حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی خمینی طی سخنانی در بیت امام خمینی (ره) در نجف اشرف گفت: «هویت ایرانی» امتیازاتی دارد و نباید آن را دست کم بگیریم. جامعه شناسان ویژگی های این هویت ایرانی را برشمرده اند. ملت بسیار بزرگی است. این مردم تا الان هرجا آمده مشکلات را حل کرده اند و همه درها باز است. اگر از طرف ملت صحبت کنیم، پیروز شده ایم و اگر خودمان را پاره پاره ببینیم، باخته ایم. چون گذشته از دست رفت. اگر برای این ملت ارزش قائل شویم و آن را آن گونه که هست و شایسته است ببینیم، این ملت پاسخ می دهد و پاسخ داده است.
ظرف محدود ما فقط محدود به درک عالم بالا نیست. ما هم در دنیای خودمان محصوریم. ما در دنیای خودمان و در تحلیل جامعه و محیط اطرافمان محدود هستیم. ما تا چهار کلاس درس می خوانیم، فکر می کنیم که ما عالم هستیم و بقیه بی سوادند. ما تا چهار رکعت نماز نمی خوانیم، فکر می کنیم که همه مومن و مسلمان هستیم و بقیه مردم بی دین هستند. مدتی مظاهر دنیا را کنار می گذاریم، فکر می کنیم زاهد شده ایم و همه دنیا شهوتران و حریص هستند و به مادیات رفته اند. این از ظرف کوچک ماست و وقتی پر شود آفت است.
بدتر از آن مرحله تحقیر دیگران است، می بینید که من نماز اول وقت را ترک نمی کنم، اما همسایه و دوستم نماز نمی خوانند. وقتی به ملت بزرگ ایران نگاه می کنیم، فکر می کنیم اینها بی دین شده اند، غربی یا شرقی، اسلام در حال ضعیف شدن است. این از ظرف محدود ما است. هرگاه این فکر به ذهنمان خطور کرد که این ملت بزرگ و فرهنگ غنی را به هر نحوی جریحه دار کرده ایم و در درون خود ایجاد تشویش کرده ایم، بدانیم که قضاوتمان کامل است و بدانیم که این حقارت خودمان است. و چه جای نگرانی در مقابل این ملت و فرهنگ بزرگ وجود دارد؟!
ملتی که هزاران سال فرهنگ غنی خود را حفظ کرده است، آیا ما و مردممان آن را حفظ کرده ایم؟! 1400 سال گذشت، چه کسی اسلام را در این زمین حفظ کرده است؟ آیا ما اسلام را در این زمین حفظ کرده ایم؟! این ملت بزرگ اسلام را حفظ کرده است و این بزرگان اگر نیاز به تربیت عالمان دینی داشته اند سمینارهایی برگزار کرده اند. وقتی این افراد احساس کردند که باید فرهنگ خود را ارائه دهند، جامعه ای را ایجاد کردند که سعدی و حافظ از آن متولد شدند.
هر گاه در درون خود احساس كرديم كه از ملت ايران ديندارتريم، از ملت ايران به اسلام خوش‌بين‌تريم، از ملت ايران به احكام اسلامي خوش‌تريم، بايد بدانيم كه اين زمان است. زوال و زوال ما آغاز می شود. این ملت بسیار بزرگ و وسیع است. جای نگرانی دین و فرهنگ چیست؟! نتیجه این ملت دین خدا را حفظ کرده است. چه کسی این لطفی را که ایرانیان به اسلام و تشیع کرده اند کرده است؟! این ملت این بار آمده و رهبری کرده است. اگر بخواهیم دین خدا را تقویت کنیم راهش تکیه بر این ملت است.
