برای بررسی بیشتر این موضوع باید به جام جهانی که یکی دو ماه پیش در مکزیک برگزار شد برگردیم. ناهید کیانی از تکواندوکاران نامدار ایران در این رقابت ها به خوبی سایر شرکت کنندگان عمل نکرد. در حاشیه همین رقابت هادی ساعدی و مهروز ساعی، خواهر رئیس فدراسیون و کمک مربی تیم تکواندوی بانوان ظاهراً با ناهید کیانی برخورد خشونت آمیز داشتند. این دیدار هیچ مغایرتی با ادعای رسانه ها مبنی بر ضربه خوردن حتی ناهید کیانی ندارد اما ظاهرا بحث جدی بین طرفین در جریان بوده است. اما اتفاق تازه‌تری می‌افتد و ناهید کیانی از ندا زارع، مربی همیشگی‌اش و یکی از دستیاران مینو مداح، سرمربی تیم ملی تکواندو ایران دفاع می‌کند. او در اختلافات در کادر فنی طرف ندا زارع را می گیرد که مورد پسند دیگران نیست. اتفاقی که در ادعای اولیه به نفع ندا زارع می افتد که بین ناهید و کادر فنی فعلی تیم ملی اختلاف شود.
اما این روند به همین جا ختم نمی شود و سرپرست فدراسیون و کادر فنی تیم بانوان در تصمیمی بحث برانگیز به این نتیجه می رسند که نام ناهید کیانی از حضور در جایزه بزرگ ریاض حذف شود. قرار است بین شانس های اصلی المپیک برگزار شود . در اینجا نیز روایات متفاوت است. عده ای دلیل این امر را هماهنگی شخصی کادر فنی با ناهید کیانی می دانند و عده ای هم می گویند فعالیت در فضای مجازی باعث محرومیت ناهید از این مسابقات شد. ناهید کیانی بارها با انتشار پست هایی در فضای مجازی از اعتراضات حمایت کرده و حتی با قرار گرفتن عکس او بر روی دیوارنگاره میدان ولیعصر به شدت از این موضوع انتقاد کرده است. شایعات تایید نشده ای مبنی بر کنار گذاشتن ناهید از لیست تیم ملی تکواندو برای مسابقات گرندپری ریاض به گوش می رسد.
از سوی دیگر مسئولان فدراسیون تکواندو در گفت و گوهای خود در این خصوص دلیل محرومیت ناهید کیانی را بدون اشاره به جزئیات به مسائل انضباطی مرتبط دانستند و گفتند که با وجود صحبت های مکرر، او همچنان کار خود را انجام می دهد و هزینه چندانی نمی پردازد. به هشدارهای موجود در این بین توجه کنید. داده توجه نکرد.
در کنار این موارد باید به یک موضوع حساس دیگر نیز اشاره کرد. چه ندا زارع سرمربی ناهید کیانی بعد از مسابقات مکزیک از تیم ملی جدا شد و گفت می خواهد به آمریکا برود. این زنگ خطر جدی تری است که به نظر می رسد بی ارتباط با تصمیمات اخیر و جدید ناهید کیانی باشد. در واقع با رفتار فدراسیون تکواندو با ناهید کیانی به نظر می رسد این تکواندوکار سرشناس به تدریج به فکر مهاجرت از ایران است. شاید او قصد جدیدی دارد، شبیه آنچه راحله آسمانی قبلاً از ایران خارج شد و به بلژیک رفت و در نهایت برای آن کشور مسابقه داد. یا باید مانند دوست قدیمی خود کیمیا علیزاده که برای سفر به آلمان رفته و در نهایت آنجا پناهنده شده به مهاجرت فکر کند.
واضح است که اگر یک درصد چنین اتفاقی بیفتد، تیم ملی و کاروان ورزش ایران متحمل ضررهای هنگفتی خواهند شد که بعد از دختری که مانند کیمیا تاریخ ساز است، این بار دیگر چهره سرشناس ناهید کیانی که بسیار خوش شانس است. سهمیه و برای موفقیت در المپیک پاریس. ، از دست می دهد.
