دوشنبه گذشته حسین گربان زاده در یکی از برنامه های تلویزیونی حاضر شد تا به این ابهام پاسخ دهد که چندان قابل قبول نبود. در نهایت مهدی رسول پناه و کاظم اولیایی دو مدیر سابق پرسپولیس و استقلال در نامه ای به رئیس جمهور تصمیم گرفتند به نواقص فروش سهام بنفش در بورس اشاره کنند. در همین راستا با مهدی رسول پناه به گفت وگو نشستیم.
در نامه ای که به رئیس جمهور نوشتید، گفتید که واگذاری سهام دو باشگاه به این شکل غیرقانونی است.
رئیس جمهور سندی به نام «سند تحول» به وزرا و دستگاه های اجرایی ابلاغ کرد. بر اساس بند دوم سند، واگذاری باشگاه های پرسپولیس و استقلال باید در قالب قرارداد مدیریتی و ظرف مدت چهار سال انجام شود. نکته جالب اینکه نظر کارشناسی اداره ورزش سند تحول از سوی وزارت ورزش داده شده است. اما آمدند برخلاف سند تحول که سند راهبردی رئیس جمهور است، سهام دو باشگاه را به بورس واگذار کردند که به هر حال با سند تحول منافات دارد.
در این نامه آمده است که صورت های مالی باشگاه شفاف نیست، اما آقای قربان زاده دوشنبه گذشته در یک برنامه تلویزیونی این موضوع را تکذیب کرد و گفت که هیچ ابهامی وجود ندارد.
در مورد پرسپولیس بیشتر بحث شفافیت اسناد مالی در دوره من انجام شد. زمانی که من هدایت باشگاه را بر عهده گرفتم این موضوع مشخص نبود. دو نامه به مدیرعامل نوشتم و ایرادات را توضیح دادم. من به دلیل این عدم شفافیت حتی صورتجلسه هیئت مدیره را به عنوان رئیس هیئت مدیره امضا نکردم. وی این را بر اساس اطلاعاتی که در اختیار وی قرار داده و سازمان حسابرسی نیز تایید کرده است، گفته است. اما فکر نمی‌کنم آن داده‌ها شفاف باشند. صورت های مالی شفاف نیست و من نمی دانم نظر آنها چه بوده است. در دوران مسئولیت من این صورت های مالی تهیه شد و بلافاصله منتشر کردم. هم وزیر و هم مدیر عامل زمانی که این صورت های مالی شفاف نیستند.
یکی از دغدغه های هواداران این است که پولی که جمع آوری می شود کجا می رود و چگونه خرج می شود.
این مهمترین بخش داستان است. گفته می شود مبلغ فروش سهام مستقیما به حساب باشگاه می رود اما برنامه ای برای پرداخت وجود ندارد. باشگاه ها بدهی های کلانی دارند و پولی که آورده می شود مشکل باشگاه را چندان حل نمی کند. باشگاه باید برای درآمدزایی پایدار برنامه داشته باشد. الان پولی که از مردم گرفته می شود برای همان ده درصد سهامی که عرضه می شود به حساب باشگاه می رود و آن پول خرج می شود. اول گفتند ده درصد واریز می شود و نگفتند آن 90 درصد کجا واریز می شود.
دوم اینکه آقای قربان زاده گفتند باشگاه پرسپولیس سودآور شده است. چنین چیزی وجود ندارد. تا جایی که من به یاد دارم، باشگاه سودی نداشت. این باشگاه حتی حدود 150 تا 200 میلیارد دلار بدهکار است. چگونه باشگاه با چنین بدهی سود می برد؟ سال گذشته باشگاه اجاره شد. در زمان من وام نگرفتیم چون درآمد خوبی داشتیم و توانستیم بدهی باشگاه را پرداخت کنیم. حالا رفتند بدهی کالدرون را قرض کردند. چطور بابت بدهی کالدرون قرض گرفتند اما باشگاه سود کرد؟ من نمی دانم چگونه سودآوری را اعلام کردند. اینها ابهاماتی است.
در این مورد از شما نپرسیدند؟
نه نیامدند از چهار کارشناس یا چهار مدیر مثل ما صحبت کنند و صورت های مالی را به ما بدهند. متاسفانه دعوت نشدیم و نخواستیم نظر بدهیم.