تمام هنر امام به این معنا بود. امام از شهری قیام کرد و حکومتی 2500 ساله را بررسی و منسوخ کرد و خود حکومت جدیدی تأسیس کرد. او با نگاه کردن به او یکی از موفق ترین شخصیت های تاریخ است. دلیل توفیق امام، غیر از ایمان به خدا، چیز دیگری نیست و آن «اعتماد به مردم» است; که عامل موفقیت ماست. امام تا بن دندان «خوشبین به امت» بود; نه اینکه بگویم مردم بین ادیان هستند و من باید آنها را با دین بسازم. ملت ما غربی و شرقی شده است و من باید آنها را به راه راست هدایت کنم. وقتی احساس کردیم ملت متاثر شده است، بدانیم که مقصریم و محدود و بد تحلیل می کنیم.
نتیجه جامعه یعنی جامعه ایران در طول تاریخ افراد متدین، متدین و غیر مذهبی داشته است، اما نتیجه این جامعه حفظ فرهنگ و تشیع است. چه کسی شورای مذهبی را اداره می کند؟ همان هیأت مذهبی که گاهی دوست و دشمن علیه آن کار می کنند. نگاه و تکیه امام به این ملت بود. امام می گوید من خادم ملت هستم.
ولایت فقیه در مقام حقوقی و فقهی است و منافاتی با خادم بودن فقیه ندارد. یک زمانی در شرع و شرع برای این که این بنده شما آزاد باشد او را در یک جاها محصور نکردید و به او ولایت نمی دادید; منافاتی ندارد که بنده است. ولی فقهایی که ما نمایندگی می کنیم می گفتند امام و این در فقه ما هم هست، یک اصطلاح حقوقی است. نگویید چرا امام ولایت فقیه را اثبات می کند و بعد خود را خادم می داند.
نگاه امام به ملت و جامعه راه اعتلای ماست; همه مشکلات حل شده است. شما می خواهید دین مردم را اصلاح کنید، به مردم نگاه کنید و بگذارید این فرهنگ عظیم توده ای ملت کار خودش را بکند. این خودخواهی نیست، شخصیت توسعه یافته و پذیرفته شده است. در این 30، 40 سال نه تخریبی بود که به امام وارد نشده باشد و نه توهینی که به امام وارد نشده باشد. تمام شرق و غرب و دستگاه های تبلیغاتی ضد انقلاب به هر طریق ممکن سعی کردند این چهره درخشان را خدشه دار کنند. شخصی را پیدا کنید که بگوید به مردم اعتماد ندارد و مردم او را دوست ندارند. مثل روز روشن است که مردم او را دوست داشتند، مردم او را دوست داشتند و او مردم را دوست داشت. ما حتی یک نفر را نمی شناسیم که منکر این باشد که این مرد در اوج محبوبیت آمده و در اوج محبوبیت رفته است.
امام خمینی(ره) فرمودند ما زبان مردم هستیم. مردم ایران به ما چک سفید نداده اند. چرا به شما گوش می دهند؟ چون نتیجه جامعه ایران این است که آنچه من می گویم به نفع آنهاست، حرف من را می شنوند و من سربازم، نوکرم و کارشان را دنبال می کنم و این را می فهمند. من بارها گفته ام که اگر مسئولان جمهوری اسلامی یک قدم برای مردم بردارند، مردم صد قدم به سمت آنها برمی دارند. اگر یک لحظه تصور کنیم که داریم کار می کنیم، اما مردم ایران کار ما را نمی بینند، حد ظرف همین است. ظرف ما پر است.
درک این ملت از اسلام بهتر از ماست که فکر می کنیم 20 سال است در این رشته تحصیل می کنیم. مخالفان و کسانی که از صبح تا شب در خارج از کشور بیانیه می دهند، یک کلمه مهمتر از اصول اولیه انقلاب ایران ندارند. تنها چیزی که به دست می آوریم به دلیل فاصله گرفتن از آنهاست. امام به مردم فرمود این خواسته شماست و این ملت از همه جای کشور برخاست. این بی انصافی در حق مردم است که فکر می کنیم بی دین شده اند و می رویم آنها را دین دار کنیم. آنها بی فرهنگ شده اند و ما باید آنها را فرهنگ سازی کنیم.
