لایحه رتبه بندی معلمان اسفندماه گذشته در مجلس مطرح شد و پس از چند ماه تاخیر در 16 خردادماه به طور کامل به تصویب رسید، اما به دلیل بحث و بررسی درباره بودجه مورد نیاز برای اجرای آن، تصویب و نهایی شدن آن ادامه یافت.
در هفته های اخیر اعلام شد که دولت تنها 25 هزار میلیارد تن برای اجرای طرح رتبه بندی در یک سال اختصاص داده است و به این ترتیب امسال و سال آینده تنها 12.5 میلیارد تن برای اجرای این طرح اختصاص خواهد یافت. مشمول اعتبار. رئیس مجلس شورای اسلامی همچنین تاکید کرد: دولت سالانه 25 هزار میلیارد تن فولاد برای اجرای این لایحه اختصاص داده است و مجلس نمی تواند به این میزان اضافه کند.
در پی این پیام و سخنرانی محمد باکر کلیباف، وی شاهد تجمع معلمان در شهرهای مختلف از جمله اصفهان، رشت، سنندج، شیراز، اهواز، یزد، کرمانشاه، بروجرد، هرم آباد، یاسوج، قزوین، اندیمشک، ایذه، ساجه بود. در شاهرود و نورآباد ممسنی بودیم و شورای هماهنگی تشکل های فرهنگی ایران در تشکیل این جلسات اعلام کرد که بودجه اختصاص یافته به لایحه رتبه بندی معلمان ناکافی است و دولت و مجلس قصد «جمع آوری» آن را دارند.
این تجمعات به دلیل محقق نشدن لایحه رتبه بندی بارها و بارها در اقصی نقاط کشور برگزار شده است، اما آنچه به نظر می رسد تصمیمات مجلس و دولت است، بی تفاوتی نسبت به مطالبات معلمان و فرهنگیان و هر آنچه که در خور آن است. آنها در چارچوب ها و قوانین خودشان هستند.
با محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران درباره این بی توجهی ها به مطالبات معلمان و اینکه آیا این تجمعات گسترده مجلس را تکان می دهد و دولت و بودجه تغییر می کند یا خیر گفت وگو کردیم.
حبیبی گفت: در خصوص فعالیت صنفی باید تاکید کنم فارغ از تشکیلات این اتحادیه، وظایف و مسئولیت های خاصی دارد. از آنجایی که مجلس نسبت به درخواست‌ها بی‌توجه است، ما نیز به طور متقابل وظایف خود را در کارهای تشکیلاتی انجام می‌دهیم، از جمله اقدامات وضع موجود مانند آگاهی‌بخشی و فعالیت‌های رسانه‌ای و افزایش درخواست‌ها در میان گروه هدف معلمان، از جمله فعالیت‌های اصلی و آگاهی معلمان است.
این گردهمایی بخشی از فعالیت های کانون صنفی معلمان است
حبیبی ادامه داد: علاوه بر این، فعالیت های میدانی نیز جزء فعالیت های صنفی است و جدا از سایر فعالیت ها نیست.به نظر می رسد گفتگو و مذاکره بخشی دیگر از فعالیت ها باشد. در سال گذشته سایر تشکل های معلمان سیاسی مانند سازمان معلمان، انجمن فرهنگی اسلامی ایران و جامعه اسلامی معلمان که بیشتر جنبه سیاسی دارند، جلساتی را برای دیدار و گفتگو با درخواست های معلمان و جلسات مکرر برگزار کرده اند. با مقامات زمان آقای روحانی از جمله آقای نوباخت. آنها همچنین در سال گذشته با برخی از نمایندگان دیدار کردند.
