عباس عبدی: من اطلاعات موثقی دارم که رهبری مسئولیت برجام را به یک رئیس سپرده اند/ رئیس می خواهد امضا کند، می خواهد امضا نکند، اما مسئول همه چیز است.

عباس عبدی: من اطلاعات موثقی دارم که رهبری مسئولیت برجام را به یک رئیس سپرده اند/ رئیس می خواهد امضا کند، می خواهد امضا نکند، اما مسئول همه چیز است.

روز جدید عباس عبدی: من اطلاعات موثقی دارم مبنی بر اینکه رهبری مسئولیت برجام را به یک رئیس سپرده است.

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: این موضوع بارها مطرح شده که برجام آنقدر مهم است که تایید و رد آن فقط در سطح رهبری نظام است.

هرکسی که فکر می‌کند خارج از این چارچوب می‌تواند برجام را تایید کند، یا جایگاه رهبری نظام را نمی‌فهمد، یا اهمیت برجام یا هر دو را نمی‌داند.

اگر قرار است چنین کاری بدون مجوز تصویب شود، دیگر چه چیزی برای مداخله در بالاترین سطح سیاسی باقی می ماند؟ چرا مجمع اصولگرایان در 20 دقیقه این متن را تصویب کردند اما شورای نگهبان مخالف روحانی بلافاصله آن را مغایر با شرع و قانون اساسی ندانست؟ اگر پاسخ دهند متوجه خواهند شد که تصویب برجام نه گذشته و نه حال خارج از چارچوب مذکور بوده است. البته می توان در مورد مسائل فنی آن بحث کرد، اما یکپارچگی آن را هرگز نمی توان انکار کرد.

من مطمئناً شنیده ام که مسئولیت برجام به آقای رئیسی محول شده است. بنابراین مسئولیت برجام بر عهده آقای رئیسی است، چه امضا کند و چه نکند. حالا فرض کنیم با آنها نیست، پس بگو با کیست؟

چیزی که من می دانم و می گویم این است که آقای رئیس جمهور مسئول امضاء یا عدم امضاء است چون قدرت این کار را دارد. اگر واقعا ضرر امضای برجام را بیشتر از منافع می داند، قطعا نباید آن را امضا کند. اما این تصمیم یک مسئله ایدئولوژیک نیست، بلکه یک مشکل محاسباتی است که باید سود و زیان را در دو طرف ترازو سنجید و تصمیم بگیرد و از آن تصمیم دفاع کند. مسئولیت متناسب با قدرت است. همین الان آقای رئیسی حق امضا دارد یا رد می کند، اگر قبول نکردید بحث دیگری است، اما اگر قبول کردید باید گفت که مسئولیت آنجاست.

نکته پایانی این است که گرفتن تضمین برای رسیدن به یک تسویه حساب دائمی ایده خوبی است. اما همه می دانند که اجرای توافق، قدرت طرفین است. ایران اجرای توافق را با نیروهای خود تضمین می کند. او باید به صراحت اعلام کند که اگر آمریکا از توافق خارج شود من چنین و چنان خواهم کرد، زیرا ما در دنیا قدرت داوری سیاسی جز شورای امنیت نداریم. نیازی به تکرار نیست که ما در مقابل هر نوع مقاومت در برابر زیاده خواهی و عهدشکنی و غیره در مقابل هیچ قدرت خارجی از جمله آمریکا از خود دفاع می کنیم، در عین حال می دانیم که این کار باید متناسب با توان ایرانی باشد. مردم و جامعه و در نهایت بهره مند شوند. بستگی به هزینه دارد.

دیدگاهتان را بنویسید