همه این اتفاقات در شرایطی رخ می دهد که فدراسیون تکواندو و رئیس آن هادی سایه همچنان حاضر به پذیرش نقش آنها و شاید اشتباهشان در مورد ناهید کیانی نیستند. رئیس فدراسیون تکواندو به وضوح ضعف کادر فنی در تیم های ملی مردان و زنان ایران را نمی بیند و از تصمیم خود مبنی بر حذف ناهید کیانی از تیم ملی ایران دفاع می کند. او درباره ناهید کیانی در گفت‌وگویی که روز گذشته آنا منتشر کرد، گفت: واقعا از این صحبت‌ها و حاشیه‌هایی که برای تکواندو ایجاد می‌کنند متعجب هستم. قبلا هم گفتم ناهید کیانی چند مورد بی انضباطی داشت و به او تذکر داد. من به عنوان رئیس فدراسیون وقتی رقیبم اشتباه می کند باید به او تذکر بدهم و مراقبش باشم. کیانی در مسابقات جهانی شرکت کرد و مشکلی نداشت. کیانی از اواخر سال گذشته که به فدراسیون تکواندو آمدم، در مسابقات متعددی از جمله جام رئیس فدراسیون جهانی، بازی‌های آسیایی، بازی‌های کشورهای اسلامی، مسابقات لبنان، بازی‌های پاریس و چندین مسابقه دیگر شرکت کرده بود. آخرین مسابقه جام جهانی مکزیک بود. او در 9 ماه در هشت مسابقه شرکت کرد. او پس از مسابقات پاریس دچار رکود شد و عملکرد خوبی در جهان نداشت. وقتی یک ورزشکار در مدت زمان کوتاهی در چندین مسابقه شرکت می کند نیاز به استراحت دارد. من نمی دانم چرا آنها در مورد آن صحبت می کنند. از نظر علمی، یک ورزشکار می تواند دو بار در سال به اوج آمادگی جسمانی 100% برسد. در برخی تورنمنت ها که برای ما مهم است که امتیاز بگیریم. لزومی ندارد که شرکت کننده در اوج تمرین باشد، اما زمانی که رقیب 9 ماه در مسابقه کور قرار دارد باید استراحت کند. او از مسابقات قهرمانی جهان برگشت و دو هفته بعد قرار بود در مسابقه ای سخت تر از مسابقات قهرمانی جهان که فینال گرندپری است شرکت کند، فکر کردیم بهتر است او به آن مسابقه نرود. اگر ورزشکارم را نصیحت کنم برای بهتر کردن اوضاع است وگرنه آسیبی نمی بینم. در جام جهانی چند مورد بی انضباطی از کیانی دیدم و به او تذکر دادم. تکواندوکاران جوان و جوان نیز به تکواندوکاران باتجربه نگاه می کنند و از آنها الگوبرداری می کنند، بنابراین من به عنوان رئیس فدراسیون وظیفه دارم از تیمم حمایت کنم و اجازه حاشیه سازی ندهم. در مسابقات جهانی سه بار به ناهید کیانی اخطار دادم. اما این سوال ربطی به عدم اعزام او به فینال گرندپری ریاض ندارد. من به خودم اجازه نمی دهم در امور شخصی ورزشکارانم دخالت کنم. اما وقتی بازیکنی بی انضباط است و نظم تیم را به هم می زند نمی توانم بگذرم اما این مسائل ربطی به اخراج او ندارد. ما تکواندوکاران جوانی در تیم ملی داریم که همه به تکواندوکاران باتجربه نگاه می کنند و از آنها یاد می گیرند. بنابراین باید تمام قوانین و مقررات را رعایت کنند. کیانی چون در 9 ماه گذشته تقریباً هر ماه به یک مسابقه اعزام شده بود، نیاز به استراحت داشت.
این اولین بار نیست که نام ناهید کیانی تا این حد در رسانه ها مطرح می شود. وی پیش از این در بازی های المپیک 2020 توکیو پس از بازی مقابل کیمیا علیزاده که با پرچم پناهنده در این بازی ها شرکت کرده بود شکست خورد و از بازی ها انصراف داد. کیانی بعد از المپیک از کم توجهی و فشار به او برای مسابقه با بهترین دوستش گلایه کرد. البته متنی که در آن زمان در اینستاگرام نوشته بود مورد توجه قرار گرفت: «سلام بر مردم سرزمینم».
من ناهید هستم، دختری که سال هاست در تلاش برای به اهتزاز درآوردن پرچم کشورم هستم و روزهای زیادی از دوران ورزشی خود را در رژیم های غذایی سخت و طاقت فرسا گذرانده ام (علی رغم میل خانواده ام که این را دشمن من می دانستند. سلامتی) سالها شماره 2020 در اکثر رمزهای عبور من وجود داشت تا اینکه آنها را فراموش کردم. نمی دانم یک روز باید خودم را کجا ببینم. آنقدر دویدم، آنقدر جنگیدم تا به 2020 رسیدم که حالا 2021 بود، به جایی رسیدم که باید تمام توانم را به پاهایم می فرستادم تا بتوانم با دستی قوی پرچم ایران را به اهتزاز درآورم، ایران است. تمدن هزاران ساله ای که من دختر آن هستم. من یک آدم معمولی هستم، دختری که ورزش را با همه سختی ها، با همه بایدها و نبایدهایش انتخاب کردم.
آموختم که رسالت ورزش صلح است، خواندم که جنگ جهانی با تمام شکوهش روزی برای برگزاری مسابقه فوتبال زانو زد و از حرکت باز ایستاد تا پرچم ورزش و صلح از همه پرچم های دنیا بالاتر برود. این قدرت ورزش در ذهن من بود.
نمی دانستم که روزی در بزرگترین رویداد زندگی ام، در لحظه ای که سال ها برای رسیدن به آن تلاش می کردم، روبروی یک هموطن، مقابل دوستی که بخشی از خاطرات ورزشی من است، بایستم.
چه کار باید میکردم؟ سیاست جلوی چشمان ما رشد کرده بود، نمی دانم چه بر سر دنیا آمد که قدرت ورزش به سیاست نرسید و پرچم المپیک تنها نمادی شد که شعار صلح می داد.
تمام این چند روز عمرم با تو گذشت…
مردم سرزمین من، من از جنس شما هستم، از مردمان معمولی، از دردهای واقعی، مرا ببخشید اگر نتوانم تمام خود باشم، نتوانم در میان درد بی آبی، درد بی آبی، کمی شادی به شما بدهم. خشکسالی ببخش اگر رویارویی من با هموطنم دلت را شکست ازرد، بازنده واقعی بازی من و کیمیا «المپیک» بود، آری المپیک اتفاقی است که عظمتش مدیون فریاد صلح اوست، 2021 المپیک با همه خوبی ها و بدی های من تمام می شود و من می مانم و المپیادی که عظمتش در ذهنم کم شده است، المپیاد کرونا زده بدون آرامش. .