وی افزود: در این مدت همکاران ما و کانون صنفی معلمان جلساتی با نمایندگان استان داشتند اما با وجود این تلاش ها هیچ یک از جلسات و وعده های داده شده محقق نشد و بعداً شکسته شد. بدون گام برداشتن برای قوی شدن صورت نگیرد. طرف مقابل تا زمانی که تحت فشار نباشند امتیازی نمی دهد، بنابراین تاکید کردیم که باید تحرکات و تجمعات میدانی انجام شود و طی سه ماه گذشته تجمعات صورت گیرد. به عنوان حرکات میدانی به ویژه راهپیمایی 11 آذر که سراسری بود صورت گرفت. شورای هماهنگی اصناف فرهنگیان به نشان دادن تأثیر معلمان در جامعه در بحث مذاکرات و کسب امتیاز از دولت و مجلس کمک می کند.
سخنگوی کانون صنفی معلمان گفت: عدم توجه مجلس و دولت به مطالبات ما قطعا به ضرر آنها تمام می شود. توزیع شود اما الان می گویند رقم 12.5 هزار میلیارد تن آزاد می شود. این رقم برای معلمان مطلوب نیست.
ما جمع می شویم تا دولت و مجلس نگویند صدای معلمان را نشنیده ایم!
وی گفت: صرف نظر از شرایط خاص کشور ما، این تجمعات پیامدهای خود را خواهد داشت. مهم این است که مجلس و دولت توجه لازم را ندارند. در سطح جامعه و رسانه ها، صدای معلمان را از طریق مصاحبه و بیانیه منعکس می کنیم. ما هم با تجمعات نشان می دهیم که معلمان از این وضعیت ناراضی هستند. در این صورت دولت و مجلس دیگر نمی توانند ادعا کنند که صدای معلمان را نشنیده ایم. رقم بودجه 25000 میلیارد تنی حداقل مطلوبیت است و برای معلمان ایده آل نیست.
قبض رتبه معلمی مثل شیر و دم و اشک شده است
محمد داوری کارشناس آموزش و پرورش و فعال فرهنگی نیز گفت: رتبه معلمی مثل شیر بی دم و اشک شده است. این لایحه که در ابتدا پیش نویس شده بود، انتظار می رفت هر دو هدف را دنبال کند. هر دو انگیزه رقابت داخلی بین معلمان برای بهبود عملکرد و اضافه کردن مقدار قابل توجهی به حقوق آنها است. آنچه در ابتدا گفته شد، توزیع رقمی معادل 60 تا 70 هزار میلیارد تن در یک سال بود. بعداً آنها این رقم را به نصف کاهش دادند و اکنون به 12.5 تریلیون تن در یک سال رسیده اند.
وی افزود: دولت و مجلس بدانند که این بودجه معیشت معلمان را تامین نمی کند و معلمان انگیزه ای برای رقابت ندارند. بر این اساس می گوییم لایحه رتبه بندی با مسیر و اهداف و پوشش اولیه آن فاصله دارد.
علاوه بر توجه به کیفیت آموزشی، باید به حقوق معلمان نیز توجه ویژه ای شود
رامین کریمی نیا، سخنگوی سازمان معلمان ایران نیز با بیان اینکه این لایحه اگر بخواهد اجرایی شود با رقمی حدود 30 هزار میلیارد تن اجرا می شود، افزود: معلمان این لایحه را برابر با افزایش حقوق خود می دانند. اما هدف از اجرای آن چیست؟ “و نمایندگان در مورد آن چه خواهند کرد؟ طرح رتبه بندی برای ارتقای کیفیت آموزش طراحی شده است، به این معنی که معلمان می توانند عملکرد، شایستگی و شایستگی خود را در حین رتبه بندی و در سطح آموزش بهبود بخشند. در عین حال، اگر معلمی مشکل و دغدغه مالی داشته باشد، هر چقدر هم که صحبت از توسعه شایستگی ها شود، اجرای این طرح موفق نخواهد بود و حقوق معلمان.
وی گفت: مهمترین بخش در هر کشوری حوزه آموزش و پرورش است و کارکنان این بخش و کسانی که شغل آموزشی دارند نباید با فقر مبارزه کنند. اگر به این مشکل رسیدگی نشود، افزایش کیفیت و اعتبار صورت نخواهد گرفت. آنها به هم مرتبط هستند.