وزنه برداری در باتلاق مدیریت سومر و پیرامون; آدم برفی بازنشسته در حال آب شدن است!/ دیکتاتوری و تمامیت خواهی را روی تخته می برد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ چه خبر در فدراسیون وزنه برداری؟ رشته ای که نزدیک به یک قرن در ورزش ایران بوده و جزو اولین ورزش های ایران است که فدراسیون آن در 10 سال یعنی نزدیک به یک قرن پیش تأسیس شد، اما اغراق نیست اگر بگوییم بعد از یک قرن این فدراسیون در حال تجربه است. تاریک ترین دوره زندگی صد ساله اش.

مدال آور و فدراسیون پر ستاره ای که همیشه در سبد مدال های ایران در بازی های المپیک و آسیایی جایگاه ثابتی داشته و همیشه برای کسب مدال و موفقیت با یکدیگر جنگیده اند. رشته ای که اولین مدال تاریخ ورزش ایران را در المپیک به دست آورد و در طول تاریخ طولانی و پرتلاطم خود ستارگان درشت دانه ظاهر شده است که همگی اسطوره و فوق ستاره هالتر جهان بودند و بارها رکوردهای جهانی را شکستند. آنها حاوی تیول هستند.

وزنه برداری به قدری جایگاه والایی در ورزش ایران دارد که در جریان ساخت مجموعه ورزشی آزادی سالن تخصصی با تمام امکانات مدرن برای این رشته ایجاد شد و یکی از سالن های مجلل و باشکوه 5 سالن اختصاص یافت. از معدود کشورهای جهان در آن روزها که از سالن های ورزشی و امکانات ویژه وزنه برداری استفاده می کردند. سالنی که این روزها بعد از نیم قرن دیگر تبدیل به یک زندگی انفرادی ویران شده که منظره وزنه برداری از درون آن است.

سالن بدنسازی کثیف و بدون امکانات و تجهیزات فرسوده که هیچ اثری از شکوه گذشته خود ندارد و آنقدر ویران شده که وزنه برداران تیم ملی برای تمرین در این سالن زشت و مخروبه ترجیح داده اند در خانه استراحت کنند!

اتفاقی که هفته گذشته در وزنه برداری و اعتصاب ملی با یک بیانیه رخ داد، در واقع باز شدن سر دمبل کثیفی بود که ریشه در وزنه برداری و رشته بیمار دارد. دملی که محصول سوء مدیریت و بی کفایتی مدیریتی در این فدراسیون است.

* رئیس در برابر همه

علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری که در پنجمین دوره ریاست خود در این رشته با مجموعه ای از تصمیمات اشتباه مدیریتی و اشتباهات رفتاری این فدراسیون را به چاه انداخت که شاهد اخبار ناامید کننده و تلخی از این رشته ورزشی هستیم. هر روز . مرادی به عنوان رئیس فدراسیون به گونه ای عمل کرد که وزنه برداری تبدیل به یک زندگی انفرادی از هم پاشیده شد که همه دلسوزان و استخوان های شکسته این رشته و ستاره هایش از آن گریختند. حتی وزنه برداران!

در تمام این سال ها به قدری از رهبری علی مرادی انتقاد شد که در دو سال اخیر با حداقل رای توانسته ریاست خود را بر فدراسیون تمدید کند. البته از نظر رقبا و منتقدان، آرا برای ابقای وی در کرسی ریاست کافی نبود و حتی بر این اساس ریاست مرادی بر فدراسیون وزنه برداری غیرقانونی تلقی می شد، اما وزارت ورزش با وجود این انتقادات، مرادی را در ریاست جمهوری نگه دارید سرگردان در گرداب بی مسئولیتی و بی تدبیری.

* برای ادامه سقوط به عقب برگرد

مرادی دی ماه سال گذشته مجبور شد چند هفته ای از ریاست فدراسیون به طور موقت بازنشسته شود اما در غیبت اجباری کوتاه مدتی وزارت خارجه را تحت فشار قرار داد و با گل و شیرینی به فدراسیون بازگشت! اتفاق عجیبی که در تاریخ فدراسیون ورزشی سابقه نداشته است. او در ابتدا راه قبلی را با شدت و حدت بیشتری ادامه داد و در ابتدا افرادی مانند داوود باقری، نایب رئیس سابق فدراسیون را که در غیاب چندین مصاحبه خشونت آمیز با رئیس جمهور در حال بازنشستگی است، رها کرد تا این موضوع را برای مردم ثابت کنند. صدمین بار روحیه دیکتاتوری که در تمام این سالها باعث شده تا همه اهالی وزنه برداری و عصاره این رشته را رها کنند و فقط کوتوله ها را به فداکاری و معجزه جمع کنند.

