ساپینتو نه تنها در سال گذشته در استقلال، بلکه در تیم های زیادی که در گذشته در آنها کار کرده است، خود و تیمش را از عرش به فرش رسانده است. عصبانیت و رفتارهای احساسی، عصبانیت کنترل نشده و مشاجره های بی معنی و بی پایان از اتفاقاتی است که استقلالی ها بارها از سرمربی پرتغال به چشم خود دیده اند. شاید اگر پرونده او در این زمینه تا این حد تیره و تار نبود، شاید در آخرین جدال دربی به حقش می رسید، اما این سرمربی هر چقدر هم که درست باشد و دفاع ساپینتو مستند و مستند باشد، سابقه رفتار قبلی او. باعث می شود هنوز تردیدهایی در مورد رفتار او در دربی و عملکرد او پس از آن وجود دارد.
بنابراین اگر قرار است بماند این سرمربی باید در رفتار خود تجدید نظر کند و عصبانیت خود را بیشتر کنترل کند. او بارها به این رفتارش بسنده کرده بود که در روزهایی که استقلال به او در حاشیه نیاز داشت، وجود سرمربی برای یک مربی مناسب منکر شود. احساسی ترین مربی خارجی سال های اخیر فوتبال ایران باید بفهمد که این رفتار مثل یک تیغ دولبه است و اگر نتواند روی حریفان تاثیر بگذارد می تواند بیشترین آسیب را به خود و تیمش وارد کند.
شاید ساپینتو ایران را ترک کرده و برای همیشه رفته است. سرمربی استقلالی ها در بازگشت به پرتغال حدود 40 کیلوگرم بار مازاد داشت و در شرایطی که پولی برای پرداخت آن نداشت، این مبلغ را با هزار جریمه تسویه کرد تا برای بار دوم پرواز را از دست ندهد. در نهایت این سرمربی از سوی کمیته انضباطی چهار ماه محروم شده است. وی به همین مناسبت به تشریح این دقایق می پردازد و در مصاحبه ای از خود دفاع می کند.
* گفت و گو را از دربی پایتخت و دیدار با پرسپولیس آغاز کنیم. در چند دقیقه آخر چه اتفاقی افتاد که منجر به اخراج شما شد؟
دربی در حالی برگزار شد که احساس کردم داور کوتاه قد در کنار زمین در طول مسابقه به من فشار می آورد. البته از آنجایی که اسم این داور را نمی دانم به اختصار با او تماس می گیرم و اصلا قصد بی احترامی و توهین به او را ندارم. این داور تمام بازی را برای من می کشید تا اینکه اخراج شدم و انگار می خواست من را عصبی کند. با کوچکترین حرکتی به سمت من می دود تا کنترلم را در دست بگیرد. نمی دانم چرا این اتفاق افتاد و او فقط به حرکات من نگاه می کرد. اتفاقاً در طول مسابقه اتفاقات عجیب و غریب زیادی نداشتیم و من در کنار زمین کار خاصی انجام ندادم. اعتراضی نشد و کاری نکردم. اتفاقاً به خاطر همین حساسیت، سعی کردم بیشتر از همیشه مراقب باشم.
* همه این اتفاقات و حواشی بعد از گل تساوی استقلال رخ داد. برخی معتقدند اگر او با آرامش بیشتری کار را دنبال می کرد، کار کارت قرمز نمی گرفت.
بعد از اینکه گل خوردیم، با توجه به اینکه گل استقلال روی دروازه مقابل زده شد، به سراغ بازیکنانم رفتم تا در جشن با آنها شریک شوم. فقط رفتم بغلشون کنم و باهاشون خوشحال باشم. هیچ اشتباهی نکردم که مستحق دریافت کارت قرمز و جریمه باشم.
اولین کارت زردت را برای چه چیزی گرفتی؟
جالب اینجاست که من حتی دلیل اولین کارت زردم را هم نمی دانم. اما در ادامه مسابقه ناگهان داور به من کارت قرمز نشان داد و بدون اینکه کارت زردی به من نشان دهد از بازی اخراجم کرد. واقعا نمی دانم چرا کارت قرمز گرفتم. بسیاری از مربیان در سراسر جهان و در لیگ های مختلف زمانی که تیمشان گل می زند وارد زمین می شوند و با بازیکنان خود شادی می کنند. حال در نظر بگیرید که این گل در آخرین ثانیه فینال به حریف سنتی زده شد. محاسبه کنید که هیجان و شادی چند برابر خواهد بود. این اتفاقات دیگر امکان پذیر نیست.
* کارتن پس از دریافت کارت قرمز با داور درگیر شد.
بعد از گلزنی استقلال و وقتی داور به من کارت قرمز نشان داد به او گفتم چرا مرا اخراج کرد؟ گفت تو وارد زمین شدی. حال سوال من این است که ورود به عرصه کجا می تواند با اخراج مستقیم همراه باشد؟ در فوتبال هیچ کشوری با فردی که اینطور وارد میدان شده برخورد نکرده و او را جریمه نکرده اند.
