معلمی که بهترین نمونه رهبری را با خون خود نوشت / مرصاد; معراج 38 تویسرکانی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از اسرامدان; شهید احمد جمشیدی یکی از آنهاست 38 شهید عملیات مرصاد در سرکان مورد علاقه سیدالشهداء(ع) بود و آخرین نمونه خود را با خون خود نوشت تا نقطه عروجش برای رسیدن به خدا باشد..

به گزارش خبرنگار ما؛ ایام محرم نزدیک است و همه برای فرا رسیدن ماه حزن و اندوه اهل بیت عصمت و طهارت (ع) آماده می شوند..

گفتیم کمیته و شاید کمتر، کمیته نونهالان و کودکان باشد و برای آنها کمیته داشته باشند و از مسائل اخلاقی و دینی به زبان بچه ها صحبت کنند..

و در شهر تویسرکان هیئت قاسم بن الحسن (ع) در دهه. 60 فعال بود و هنوز هم فعال است. ساختمان این شورا توسط شهید احمد جمشیدی معلم شهید تأسیس شد که به همراه 37 تن ها تن دیگر از اعضا در عملیات مرصاد کشته شدند.

او مورد علاقه سید الشهداء (علیه السلام) بود و آخرین نمونه خود را با خون خود برای شاگردانش نوشت تا معنای عروجش را برای رسیدن به خدا ببیند..

شهید جمشیدی 20 شهریور سال 1340 در خانواده ای متدین و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا کلاس دوم در دبیرستان توسرکان به پایان رساند و سپس وارد مدرسه مقدماتی پسرانه همدان شد. 1359 به خواست خودش به یکی از دورافتاده ترین روستاهای شهرستان هوش رفت و در آن روزها معلمی محبوب شد..

بعد از یک ماه متوجه شد که روستای نهادن از نظر معلم بی شعورتر است و خواستار انتقال به این روستا شد و سپس در سال تحصیلی 61-60 در روستای جرا زیر نظر مشغول به کار شد. احمد امانی که بعدها بیشتر کشته شد..

برای تشویق دانش آموزان روستایی اردوهای فرهنگی و تربیتی برگزار کرد و اقامه نماز جماعت را فراموش نکرد..

شهید جمشیدی در سالهای بعد در روستاهای کلا امیرخان، حاجی آباد و کندر به فعالیت پرداخت و علاوه بر تدریس، در زمینه های اخلاقی، دینی، دینی و تربیتی فعالیت های شایانی برای تربیت طلاب انجام داد..
با اینکه از نظر رتبه می توانست روستاهای نزدیک به شهر یا حتی شهرستان را به عنوان معلم انتخاب کند اما گفت; خدمت در روستاهای دور برای من شیرین تر است.

اصحابش می گویند در ماه شعبان و رمضان پیوسته روزه می گرفت.

این شهید والامقام در این سالهای تدریس همزمان در جبهه های جنوب و غرب کشور که برای کمک به سربازان نیاز بود پیش قدم می شد و حضور پر رنگی در عملیات وال بود. فجر 2، والفجر الحاقی 8، کربلای 4 و کربلای 5 بود تا اینکه در مرداد 1367 در عملیات مرصاد جان باخت..

شهید جمشیدی مؤسس هیئت قاسم بن الحسن (علیه السلام) بود و گردانی که در آن حضور داشت نیز به این عنوان متبرک شد. او این هیئت را برای نوزادان و کودکان تأسیس کرد تا بتواند از کودکی به آنها درس عشق بیاموزد.

در همین ارتباط با «حسین ربیعی» یکی از اعضای هیئت که در 67 در زمان شهادت شهید جمشیدی در کلاس سوم دبستان درس می خواند، به گفتگو نشستیم..

ربیعی که اکنون هر چه دارد از توکل به خدا، دعوت به ائمه و حرکت در راه شهدا می داند، در گفت و گو با خبرنگار رودآور گفت: شهید جمشیدی مربی نمونه و معلمی دلسوز بود که در عملیات مرصاد تنها زمانی بیش از او کمتر از یک سال پس از حضور من در هیئت مدیره کشته شد.

وی تصریح کرد: شهید جمشیدی عاشقانه و از صمیم قلب برای نوزادان و کودکان برنامه ریزی می کرد و آنقدر با بچه ها ارتباط صمیمانه داشت که حتی در آن سال هایی که از شبکه پویا خبری نبود و جمعه ها اوج برنامه های تلویزیونی کودک بود اما رفتند. برنامه های تلویزیونی و حضور در هیئت مدیره.

شاگرد شهید جمشیدی گفت: این مربی شهید همیشه از ما می خواست که برایش دعا کنیم که به دست دلیرترین مردم شهید شود و بس، در عملیات مرصاد راهی بهشت ​​شد و به دست منافقین که شجاع ترین دشمنان هستند جان باخت. اسلام شهادت فرا رسید.

ربیعی ادامه داد: شنیدیم وقتی جسدش را پیدا کردند هر طور که می خواست در سجده بود با قرآنی که در جیبش بود کشته شد..

وی از فعالیت های هنری ای که شهید جمشیدی برای آنها ترتیب داده بود یعنی تشکیل گروه سرود برای هیئت خبر داد و افزود: تا روز تشییع یامان هیچکس نگفت که شهید است و فقط می گفتند آماده شوید. در مراسم خاکسپاری سرود بخوانید. شهدا را بخوان، در مراسم بود که متوجه شهادت استادمان شدیم، آن روز همگی سرودی را که از دور استادمان از خود شهید چشمان اشکبار آموخته بودیم خواندیم..

شاگرد شهید جمشیدی گفت: این شهید بزرگوار همیشه به عنوان یک همسفر و دوست در کنار ما بود و برای آشنایی بیشتر با ائمه اطهار و اهل بیت(ع) حتی سعی می کرد ما را به اردوهای زیارتی ببرد. با خرج خودش – تورهایی مثل قم و جمکران انجام می داد و گاهی که پول کافی برای آن نداشت اردوهای یک روزه را در سطح شهر برای ما تدارک می دید و در این اردوها همه چیز آماده بود. ورزش و سرگرمی های هنری تا اقامه نمازهای مشترک، تربیت اسلامی ما نقش مؤثری داشت.

وی با بیان اینکه در آن روزها همه مراسم مذهبی به همت شهید جشمیدی برنامه ریزی شده بود و با تقسیم کار مسئولیت را بین بچه ها تقویت می کرد، گفت: این روزها حداقل برای بچه ها آنقدر از اینها خبری نیست. برنامه ریزی هایی که باید انجام شود و این آسیب جدی برای هیئات مذهبی حتی برای بزرگسالان است، زیرا اکثر برنامه های این هیئت ها مختص محرم است و متولیان برای مناسبت های دیگر برنامه ای ارائه نمی دهند..

شاگرد شهید جشیدی ادامه داد: این شهید وارسته برای تشویق مردم به نماز یا حفظ قرآن هدایایی می داد، مثلاً نواری از استاد عبدالباسط به من می داد که در آن روزها بی نظیر بود..

ربیعی گفت: شهید جمشیدی به منظور مشارکت خانواده ها در امور معنوی و همراهی با وی، جلسه کمیته را به صورت چرخشی در منازل اعضا برگزار کرد تا والدین فرزندان با شرط اصلی برگزاری هیئت ها بیشتر آشنا شوند. در خانه ها، حتی با یک فنجان چای، کمترین میزان مصرف بود.

وی با بیان اینکه شهید جمشیدی صاحب قلم بوده و مطالب ارزشمندی نوشته است، گفت: خاطرات و برخی از تألیفات وی در مجله عروة الوغتی به چاپ رسیده است..

ربیعی تصریح می کند: ممکن است بارها در زندگی ام با مشکلاتی روبه رو شده باشم که حل نشدنی به نظر می رسید اما در عین حال با حضور بر مزار شهید جمشیدی و همراهی با او، با آرامش بهترین تصمیم ها را برای حل مشکل گرفتم. یافت.

شاگرد شهید جمشیدی نیز گفت: یکی از ابزارهای به جا مانده از شهید وارسته، سفره تاخیر شهید جمشیدی در کاهش حقوق است. او برای خودش برنامه داشت و تأخیر خود را در آن ثبت می کرد و هر ماه برنامه و نامه ای به کارگزینی می فرستاد و از آنها می خواست که طبق عملکردش به او حقوق بدهند..

به گزارش عصر همدان؛ شهید جمشیدی در روزهای پایانی عمر خود به فکر محرومان بود تا جایی که در بخشی از وصیت نامه خود اینگونه عنوان کرد که از همکاران عزیز و معلمان عزیز خواهش می کنم به تحصیلات خود ادامه دهید و برای خدمت بیشتر به روستاهای محروم بروید. صادقانه خدمت کنید «روحش شاد و راهش پر.

انتهای پیام/