تشخیص زودهنگام ADHD می تواند تضمین کند که کودکان مبتلا به ADHD کمک مورد نیاز خود را زودتر دریافت می کنند.
اما والدین چگونه می توانند تشخیص دهند رفتاری که در فرزندشان می بینند نشانه ای از ADHD است یا فقط نوسانات خلقی یک کودک نوپا؟
مارک ماهون، مدیر روان‌شناسی اعصاب در موسسه کندی کریگر در بالتیمور، می‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به ADHD رشد مغزی غیرطبیعی دارند، به این معنی که این اختلال یک مبنای بیولوژیکی دارد که اغلب با بیماری روانی اشتباه گرفته می‌شود. زندگی دگرگون می شود. ما می خواهیم ADHD را زود تشخیص دهیم زیرا تأثیر عمیقی بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی دارد. کودکانی که علائم آنها در دوران نوزادی شروع می شود، در معرض بالاترین خطر افت تحصیلی قرار دارند.
کندی کریگر یکی از اولین کسانی بود که مغز کودکان پیش دبستانی را از نظر علائم ADHD با استفاده از تصویربرداری عصبی بررسی کرد. محققان دریافتند که کودکان مبتلا به ADHD هسته دمی کوچکتری دارند. هسته دمی یک ساختار مغزی است که با مهارت های فکری و کنترل حرکتی مرتبط است.
بیش از 40 درصد از کودکان زیر 4 سال مشکلات توجه قابل توجهی دارند. اختلال بیش فعالی شایع ترین اختلال روانی در بین کودکان پیش دبستانی است. از هر 11 کودک در مدرسه 1 نفر به این بیماری مبتلا می شود.
ماهون والدین را تشویق می کند که به رفتار کودک نوپا توجه زیادی داشته باشند.
به دنبال این نشانه های خاص باشید: کودک شما از فعالیت هایی که بیش از یک یا دو دقیقه نیاز به توجه دارند بیزار است یا از آن اجتناب می کند. او به سرعت علاقه خود را از دست می دهد و تنها پس از چند دقیقه به سراغ چیز دیگری می رود.
صحبت بیش از حد و سر و صدای بیشتر نسبت به سایر کودکان هم سن نیز می تواند یک شاخص باشد.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است تا سن 4 سالگی نتوانند روی یک پا بپرند. آنها تقریباً همیشه بی قرار هستند، دائماً روی صندلی می چرخند یا پاهای خود را تکان می دهند. آنها اصرار دارند که پس از چند دقیقه نشستن باید بلند شوند.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است خیلی سریع با غریبه ها گرم شوند یا بدون ترس وارد موقعیت های خطرناک شوند. آنها می توانند با هم تیمی های خود تهاجمی باشند یا به دلیل سرعت حرکاتشان آسیب ببینند.
ماهون گفت: “اگر والدین متوجه این علائم شده و نگران رشد کودک خود هستند، باید با یک متخصص اطفال یا متخصص رشد مشورت کنند.” درمان‌های ایمن و مؤثری وجود دارد که می‌تواند به مدیریت علائم، افزایش مهارت‌های مقابله‌ای و اصلاح رفتارهای منفی برای بهبود موفقیت تحصیلی و اجتماعی کمک کند.»