*علاوه بر این با کمک داور ذخیره هم درگیر شدی.
وقتی به داور اعتراض کردم، احساس کردم مرد کوتاه قد به من می خندد، انگار از اخراج من خیلی خوشحال است. به همین دلیل به سراغ او رفتم و به او گفتم با گزارش اشتباهی که به داور دادی مرا اخراج کردی.
چه صحبت هایی با هم داشتید؟
در آن لحظه و وقتی با او دعوا می کردم (در آن لحظه از کادر فنی و بازیکنان ذخیره تا حراست بازی کنارم بودند) این آقا دستش را جلوی دهانش گرفت و شروع کرد به فارسی صحبت کردن. از لحنش فهمیدم که داره به من توهین میکنه . دوباره سعی کردم خودم را کنترل کنم و نمی خواستم با او درگیر شوم چون اصلاً با او دعوا نکردم و فقط عصبی بودم که چرا حقوق من و تیمم سلب می شود و در این لحظه مرا به خاطر یک موضوع اخراج کردند. جرمی که مرتکب نشدم در آن لحظات تیم به من نیاز داشت اما من از همراهی استقلال در وقت اضافه محروم شدم.
* در آن زمان هایی که با پرسپولیس سروکار نداشتی؟
من اصلاً به نیمکت حریف نرفتم و با آنها صحبت نکردم، حتی وارد فضای شخصی آنها نشدم و علامتی به آنها ندادم. من با کسی تماس فیزیکی نداشتم و به سادگی رفتم تا در جشن شادی با استقلالی ها شرکت کنم و آنها را در آغوش بگیرم و سپس با آرامش به نیمکت و محوطه فنی تیمم بازگشتم. این کار در هیچ جای دنیا و در هیچ لیگی مردود نیست. در هر کجای دنیا می توانید فوتبال تماشا کنید. مربیان به زمین می آیند تا در لحظات حساسی که تیمشان گل می زند جشن بگیرند و من هم همین کار را کردم و نمی دانم چرا مجبور شدند من را اخراج کنند؟ چون بازی با پرسپولیس بود!؟
*به دلیل اتفاقات پس از اخراج شما به مدت 4 ماه محروم شدید.
بعد از اینکه من اخراج شدم دیدی که به سمت من بطری پرت کردند و بعد سر و صدای زیادی در مورد آن ایجاد کردند و دیدی چه اتفاقی افتاد و بعضی ها چه چیزی نگفتند. آنها ننوشتند برخی فقط نوشتند که ساپینتو یک بطری پرتاب کرد. و به همین دلیل من را 4 ماه محروم کردند. دو نفری که پشت سرم در جایگاه ویژه ایستاده بودند، ابتدا بطری ها را به سمت من پرتاب کردند. بعد از اخراج مجبور شدم به تونل ورزشگاه بروم. و این در حالی بود که هواداران حریف جایگاه ویژه ای داشتند که در همان لحظه و پس از کارت قرمز داور شروع به فحاشی و پرتاب بطری کردند. می دیدم مسخره ام می کنند و مسخره ام می کنند و در آن لحظاتی که عصبی بودم با رفتارشان بیشتر عصبی ام می کردند.
پس کارت قرمز داور و تصمیم کمیته انضباطی علیه خود را قبول ندارید؟
اصلا! من با کسی کاری نداشتم و آنها فقط به من حمله کردند و من هم به آنها حمله کردم. حالا در چنین شرایطی نمی دانم چرا باید من را 4 ماه محروم کنند. من واقعا از این تعجب کردم. من معتقدم هم کارت قرمز من و هم تصمیمی که صادر شد غیرقابل توجیه بود. شاید آن رای را برای توجیه کارت قرمزی که دادند داده اند. چه کار کردم که مستحق این محرومیت شدم؟ این رای کاملا بی اساس و غیر منطقی است و اصلا قابل درک و پذیرش نیست. چرا باید 4 ماه محروم شوم؟ چون به من بطری پرتاب می کردند و به من توهین می کردند و به من حمله می کردند!؟ من فقط از خودم دفاع می کردم. این اصلا منطقی نیست و نمی دانم چگونه چنین حکمی علیه من صادر شده است.
* یکی از رسانه ها از شکستن شیشه های هتل در آخرین شب های اقامت خود در ایران خبر داد. این خبر چقدر صحت دارد؟
شکستن شیشه های هتل!؟ این سخنان مضحک و زشت است. من نمی دانم چرا الان که من در ایران نیستم چنین موضوعاتی مطرح می شود. چرا تا روزی که من در ایران بودم اینها را نگفتند و این خبر را منتشر نکردند؟ شاید عده ای نخواهند من مستقل بمانم و به کارم ادامه دهم. البته من این افراد را به خوبی می شناسم و در فصل گذشته شاهد شیطنت ها و شیطنت های آنها بوده ام. هر کاری کردند تا من استقلال را ترک کنم تا به بخشی از اهدافشان برسم. اینها همه شایعه ذهن های بیمار است و من بیشتر در مورد آن نمی گویم.