«فاحشه» و «زغاله» خواندن معترضان به گفت وگو می انجامد؟ / توهین به آتش خشم معترضان می افزاید

روز جدید : طرف مقابل که به مرگ دختر 22 ساله اعتراض کرده و سوالاتی دارد و هنوز به سوالاتش پاسخی داده نشده است، حالا با هزاران برچسب مواجه شده است. نه تنها خود را اهلی نکرده اند، بلکه هر روز به آنها توهین می کنند. چرا باید تریبون در دست افرادی باشد که همیشه آتش حوادث ایران را شعله ور می کردند و هرگز سعی نکردند نقش آب را بازی کنند.

حسین کچویان استاد دانشگاه تهران در شبکه افق با زیر سوال بردن «زنان، زندگی، آزادی» خواسته های معترضان را «زن، فحشا، فسق» خواند.

حمید رسایی، یکی از اعضای سابق شورای اسلامی، در خصوص اعتراضات اخیر در ایران گفت: به نظر شما اقلیت هایی که در برخی خیابان ها روسری بر روی دستانشان می چرخند، به دنبال چه هستند؟ بسیاری از آنها حتی نمی دانند اما در آن سوی آب در یکی از تجمعات واقعیت این جریان نشان داده شد. یکی برهنه است و سخنرانی می کند. همه چیز این است که چرا نمی گذارند ما برهنه در ایران قدم بزنیم. تنها چیزی که آنها از آزادی می خواهند این است که هر شب با کسی بخوابند و مانند حیوانات در اطراف پرسه بزنند.”

تحلیل این افراد و همفکرانشان این است که معترضان به دنبال «غضب» هستند.

این دو کلمه و برچسب «همخوابی و حیوانی زیستن» حکمی است که این طرز فکر معترضان صادر می کند. حال چگونه می توان با معترضان درباره گفتگو صحبت کرد؟

طرف مقابل که به مرگ دختر 22 ساله معترض بود و سؤالاتی دارد و هنوز به سؤالاتش پاسخی داده نشده است، اکنون با هزاران برچسب مواجه شده است. نه تنها خود را اهلی نکرده اند، بلکه هر روز به آنها توهین می کنند. چرا باید تریبون در دست افرادی باشد که همیشه آتش حوادث ایران را شعله ور می کردند و هرگز سعی نکردند نقش آب را بازی کنند.

به گفته آنها باید با همه کار کرد. به گفته آنها این افراد هیچ شناختی از نسل جدید ایران ندارند. چون در جمعیتی بسته زندگی می کنند نمی دانند جوانان امروز ایران نسبت به گذشته چقدر تغییر کرده اند و دغدغه های متفاوتی نسبت به نسل قبلی خود دارند. همین عدم شناخت باعث شده شب و روز به این قشر از جامعه برچسب بزنند. رفتار این افراد مانند قاضی است که حکم اعدام صادر می کند و زمان را تعیین می کند و سپس به متهم و شاکی می گوید بنشینید و صحبت کنید.

حل مشکلات اجتماعی و فرهنگی کشور دغدغه این افراد نیست. از آنجایی که اکثراً دیدگاه سیاسی دارند و فکر می‌کنند اعتراض‌ها مانند انتخابات است و هر چه طرف مقابل را مسخره می‌کنند، آرای بیشتری می‌گیرند، با الفاظ رکیک با معترضان مقابله می‌کنند.

در آمریکا پس از حادثه جرج فلوید، بحث تبعیض نژادی در دانشگاه ها مطرح شد و دانشگاه ها دانشجویان را موظف کردند که در این مورد صحبت کنند و فارغ از رنگ و نژاد به سمت احترام به انسان حرکت کنند.

اکنون می‌توانیم به دانشجویان و حتی دانش‌آموزان اجازه دهیم که در یک محیط آزاد صحبت کرده و مشکلات خود را مطرح کنند.

تا زمانی که برچسب زدن و سرزنش در دل حل مشکلات کشور نهفته باشد، درخت نفرت که هر روز آب می دهیم، بارورتر خواهد شد.

با تریبون دادن به تندروهای غیرمنطقی، تنها راه گفتگو و تعامل را در کشور می بندد.