بوژیدار رادوشویچ با حضور مدیران نالایق ایرانی، سر تا پای پرسپولیس را برید و این تیم را به پرداخت غرامت 900 هزار یورویی محکوم کرد. تاریخ رادو بجز شاهکار تاریخی و فراموش نشدنی محمد حسن انصاری ابعاد دیگری نیز دارد. از جمله اینکه گفته می شود وی برای یکی از کمک هایی که از فیفا دریافت کرده است، سند ارائه نکرده است و همین موضوع در سرنوشت پرونده تاثیر زیادی گذاشته است.
مسلم است که بوژیدار آن شخصیت مخلص و متعصبی نبود که خودش را معرفی می کرد. او در روزهایی که در پرسپولیس بود به خاطر تعصباتش مورد توجه هواداران قرار گرفت. رادو را دوست داشتند چون مخالفی با نیمکت نشینی نداشت، اولین نفری بود که بعد از گل در جشن ها حاضر شد و با الفاظی حماسی از تیم تمجید کرد. حالا اما نقاب از روی صورت دروازه بان کرواسی افتاده و او روی دیگر سکه ظاهر شده است.
صد در صد ظلم ها به رادو و پاس های عجیب انصاری فرد در این تغییر رفتار موثر بود اما بوژیدار حتما انگیزه ای برای این دگرگونی داشته است. مهم است که یاد بگیریم که در 90 درصد موارد، ژست تعصب توسط بازیکنان خارجی “جعلی” است و اصلی نیست. امروز بدون تعارف، پیدا کردن بازیکن ایرانی که به تیمش وفادار عمیقی داشته باشد، سخت شده است، چه برسد به خارجی هایی که به این آب و خاک تعلق ندارند، در این فرهنگ بزرگ نشده اند و حتی نام آنها را نشنیده اند. تیم های ما قبل از اینکه در ایران باشیم. . حیف است از این گروه برنامه های چهارم و ششم بی پردازش شویم و آنها را در موقعیت سوء استفاده قرار دهیم. آنها از سخت کوشی و تعصب صحبت می کنند، اما طرف ایرانی نباید باور کند و تسلیم شود. حیف که هر وقت این بلا سرمان می آید باز هم فراموش می کنیم.