سرزمین علویان غرق در ماتم و ماتم شهادت مولای متقیان علی (ع) / شب دوم وفای نجوا با خدا


ساعت: 10:53
تاریخ انتشار: 02/03/1401
کد خبر: 1833867

نوای غفران الهی مازندرانی ها در شب نور طنین انداز شد;

مردم متدین و روزه دار مازندران در سالروز شهادت مولای متقیان امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام و در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان برای مولای متقیان حضرت علی (ع) اشک ماتم ریختند و ابراز داشتند. اسرار و نیازهای آنها نزد خدای شماست.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش بلاغ ، شب های قدر فرا رسیده است و این نقطه از مهمانی خدا، زمانی است که میزبان مهربان و دلسوز و سخاوتمند قرائت رحمت را بسط می دهد و هرکس به قدر ارادت و عشق و انسانیت خود با یگانه مولای این سفره. از نعمت، ای یک سال جمع می کند.

شب هایی که درهای استجابت و مناجات به روی مردم باز است و جای تعجب نیست که صفا و زلالی این شب ها مدیون نامی است که نه تنها جهانیان که خداوند بدان می بالند.

بدون شک خدای عرش و فرش هنگامی که علی (ع) را زنده کرد با خود وداع کرد و هنگامی که او را به سوی خود خواند هزار شب با عزت به بندگانش وعده داده بود.

علی (ع) راوی این قرآن و اشاره بحق به بندگی جهانیان، در شب دعوت خداوند را پذیرفت که فرمود بهشت ​​از همیشه به زمین نزدیکتر است و زمینیان راه هفت گانه را می بینند. با فریاد الغوث الغوث یک شب پیاده روی کنید و رنگ و نور الهی بگیرید.

ما از صفات امیرالمومنین(ع) نشنیده ایم. ما تلاشی برای احیای بشریت با عدالت خواهی، حقوق، کمک به فقرا، صبر و بی اراده ای نکرده ایم.

اولین شب از مراسم شب قدر با رعایت کامل تشریفات دینی در هیئت های مذهبی و مساجد استان مازندران برگزار شد و عاشقان خدا می توانستند در راز و نیاز با خدای خود مناجات کنند و حاجت خود را برآورده کنند.

مساجد و سایر هیئت ها نیز با رعایت پروتکل های بهداشتی امشب دیدار کردند.

مردم مومن استان مازندران که در شب نوزدهم و اولین شب پرفیض قدر این مراسم معنوی را در مساجد و منازل برگزار کردند، در سالروز شهادت امیرالمومنین (ع) با شبی شب زنده داری و عزاداری از این شب استقبال کردند. علی (ع).


مراسم ختم قرآن و احیای آن در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان در مصلای امام خمینی (ره) ساری برگزار شد.

در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان صدای سخنرانان و مداحان اهل بیت (ع) در مساجد و اماکن متبرکه مازندران به گوش مردم رسید و فضای استجابت دعا در سراسر استان بود.

به گزارش بلاغ ، حضرت علی (ع) در سیزدهم رجب سال سی ام هجری در کعبه خانه خدا دیده به جهان گشود. پدرش ابوطالب پسر عبدالمطلب بن هاشم بن عبدالمناف و مادرش فاطمه دختر اسد بن هاشم بود.

حضرت علی (ع) تا سه سالگی نزد پدر و مادرش زندگی می کرد و چون خداوند می خواست به کمالات بیشتری برسد، پیامبر اکرم (ص) از بدو تولد او را در تربیت غیر مستقیم قرار داد.

پس از بعثت خداوند و برگزیده شدن حضرت محمد (ص) به عنوان نبوت و سه سال دعوت پنهانی، سرانجام پیک وحی رسید و دعوت عمومی انجام شد. در این میان، حضرت علی (ع) تنها مجری نقشه های پیامبر به دعوت خدا و تنها همراه و همدل این امام در ضیافتی بود که برای معرفی بستگان خود به اسلام و دعوت به دین خدا ترتیب داد.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از اتمام مراسم حج در آخرین سال عمر پربرکت خود دستور داد در راه بازگشت به محلی به نام غدیرخم در نزدیکی جحفه توقف کنند، چنانکه پیک وحی به پیامبر دستور داده بود. ماموریتش را کامل کند. .

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پس از نماز ظهر بر منبر شتران رفت و فرمود: ای مردم هر که مولای و پیشوای او باشد، علی نیز مولا و رهبر اوست.

پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به دلیل شرایط خاص، حضرت علی (ع) از جامعه کناره گرفت و سکوت کرد.

علی (ع) در زمان خلفای ابوبکر، عمر و عثمان که حدود 25 سال به طول انجامید، اگرچه ظاهراً کناره گیری کرد و ساکن شد، اما در مسائل گیج کننده علمی، قضایی و سیاسی که خلفا برای حفظ اسلام ناتوان و درمانده یافتند. تبیین حقایق دینی به اشتباهات و قصورهای آنان اشاره و جهت دهی کرد.

پس از کشته شدن عثمان، مسلمانان در مسجد النبی از تعیین خلیفه صحبت کردند، از جمله عمار یاسر، مالک اشتر، رفع بن رافع و چند نفر دیگر که شیفته خلیفه علی (ع) بودند و مردم را برای بیعت با او آماده کردند. .

امام علی (ع) ابتدا خلیفه را نپذیرفت، اما چون اصرار مردم را دید، خلیفه را پذیرفتند و مسلمانان در مسجد جمع شدند و با او بیعت کردند.

در زمان خلافت امام علی (ع) جنگ های زیادی از جمله صفین، جمل و نهروان رخ داد که هر کدام عواقب خاصی داشت.

در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجری، در حالی که حضرت علی (ع) در مسجد کوفه به سجده می رفت و نماز صبح را می خواند، ابن ملجم مرادی به صورت مبارکش زد در حالی که حضرت فرمود: فضات و پروردگار. از کعبه قلنا به خدای کعبه که نجات یافتم.

حضرت علی (ع) در بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجری به شهادت رسید و در نجف اشرف به خاک سپرده شد و قبر آن حضرت محل اجتماع دوستداران حق و حقیقت شد.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید