قانون داریم از جمله محل مصرف بهینه سوخت، اما بعد از دولت آقای احمدی نژاد عملا این کمک ها متوقف شده است.
عضو سابق شورای شهر تهران یادآور شد: در دولت آقای خاتمی مصوبه ای وجود داشت که 85 درصد پول اتوبوس را دولت و 15 درصد را تسهیلات شهرداری در بخش خصوصی تامین کند. الان در تهران فقط B.R. تی زیر نظر شهرداری و بقیه اتوبوس ها در بخش خصوصی هستند. یعنی در این مدت جدا از اینکه مشکلات اتوبوس ها به روز نمی شود، مفاد قانونی اعمال نشده است.
وی تاکید کرد: به نظر می رسد این داستان ها انباشته شده و مربوط به امسال نیست. اما امسال که شورای عالی تعیین دستمزد کارگران باید دستمزد می داد، متأسفانه دولتمردان متوجه نشدند که وقتی می گوییم 80 درصد اقتصاد دولتی است، فقط کارمندان جزء خانواده نیستند و ما کارمند دولتی هستیم و دستگاه های دولتی نیز داریم که در قالب چند شرکت خدمات رسانی می کنند و تحت پوشش این مشکل قرار دارند.
میرلوحی ادامه داد: در آنجا دوستان تحت تاثیر فضا قرار گرفتند و اعلام کردند که حقوق را 57 درصد افزایش می دهیم اما 10 درصد در بودجه لحاظ کردیم. حالا گیر افتاده اند و باید بگویند چرا به این ابعاد موضوع توجه نکرده اند؟! آیا می توان گفت چون کارگر از جیب بخش خصوصی خارج می شود 57 درصد افزایش حقوق دارد اما چون از جیب دولت است این را قبول نداریم؟! به نظر می رسد دولت به دلیل بی توجهی و عدم آگاهی از مشکلات این حوزه ها باید به این هزینه توجه کند. حتی شهرداری ها هم باید در بودجه خود تجدید نظر جدی می کردند که متاسفانه نشد.
وی گفت: بنابراین بروز این مشکلات ناشی از ناآشنایی این دوستان و تا حدودی به این دلیل است که متأسفانه همچنان فکر می کنند در فضای پیش از انتخابات هستند و اطلاعاتی را می بینند و ظاهراً متوجه عواقب آن نیستند. و فردا در لایحه خواهد بود.»پرداخت ها و موجودی ها باید انجام شود نه در قالب شعار و در غیر این صورت تا حدودی با مشکلات رانندگان اتوبوس و مشکلات و موانع و پرداخت های آنها چه در شورا و چه در بخشداری آشنا هستم. و اینها معمولاً افراد سخت کوش، کم توقع و حمایت هستند، اما معلوم می شود که تحت فشار زیادی هستند.
یکی از اعضای سابق شورای شهر تهران در پاسخ به سوالی درباره تاثیر کاهش اتوبوس در سال های اخیر بر نارضایتی رانندگان نیز گفت: دولت آقای خاتمی قصد خصوصی سازی داشت و باید 9000 اتوبوس در تهران داشته باشد که از این تعداد 1000 دستگاه اتوبوس هستند. یعنی باید 8000 اتوبوس برای بخش خصوصی وجود داشته باشد و دولت به آنها یارانه بدهد. اما این اتفاق نیفتاد و متاسفانه خرید اتوبوس از زمان دولت آقای احمدی نژاد متوقف شده است. در دولت آقای روحانی، شورای اقتصاد، دولت و جاهای مختلف دو سه بار این مصوبه را تصویب کردند، اما نشد.
وی تاکید کرد: از سوی دیگر متاسفانه همین ماجرا در خودرو در اتوبوس و کامیون بدتر است. مافیایی تشکیل شده و اجازه نمی دهد اتوبوس از بیرون بیاید. این مافیا نه اتوبوسی به بهانه اینکه ما می خواهیم در داخل بسازیم درست کرد و نه اجازه داد اتوبوس از بیرون بیاید. ما خیلی تلاش کردیم تا هرکدام از 16 شرکت اتوبوسرانی تهران مجوز خرید و حمل اتوبوس را با پول خودشان بگیریم یا اینکه دولت به بلیت ها یارانه بدهد یا اجازه بدهد خودشان کار کنند. ما متأسفانه از مسائل اقتصادی کاریکاتور زده ایم و می گوییم بخش خصوصی اتوبوس را 25 میلیارد بخرد اما برای بلیت خود تصمیم می گیریم!
میرلوحی افزود: متاسفانه ساختار، اجرا، حمایت های دولتی و حمایت های قانونی از اتوبوس و حمل و نقل مختل شده است تا اتوبوس دیگری وارد شود. با این آلودگی هوا، اتوبوس های بالای 10 سال نباید در تهران باشند، اما می بینید میانگین سنی اتوبوس ها چند است؟! ما زیر 10 نفر نیستیم. چندین اتوبوس خریدیم و در همان قرارداد ممکن است حدود 500 اتوبوس وجود داشته باشد، اما تا هشت هزار اتوبوس می رسد.
وی با اشاره به اینکه همین تعداد اتوبوس توسط شهرداری با بودجه خود خریداری شده است، تصریح کرد: شهرداری باید آنها را در اختیار بخش خصوصی قرار می داد اما این کار را نکرد. می گوید 85 درصد پول را دولت باید بدهد و حالا که نمی دهد سیاستی را که 15 سال است رها می کند و دوباره اتوبوس می خرد در حالی که باید B می شد. RT. همچنین بپرسید. متاسفانه مشکل در هم تنیده است و واحدهای مختلف واردات اتوبوس، واردات واگن و پرداخت ها حل نمی شود. اگر دولت نمی تواند بسازد، اجازه واردات بدهد. گره به یک شرکت داده می شود و مثل مافیا کار می کند و اجازه نمی دهد. فروپاشی در ساخت و واردات اتوبوس وجود دارد، معلوم است چه اتفاقی دارد می افتد.
یکی از اعضای سابق شورای شهر تهران گفت: اکنون تا 20 درصد نیاز شهر اتوبوس داریم. اگر اتوبوس به اندازه کافی برسد، فشار کمتر می شود. در عین حال واردکنندگان را متنوع می کنند. کی گفته باید اتوبوس از خارج وارد کرد بعد بلیت هزار تنی بفروشد؟! متأسفانه بسیاری از داستان ها پیچیده هستند و یک شیر بدون دم و دم ساخته می شود. یا اتوبوسرانی را خصوصی کنید و بگذارید بخش خصوصی اتوبوس خودش را بیاورد و خودش قیمت را تعیین کند یا یارانه بدهید و بگویید 80 درصد پول بلیت را می دهید.