بازگشت رئیس بازنشسته با شدت بیشتری سقوط آزاد وزنه برداری را ادامه داد. در ابتدا اولین وزنه بردار تاریخ زنان ایران سه دهه بعد در وزنه برداری پناهی یافت تا شاهد این اتفاق باشد. باشد که بازگشت آقای رئیس!

وی پس از اعتصاب وزنه برداران حاضر در اردو به دلیل ضعف مادی بار دیگر نشان داد که رئیس بازنشسته حتی قادر به اداره امور جاری و بدیهی فدراسیون نیست. لیدری که ملی پوشان را با چمدان افتخار و مدال در فضایی شبیه شاخه های ابی طالب به اردو می برد! اردویی که به غیر از تجهیزات فرسوده، از سلامت خوبی برخوردار نیست و حتی آب معدنی مورد نیاز ورزشکاران نیز به صورت جیره بندی توزیع می شود. البته اگه آب معدنی باشه! در اردویی که به ورزشکاران سیب زمینی و عدس بدون گوشت داده می شود و انتظار می رود با همان رژیم بد، رکورد بزنند و مدال بگیرند!

اما واکنش علی مرادی به این اعتصاب به قدری عجیب بود که حتی اطرافیانش هم انتظارش را نداشتند. او ابتدا به زبان ارعاب و تهدید مهاجمان صحبت کرد و آنها را به زیاده خواهی متهم کرد و سپس محمدحسین برکا سرمربی تیم ملی را به دلیل حمایت از شاگردانش برای تبدیل شدن به یکی دیگر از بازیکنان قدرت برکنار کرد.

این مستمری بگیر همچنان به تهدید، تهدید و اتهام زنی ادامه داد و در آخرین پست خود انتقادات رسانه ای را به «جاه طلبی برای سفر» تعبیر کرد. ادعایی که حتی مرغ پخته هم با شنیدنش می خندد نه گریه! مدیری که مارکوپولو را در سراسر جهان سفید می کند، رسانه ها را به انتقاد از او متهم می کند. رسانه ای که سال هاست از خیریه علی مرادی حتی پوشش مسابقات لیگ و مسابقات قهرمانی کشور در اقصی نقاط ایران محروم بوده اند، چه برسد به مسابقات خارجی!

* سهل انگاری و انفعال وزارت ورزش

بدون شک رئیس فدراسیون مقصر همه مشکلات و بحران های کنونی این حوزه است. رئیسی که همه چیز را فدای منوهای شخصی خود کرده است. علی مرادی آرزوی ریاست فدراسیون جهانی را دارد و تمام آرزو و تلاشش ادامه حضور غیرقانونی در فدراسیون هوایی و رسیدن به جایگاه جهانی است. او ادعا می کند که برای وزنه برداری برگشته است زیرا احساس می کرد ورزش به او نیاز دارد!

چیزی که برای علی مرادی به عنوان رئیس فدراسیون بی اهمیت به نظر می رسد آرامش و موفقیت وزنه برداری است و با رویای یک جایگاه جهانی وزنه برداری را رها کرد تا در گرداب سومدریت ورزش را آغاز کند. رئیسی که باید آرامش را در این زمینه تزریق کند و با به چالش کشیدن اتفاقات خودش همه چیز را سر و سامان دهد، عامل بی نظمی و از بین رفتن آرامش شده است. رئیس فدراسیون که باید در رشته خود متولی باشد باید برای حل مشکلات ورزشکاران تلاش کند اما با همه سیاست ارعاب و تهدید برخورد کند تا آتش جنجال و بحران فراگیر شود و شعله ور شود. و خاکستر

لحظه عجیب و قابل تامل سکوت وزارت ورزش در بحران وزنه برداری است. وزارت ورزش که در ماجرای بازنشستگی علی مرادی آنقدر بی احتیاطی کرد که آقای رایس با سلام و تبریک به فدراسیون بازگشت و وزنه برداری را تا چاه نابودی پیش برد. مشخص نیست چرا وزارت ورزش و جوانان اینقدر نسبت به اتفاقات و بحران وزنه برداری بی تفاوت است و تصمیم عاجل در این زمینه گرفته نمی شود. علی مرادی برای ورود به وزارت ورزش چه کار دیگری باید انجام دهد؟ آیا ورود وزارت ورزش به وزنه برداری کافی نیست؟ سهل انگاری و انفعال در وزنه زدن تا کی ادامه دارد؟

انتهای پیام/