این مقاله ادعا می کند:
در سه ماه گذشته برخی از فوتبالیست ها، بازیگران و خوانندگان در صفحات مجازی خود و یا در گفت و گو با رسانه های ضدایرانی اتهامات و شبهاتی را مطرح کردند که با توجه به محبوبیت این افراد و تاثیرگذاری آنها بر افکار عمومی برای آنها ضروری بود. مانند همه فعالان و فعالان سیاسی باید مستندات ادعاهای خود را موظف کرد، در دو ماه اول اغتشاشات، دستگاه قضایی با سلبریتی ها نرم و نرم بود و تمایلی به برخورد با آنها نداشت. مانند همه دهه های گذشته، به جرایم و تخلفات فوتبالیست ها و بازیگران با ملایمت برخورد شده و به ندرت مانند مردم عادی مجازات قانونی اعمال خلاف قانون خود را پرداخته اند که ذکر مصادیق آن جای جداگانه ای را می طلبد.
گلشیفته فراهانی و مهناز افشار از اولین فیلمسازانی بودند که از همکار خود دفاع کردند و در صفحات مجازی خود خواستار آزادی علیدوستی شدند. گروه دیگری از همکاران علیدوستی نیز در مقابل اوین تجمع کرده و بدون اطلاع و جویا شدن دلیل بازداشت وی خواستار آزادی بی قید و شرط وی شدند.
به گزارش رسانه های اصلاح طلب و همچنین برخی رسانه های فارسی غربی، این افراد در این تجمع شرکت کردند: رخشان بنی اعتماد، پیمان معادی، آزاده صمدی، سحر دولتشاهی، لیلی رشیدی، میترا حجار، غزل شکری، هنگامه قاضیانی (که اخیرا بازداشت شده است. ) و… چیزی که این گروه را متحد می کند هویت سینمایی و کلاس بازیگری است. در واقع اعتراض این است که هیچ کس از قبیله ما نباید دستگیر شود.
یکی دیگر از لحظات جالب دستگیری ترانه علیدوستی صفحه اینستاگرام وی است که بلافاصله پس از دستگیری وی حذف شد تا دستگاه های امنیتی نتوانند به ارتباطات اینستاگرامی وی دسترسی پیدا کنند. رسانه ها می گویند این اقدام توسط خود اینستاگرام انجام شده است و اگر این خبر صحت داشته باشد نشان از هماهنگی کامل این شرکت آمریکایی با شورشیان ایرانی دارد. این روزنامه در ادامه از عدم برخورد قوه قضائیه با این هنرمند جنبش «MeToo» ابراز ناراحتی کرد.