روز جدید در روزهای اخیر شدت انگیزه های مثبت و منفی درباره سرنوشت مذاکرات وین و آینده احیای شورای امنیت سازمان ملل به همراه اخبار بسیار متفاوت و جنجالی در این زمینه به حدی است که شاهد فضایی از این موضوع هستیم. سردرگمی هسته ای، دیپلماسی در این میان، سکوت تهران و عدم تمایل مسئولان سیاست خارجی ابراهیم رئیسی برای توضیح و تبیین اوضاع، هم از سوی امیر عبداللهیان و هم اولاً مهر سکوت بر لبان باقریکانی بیشتر شده است. شدت ابهامات
مهدی بازرگان: در روزهای اخیر، شدت انگیزه‌های مثبت و منفی درباره سرنوشت مذاکرات وین و آینده احیای برجام، همراه با اخبار بسیار متفاوت و جنجالی در این زمینه، به حدی است که عملاً فضای دیپلماسی هسته ای را تماشا می کنند. در این میان، سکوت تهران و عدم تمایل مسئولان سیاست خارجی ابراهیم رئیسی برای توضیح و تبیین اوضاع، هم از سوی امیر عبداللهیان و هم اولاً مهر سکوت بر لبان باقریکانی بیشتر شده است. شدت ابهامات از یک سو پس از سفر انریکه مورا و به ویژه شیخ تمیم به ایران، شاهد فضای مثبتی بودیم که امیدها را برای از سرگیری مذاکرات تقویت کرد. دیدارهای شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی با رابرت مالی و جوزف بورل نیز چهره وین را دو چندان کرد. به ویژه امیر قطر در دیدار با صدراعظم آلمان نسبت به احیای برجام ابراز امیدواری کرد.
به دنبال نظر دوحه، یک روزنامه لبنانی به نقل از شیخ تمیم نوشت که ایران درخواست خود برای حذف سپاه از فهرست تروریست ها را پس گرفته است، در حالی که آمریکا با لغو تحریم های نفت و گاز و محدودیت های سوئیفت موافقت خواهد کرد. اگرچه مشابه آنچه توسط وزیر امور خارجه قطر که توسط تهران رسما تکذیب شد، مشابه است، اما به نظر می رسد پس از ادعای اخیر پولیتیکو مبنی بر مثبت بودن تصمیم بایدن برای حفظ سپاه پاسداران در چند روز گذشته، اهمیت معنایی داشته باشد. و منفی بودن سرنوشت مذاکرات وین و آینده احیای برجام در کنار اخبار بسیار متفاوت و جنجالی در این زمینه به حدی است که در واقع شاهد فضای سردرگمی در دیپلماسی انرژی هسته ای هستیم. در این میان سکوت تهران و عدم تمایل مسئولان سیاست خارجی ابراهیم رئیسی برای توضیح و تبیین اوضاع، هم از سوی امیر عبداللهیان و هم در وهله اول مهر سکوت بر لبان باقریکان شدت گرفته است. شدت ابهامات
نهایی شده و این تصمیم کاملاً روشن است، نشان می دهد که اظهارات دوحه دور از واقعیت نیست. از آنجا که او احتمالاً پیش شرط های خود را با چراغ سبز تهران نادیده می گرفت، کاخ سفید نیز اعلام کرد که پنجره خط قرمز ایران را می بندد.
با این حال، اخبار دیگری در مورد سکه دیگر وجود دارد. به گزارش رویترز، پس از دیدار انریکه مورا و شیخ تمیم، ایران و آمریکا متعهد به ازسرگیری مذاکرات نشده‌اند. بدیهی است که تحرکات دیپلماتیک جوزف بورل معاون وزیر امور خارجه برخلاف مواضع مثبت حسین امیرعبدالهیان، باقری کنی و شمهانی و… نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی «بدون پیشرفت» است. به گفته برخی رسانه های حامی دولت در این کشور، بازداشت کوتاه مدت مورا در آلمان در واقع نشان داد که وزن و تلاش او چقدر ناچیز بوده است. در همان زمان این رسانه ها اذعان داشتند که مورا بدون هیچ بسته پیشنهادی راهی تهران شده است. بنابراین مصالحه در بحث سپاه بعید است; البته اگر نگویم غیرممکن است. به همین دلیل بن بست وین همچنان به قوت خود باقی است. لارا روزن نیز درباره ناامیدی نمایندگان اروپایی صحبت کرد و نسبت به احتمال شکست مذاکرات در وین هشدار داد. با این تفاسیر به نظر می رسد هر دو کشور (تهران و واشنگتن) در مسیرهای متفاوتی حرکت می کنند و از فاصله کم نمی شود.
در چنین شرایطی، قتل روز یکشنبه در تهران نیز می‌تواند به عنوان یک کاتالیزور برای افزایش احساس گناه عمل کند. اگرچه آمریکا هرگونه دست داشتن در این ترور را رد کرده است و اکنون هدف ترور صرفاً اسرائیل است، خواه واشنگتن در این ترور دست داشته باشد یا نداشته باشد، نتیجه و فضای منطقه ای با ضد معاهده هایی تغییر خواهد کرد. فیلمنامه تلویزیونی منجر به تنش های نظامی و امنیتی می شود. بنابراین با ورود به فضای پسا تروریسم با وعده انتقام از تهران، عملاً با تداوم بن بست فعلی و بن بست فعلی اعراب، مذاکرات از سر گرفته نمی شود.
در این زمینه، احضار رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، به کنگره برای توضیح آخرین تحولات مذاکرات وین، هم سنا و هم کنگره برای آغاز دور جدیدی از اقدامات ضد شورش را شعله ور خواهد کرد. به عنوان یک انتخابات میان دوره ای اهرم فشار بر دولت بایدن حتی قوی تر از قبل از برجام خواهد بود. در این فضای مبهم واقعا نمی توان ارزیابی دقیقی از نتیجه مذاکرات وین داشت. زیرا به همان اندازه که زمینه ها و شواهدی برای احیای برجام وجود دارد، می توان به انگیزه ها و تحولات منفی چند روز اخیر پس از ترور نیز برای خنثی کردن مذاکرات یا حداقل ادامه بن بست کنونی تکیه کرد. اینجا بود که خلاء روشنگری امیرعبدالیان و شکست مهر سکوت بیل مکانیکی بیشتر نمایان شد.