روز جدید ویروس اپشتین بار (EBV) یک ویروس رایج است که باعث “مونونوکلئوز عفونی” یا “تب غده ای” می شود.
این ویروس فقط انسان را آلوده می کند. ویروس اپشتین بار یکی از اعضای خانواده “ویروس هرپس” است و به عنوان ویروس هرپس انسانی 4 یا HHV-4 نیز شناخته می شود.
تخمین زده می شود که تا 90 درصد از جمعیت بزرگسال جهان به ویروس اپشتین بار مبتلا هستند، اما بسیاری از افرادی که این ویروس را در بدن خود دارند، هیچ علامتی از این ویروس را تجربه نمی کنند. بسیاری از افراد نیز در دوران کودکی یا نوجوانی به این ویروس مبتلا می شوند.
طبق آمار، حدود نیمی از جمعیت ایالات متحده در سن پنج سالگی به ویروس اپشتین بار مبتلا می شوند و بقیه بیشتر در سنین نوجوانی یا اوایل بزرگسالی به این ویروس مبتلا می شوند.
آیا یک ویروس رایج عامل التهاب است؟
افرادی که در کودکی مبتلا می شوند علائم عفونت را نشان نمی دهند، اما افرادی که در نوجوانی یا بزرگسالی آلوده می شوند ممکن است به مونونوکلئوز عفونی مبتلا شوند.
شایع ترین علائم مونونوکلئوز عفونی ناشی از ویروس اپشتین بار عبارتند از گلودرد شدید، تب که معمولاً با لرز همراه نیست، خستگی شدید، تورم غدد لنفاوی و سردرد که می تواند چندین ماه طول بکشد. علائم کمتر شایع شامل بدن درد، بثورات پوستی یا سرفه است.
همچنین پس از پایان عفونت اولیه، ویروس در بدن پنهان می ماند.
درمان مونونوکلئوز عفونی، که اغلب توسط EBV ایجاد می شود، شامل درمان علائم و نظارت بر عوارض است.
عوامل خطر مونونوکلئوز عفونی
ویروس اپشتین بار بسیار مسری است و به ویژه در میان بزرگسالان در دبیرستان ها و دانشگاه ها شایع است.
ویروس عامل بیماری از طریق تماس با مایعات عفونی بدن به ویژه بزاق منتقل می شود. بنابراین برخی از روش های انتقال این ویروس عبارتند از:
* مسواک معمولی
* از ظروف و کارد و چنگال معمولی استفاده کنید، به خصوص اگر در حین استفاده شسته نشده باشند.
سرفه و عطسه
* پیوند عضو یا انتقال خون از اهدا کننده آلوده به ویروس اپشتین بار
کودکان خردسال همچنین می توانند با گذاشتن اسباب بازی هایی که در تماس با بزاق آلوده سایر کودکان است یا توسط افرادی که با بزاق آلوده از آنها مراقبت می کنند در دهان خود آلوده شوند.
افرادی که ویروس را در بدن خود دارند می توانند آن را به دیگران منتقل کنند، حتی زمانی که خودشان هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. دوره کمون بین عفونت و شروع علائم بسیار طولانی است و ویروس می تواند تا هشت هفته بدون هیچ علامتی در بدن وجود داشته باشد.