البته این را هم باید اضافه کرد که این گونه زمزمه ها آنقدر خبر دارد که می توان آن را به تحلیل قبل از حادثه تبدیل کرد. به عنوان مثال دیروز توییت هایی از علی باقری کنی (دیپلمات ایرانی، معاون سیاست خارجی ایران و رئیس تیم مذاکره کننده ایرانی در مذاکرات احیای برجام در وین) در فضای مجازی منتشر شد که بازار زمزمه ها و شایعات را دامن زد. او تجزیه و تحلیل را قبل از حادثه پرورش داد. به همین دلیل مشاهده می شود که برخی از مصرف کنندگان این سوال را مطرح کرده اند که آیا علی باقریکانی از وزارت امور خارجه خداحافظی می کند و مذاکرات تمام شده یا مذاکرات برجام؟ به همین دلیل است که بسیاری از قبل به آینده نگاه می کنند تا ببینند آیا چیزی در حال رخ دادن است یا اینکه آیا تحلیل های قبل از حادثه نادرست بوده است.
اما ماجرا از آنجا شروع شد که روز گذشته علی باقریکانی در دو توییت از لزوم اجماع ملی در دیپلماسی و سپس از لزوم «هوشیار» سیاست خارجی صحبت کرد. به نظر نمی رسد مصرف کنندگان فضای مجازی و در کل بسیاری از شهروندان به تحلیل مسائل سیاست خارجی توسط هیچ یک از دیپلمات های حاکم از این منظر عادت نداشته باشند، بنابراین ادبیات مختلف این شبهه را ایجاد کرده است که ممکن است در روزهای آینده شاهد تغییر اساسی در دولت باشیم. تغییر چهره ای بود که هیچکس انتظارش را نداشت و بسیاری از گوشه و کنار منتظر شنیدن خبر ناکارآمدی خروج از حلقه های تصمیم گیری اقتصادی بودند. علی باقریکانی، دیپلمات آرام ایرانی، بدون صلاحیت، مذاکرات در وین را در سخت ترین شرایط دیپلماتیک به عهده گرفت و در این مدت تمام تلاش خود را کرد تا مذاکرات را در راستای اصول راهبردی دولت هدایت کند. حتی بسیاری از یاران او در دولت و حاشیه دولت از زمزمه خداحافظی با برجام و خشونت دیپلماتیک صحبت می کنند. دولت خداحافظی می کند؟ به ویژه برخی از رفقای سیاسی وی در توئیتی نوشتند که بیل مکانیکی تحت فشار دو طرف و فشار کوبنده واقعیت ها در روزهای آینده از نتایج جدیدی صحبت خواهد کرد که بدون مجازات نخواهد ماند. توییت های علی باقریکانی را در زیر بخوانید:
• «اعتقاد ملی»، «اجماع ملی» و «یکپارچگی ملی» در موضوعات کلیدی سیاست خارجی، سه گام ضروری برای تضمین «موفقیت سیاست خارجی» و «سرعت بخشیدن به قطار دیپلماتیک» است.
آسیب «آگاهی سیاست خارجی» کمتر از آسیب «آگاهی سیاست خارجی» نیست».