سنت های آمیخته با رنگ و شادی؛ از آتش نوروزی تا روسری روی پشت بام خانه + عکس

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش کُردتودی نوروز، می توان آن را قدیمی ترین عید ایرانیان نامید که یکی از بزرگ ترین اعیاد مهرگان (که در ابتدای زمستان برگزار می شد) بود. جشن و پاسداشت آن ریشه در تاریخ باستان دارد. اگرچه اطلاعات دقیقی از ریشه های تاریخی آن در دست نیست، اما شکی نیست که جشن نوروز در میان اقوام مختلف جهان، به ویژه اقوام کرد، پیشینه ای بسیار کهن دارد.

نوروز و بهار تولدی تازه برای ایرانیان بویژه اقوام کرد و از سرگیری کار و تلاش برای زندگی دوباره دارد.

به گفته ایرانیان کرد، بهار یادآور قیام کاوه است، آهنگری جوان که خسته از ظلم و ستم ضحاک به عنوان نماد تباهی و شر، با گره زدن گره ظلم ملتی را به سوی روشنایی سوق داد.

به همین دلیل کردها ترجیح می دهند در اولین روز بهار به نشانه رهایی از ظلم و بردگی در آغوش طبیعت زیباترین جلوه قدرت الهی پناه ببرند. مردم کردستان با برافروختن آتشی که نمادی از سوزاندن بندهای اسارت و قدمت است جشن پایان سال و آغاز بهار را جشن می گیرند.

از امسال تا کنون هر ساله در اولین بهار مردم کرد این روز فرخنده را جشن می گیرند و آتش روشن می کنند و شادی می کنند و شادی می کنند.

در شهر سنندج خانواده ها از اواسط اسفند و شاید زودتر برای نوروز آماده می شوند. یکی از این آماده سازی ها تهیه منو بود. میزبانان گندم، عدس و کنجد را در حوله ریختند و در ظرف مسی گذاشتند. بعد از آبیاری در مقابل نور ملایم آفتاب قرار دهید تا بذرها جوانه بزنند.

پدر خانواده درست قبل از عید به بازار رفت تا برای اهالی خانه لباس و کفش تهیه کند. از دیگر محصولات پیش از عید می توان به آجیل، شیرینی، میوه، برنج، روغن و گوشت اشاره کرد.

لازم به ذکر است که مردم سنندج مانند اعیاد مذهبی که روز قبل او را عرفه می نامیدند، روز قبل از آن را نوروز عرفه می نامیدند. شلوغ ترین روز سنندج بود.

خانواده ها لباس های خود را از خیاط ها می گرفتند، مردم به آرایشگاه می رفتند و زنان تخم مرغ می خریدند. در سنندج خانواده ها کمتر از یک فروند (30) تخم مرغ خریداری نمی کنند. تعداد این تخم ها گاهی به سه تا چهار غار می رسید.

تخم مرغ ها آب پز شدند و همه اعضای خانواده شروع به رنگ آمیزی کردند تا با صاف کردن زمین و تخم مرغ ها با رنگ آمیزی روی آن رنگ کنند.

چند روز مانده به عید، جوانان روستا خار را برای فروش به شهر آوردند. خانواده ها آن را آماده کردند و روی پشت بام گذاشتند. دیگر آتش بازی ها ترقه، حصیر، بز و تیزان بود.

بر اساس باورهای قدیمی، آتش نوروز را باید در بالاترین نقطه سکونت یعنی پشت بام خانه که هنوز در برخی مناطق کردنشین است روشن کرد.

کردهای ایران در ارتباط با باورهای باستانی و اعتقادات سایر اقوام ایرانی، دو بار در آخرین چهارشنبه سال و در آخرین شب سال با پایبندی به آئین‌های باستانی و داشتن پیوند فرهنگی با سایر اقوام ایرانی آتش روشن می‌کنند. .

آتش سوزی در چهارشنبه آخر سال بدعتی در فرهنگ و ادب ایران است که پس از اسلام برای حفظ و گرامیداشت آتش زرتشت ایجاد شد، اما به نوعی به نام چهارشنبه سوری در متون پیش از اسلام وجود ندارد. کردها همچنین به اجرای رقص و رقص محلی می پردازند و در این مراسم آتش مقدس روشن می کنند و شب خود را فراموش نشدنی می کنند. در روستاهای کردنشین، مردم در شب نوروز در کوهستان آتش روشن می کنند و جشن می گیرند.

کردهای سنندج نیز مانند سایر کردها، نوروز را با شکوه و عظمت جشن می گیرند. گاهی از روی آتش می پرند. نوروز برای کردها نه تنها روز ثروت و برکت است، بلکه نماد صلح و آشتی است، شب اول بهار شبی شاد و شاد در میان کردهاست، در این شب اکثر خانواده ها غذاهای لذیذ و مناسب تهیه می کنند و یک شب فراموش نشدنی دور هم جمع شوید و تا نیمه های شب انواع بازی ها و سرگرمی ها را انجام دهید.

یکی از آداب و رسوم شب، تمرینی به نام شلی ملی است که در آن نوجوانان از پشت بام خانه گونی های محلی و زنبیل های طناب آویزان می کنند و آیات محلی را می خوانند و برای صاحبخانه دعا می کنند و برای صاحبخانه برای عید دعا می کنند. و صاحبخانه با قرار دادن هدایایی مانند تخم مرغ رنگی در کیف یا سبد در این نقاشی شرکت کنید.

اهمیت نوروز برای کردها صرف نظر از زبان و مذهبشان به اندازه سایر ایرانیان است، زیرا نه تنها تفاوت نژادی- زبانی و فرهنگی بین کردها و ایرانیان وجود ندارد، بلکه کردها از تبار کرد هستند. درخت تمدن و فرهنگ ایران زمین.

عید قربان یکی دیگر از آیین های باستانی است که در نوروز انجام می شود. روستاییان و عشایر بلافاصله پس از پایان سال به سراغ خانواده های داغدار رفته و با آنها ابراز همدردی می کنند و همچنین خانه به خانه می روند و سال نو را به آنها تبریک می گویند.

کردستانی ها در صبح نوروز لباس نو می پوشند و زیارت می کنند. دید و بازدیدها در میان اقوام کرد مانند سایر اقوام ایرانی است با این تفاوت که ابتدا به صورت دسته جمعی به خانه شخصی می روند که این خانه عزیز را از دست داده است. زیارت علما در میان اقوام کرد از دیگر رسوم در میان اقوام کرد است.

لازم به ذکر است که حضور در مراسم نوروزی هم اکنون به یک جنبه ملی و حتی بین المللی تبدیل شده است، به طوری که بازدیدکنندگان در این مراسم می توانند خیل عظیمی از علاقه مندان، خبرنگاران، پژوهشگران داخلی و خارجی را ببینند. مراسم زیارت نوروز در کردستان در برنامه تور استان گنجانده شده است.

نحوه نگهداری از اجاق که نماد گرما، نور و برکت در هنگام تحویل سال است، عیدی دادن به تازه دامادها و پسران به صورت گوسفند، شیرینی، نیشکر و … که توسط آنها ساخته می شود. خانواده ها. این یک سنت در میان قبایل کرد است.

عشایر کرد نوروز را جشن ملی و باستانی خود می دانند و 3 روز عید می گیرند

نوروز بهانه ای برای با هم بودن، همبستگی و همدلی است و علاوه بر رسیدگی به خانواده های فقیر و فراموشی بدی ها و گرفتاری های سال گذشته می تواند از دیگر جلوه های زیبای نوروز باشد.

انتهای پیام/