چون به نظر می رسد یک حرکت عجولانه است، فقط بگوییم ما آن را انجام دادیم!
بله دقیقا. نمی دانم چه عجله ای بود. این کار باید با برنامه ریزی و محاسبه درست انجام شود. آنها می خواهند بگویند ما این کار را کردیم، اما به نظر من درست نیست. به قول قدیمی ها نه به این نمک و نه به این نمک. این کار نیاز به کار کارشناسی دارد و باید حرفه ای انجام شود. بحث استقلال و پرسپولیس بحث شرکت و بانک نیست. عوارض جانبی دارند. چالش های زیادی پیش خواهد آمد و دولت در این چالش ها از جمله چالش های اجتماعی مشارکت خواهد کرد.
یکی از دلایل این اقدام حل مشکل هر دو باشگاه برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا است. گفتند چون امسال دو باشگاه حذف شدند این کار را می کنیم تا دیگر چنین اتفاقی نیفتد.
یکی از مشکلات حذف دو باشگاه از آسیا بحث مالکیت مشترک بود که قابل حل است. قطعا نیازی به ورود آنها به بورس نبود. الان سپاهان دولتی نیست؟ آیا آهن دولت نیست؟ اما دو باشگاه دیدار مشترکی با هم ندارند. برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس کافی بود. هیچ مشکلی وجود نداشت. قابل حل بود مهم جلسه مشترک بود. این تقسیم شد و تاریخ حل شد. حالا دیدار دو باشگاه یکی است.
آیا این بدان معناست که ورود به بورس در این زمینه کمکی نمی کند؟
ممکن است کمک کند، اما آنها می توانند راه بهتری پیدا کنند. مثلا در قالب یک قرارداد مدیریتی.
برخی از منتقدان می گویند این شکل از عرضه سهام دو باشگاه در بورس مشابه همان ستاره مربعی است که از طریق آن برای باشگاه درآمدزایی کرده اند!
من این را نمی دانم و چون نمی دانم نمی توانم نظر بدهم.
شما در نامه اشاره کردید که ممکن است در آینده اتفاقات بدی بیفتد. چی شد؟
یکی از اتفاقاتی که می افتد بحث تهدیدات اجتماعی است. حالا این پول را مردم می دهند، بعد به حساب باشگاه واریز می شود و خرج می شود. سپس باشگاه ها به سختی پول در می آورند زیرا برنامه ای وجود ندارد. هواداران پرسپولیس روی باشگاه حساس هستند. پیامدهای اجتماعی دارد. دیگر اینکه مدیران باشگاه از قبل می بینند که پول واریز می شود و دیگر به دنبال درآمدزایی نیستند. انگیزه درآمدی که مشکلاتی دارد به تیم ضربه می زند. باز هم همان عوارض جانبی از بحث تجمعات و تجمعات به وجود می آید. اینها چالش های بزرگی هستند.
چه چیزی در حال حاضر به نامه شما کمک می کند؟ آقای گربان زاده گفت قطاری است که از ریل افتاده و دیگر نمی توان آن را برگرداند!
فکر می کنم باید مکث کنیم. کار کارشناسی باید انجام شود. اجازه دهید باشگاه ها دو یا سه سال طول بکشد تا درآمد و سودآوری هنگفتی ایجاد کنند و سپس این اتفاق بیفتد. ما با انتقال موافقیم اما نه به این شکل. ابتدا باید انضباط مالی برقرار کرد و باشگاه را سودآور کرد و سپس آن را به مردم واگذار کرد. این واقعاً عجولانه است. رئیس جمهور می تواند جلوی این را بگیرد. اگر بخواهد می تواند از قدرت خود استفاده کند. با این حال ما نظر خود را اعلام کردیم. ما از سر دلسوزی انتقاد می کنیم. ما گفته ایم این وظیفه ماست اما در نهایت خسروان را خیر مملکت خود می دانند. به هر حال باشگاه متعلق به وزارت ورزش و اقتصاد است و مجمع این دو باشگاه هر چه بخواهد و صلاح بداند انجام خواهد داد. بالاخره باید بدانیم که این یک بحث ملی است. این به نفع مردم است. اگر اضطرابی وجود دارد از روی دلسوزی است.