چه کسی بر جنگی که در آن رخ داد، حکومت می کند؟ این ملت چقدر صبور است؟ چقدر اشتباه و بی تجربگی در این انقلاب مرتکب شده و هر روز صبح چقدر از فساد اقتصادی شنیده اند؟ یک بار اتفاق افتاد که قطبه ملت کاری را که باید انجام نمی دادند؟! آیا این ملت در مواقع نیاز و زمانی که همه مستاصل بودند، وقتی همه در حال دعا بودند، می توانستند یک قدم به عقب بردارند؟! آیا در جنگ که از شرق و غرب به شما حمله کردند که امیدی نبود این ملت عقب نشینی کرد؟! در این تحریم های اقتصادی، به تعبیر غربی فلج کننده، هنوز تعجب می کنند که چگونه این مردم و دولت فلج نشدند.
مردم قطبه در ایران عمیق تر از معتقدان اولیه به اسلام اعتقاد داشتند. این مؤمنان پاک که خداوند می فرماید اصحاب بهشت هستند، به خدا بگو آنچه را که وعده داده ای به ما بده. اگر مردم ایران از ما چنین کاری بخواهند منحرف هستند، غربی یا شرقی؟! اگر به ما گفت که این مفاسد اقتصادی جزو وعده های شما بوده یا نه، اینکه رئیس جمهوری اسلامی با تیر بیاید و با بنز برود جزو وعده هاست یا نه، بگذارید کف روی آب برود. کسی که در غرب نشسته و حرفی می زند، سازه را گمراه می کند یا خراب می کند و با اشاره و پول آب را گل آلود می کند، ما نباید در این کارها دخالت کنیم. اتفاقاً ظلم وقتی می شود که مسئول جمهوری اسلامی می گوید: ببینید چه شعارهایی می دهند و چه فحاشی هایی می کنند.
سخنان خانواده های شهدا، کارگران و مظلومان را بشنوید. این ملت صبور اما معترض است. همه اعتراض می کنیم. به خواست خدا حکومت مهدوی (عج) حکومتی کامل است; وقتی نقصی هست باید ایراد داشته باشد. اگر اعتراض نبود و سکوت مرگبار بود، باید بترسیم. اگر مسئولین ما کار بدی می کردند، مردم فقط تماشا می کردند، باید می گفتیم این ملت مرده است، یا قانون صدام این است که هیچکس صدایی در نمی آورد. اینکه جامعه ما فریاد می زند به این دلیل است که مسلمان است و نمی گذارد هیچ کار خلافی انجام شود. او این را از پیامبر (ص) و هویت اصیل ایرانی او آموخت.
«هویت ایرانی» مزایایی دارد و نباید آن را دست کم گرفت. جامعه شناسان ویژگی های این هویت ایرانی را برشمرده اند. ملت بسیار بزرگی است. این مردم تا الان هرجا آمده مشکلات را حل کرده اند و همه درها باز است. اگر از طرف ملت صحبت کنیم، پیروز شده ایم و اگر خودمان را پاره پاره ببینیم، باخته ایم. چون گذشته از دست رفت. اگر برای این ملت ارزش قائل شویم و آن را آن گونه که هست و شایسته است ببینیم، این ملت پاسخ می دهد و پاسخ داده است.
حتی پیشه حلال برای مقام جمهوری اسلامی ممنوع است. ما مخالف ثروت نیستیم و اتفاقاً بسیاری از ثروتمندان بار فرهنگی را بر عهده گرفته اند. اما اگر می خواهید در جمهوری اسلامی پاسخگویی پیدا کنید، خدا را یک جیب فکر نکنید. بیا خدمت و کار کن این باید مشکل ما باشد و راه حلی برای آن پیدا کنیم و نمی توانیم به «عدالت» تکیه کنیم. به هر حال ما امیدواریم و به ملت خود تکیه می کنیم. این جمهوری اسلامی برخاسته از ملت است، برخاسته از شرق و غرب نیست و این ملت آن را حفظ خواهد کرد. وقتی موضوع به باریک ترین نقطه رسید، اگر به ملت برگردیم همه چیز حل می شود. ما اصلا نباید نگران مردم باشیم.