پایان زندگی یک کودک چهار ساله آغاز زندگی 6 نفر بود

وقتی پایان زندگی یک نفر جان چند نفر دیگر را نجات می دهد، اهدای یک عضو عملی انسانی و خیرخواه است که می تواند بیمارانی را که به دلایل مختلف مانند بیماری یا اتفاقات غیرمنتظره برای اعضا یا نیاز به بافت همبند دارند نجات دهد.

هر روز افراد زیادی به دلیل اهدای نابهنگام عضو جان خود را از دست می دهند، در حالی که ثانیه ها می گذرد و گاهی چشم ها برای همیشه بسته می شود و گاهی هر ثانیه حیات بخش است.



الیشع چهار ساله، فرشته نجات، 6 بیمار نیازمند پیوند عضو


گلسوم جمالزهی، مادر الیزا جمالزهی نژاد به زاهدنیوز گفت: این تصمیم برای خانواده ای که از مرگ مغزی رنج می برد، سخت و خسته کننده است. اما وقتی می دانند که تنها راه زنده ماندن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و کبدی پیشرفته و بهترین درمان برای مبتلایان به نارسایی کلیه پیوند عضو است، می توانند خیرخواهانه این کار را انجام دهند و جان چندین نفر را نجات دهند.

او گفت: «هدف ما از اهدای عضو به کودک چهار ساله‌مان احساس انسانیت بود. مادری را دیدم که کنار فرزند بیمارش نشسته بود. به این فکر می کردم که چگونه دیگران را خوشحال کنم یا مادری را که نگران است گیج کنم.

مادر الیزای چهار ساله با مکث ادامه داد: وقتی توانستم قلب فرزندم را اهدا کنم و آن قلب در سینه دیگری می تپد، تصمیم گرفتم عضو دخترم را اهدا کنم. این تصمیم را گرفتم تا اعضای سالم بدنش زیر خاک دفن نشود، برای خدا و شادی روح پسرم و احساس انسانی که در وجودم متبلور شده بود.

وی در خصوص چگونگی وقوع حادثه الیزا افزود: در سال 92 دختر بزرگم دچار تومور مغزی شد. برای مداوا به تهران رفتیم اما او در بیمارستان در کما بود. وقتی به خانه رسیدم متوجه شدم الیزا تب دارد و بلافاصله به بیمارستان رفتیم، البته الیزا قبلاً تشنج کرده بود و پزشکانش در بیمارستان به او داروهای ضد تشنج و دارو تزریق کردند. اکسیژن به مغز او نرسید و پس از 15 روز پزشکان متوجه شدند که او دچار مرگ مغزی شده است. آن روز آخرین لالایی زندگی او را خواندم. و سپس اعضای بدن او را اهدا کردیم.

جمالزهی با اشاره به اینکه اهدای اعضای بدن فرزندم با رضایت کامل انجام شد، افزود: با این اقدام هر لحظه که به فکر فرزندم است و خلاء ندارد به مغز استخوانم نفوذ می کند و به من یادآوری می کند که پایان زندگی الیزا زندگی است. 6 بیمار نیازمند پیوند عضو «بله آرامش دارم.

این مادر داغدار می گوید: در تمام این سال ها احساس نمی کردم الیسا مرده است، بلکه او با من زندگی می کند و خوشحالم که دوباره اعضای بدنش را اهدا می کنم.

جمالزهی گفت: قلب، کلیه، کبد و ریه پسرم جان 6 بیمار را نجات داد. امیدوارم فرهنگ اهدای عضو در بین مردم نهادینه شود و همه بدانند کسانی که عضو اهدا می کنند همیشه زنده هستند.


وی تاکید کرد: از درگذشت دختر بزرگم که دچار تومور مغزی شده بود بسیار ناراحت و متاسف هستم و از رضای خداوند راضی هستم. اما هرگز احساس نکردم الیزا در کنار ما نیست، زیرا وقتی به شادی و امید در زندگی کسانی که با اعضای بدن فرزندم زندگی را از سر گرفته اند فکر می کنم، آرام می شوم و غم هایم را فراموش می کنم.

این مادر فداکار خطاب به همه هموطنان به‌ویژه والدینی که با چنین حوادثی مواجه می‌شوند، گفت: بی‌تردید و با افتخار و از صمیم قلب به فکر اهدای عضو باشید زیرا تنها چیزی است که روح و روان شما را شفا می‌دهد. و پاداش آخرت و آرامش آن مرحوم.

جمالزهی خاطرنشان کرد: پسرم 4 سال و 3 ماه بیشتر عمر نکرد، بعد از اهدای عضو ناشناس ماندیم چون نمی خواستیم این مشکل فاش شود تا اینکه کمپین اهدای عضو در زاهدان راه اندازی شد و دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از ما خواست. دعوت نامه ای انجام شد و نام دخترمان در آنجا فاش شد.

وی افزود: در این مراسم حس رضایت و شادی وصف ناپذیری را تجربه کردیم و احساس کردیم کار ما بسیار ارزشمند است و این کار خوب هرگز فراموش نخواهد شد.

مادر الیزا در جای دیگر گفت که برای اهدای عضو باید مرگ مغزی توسط تیم پزشکی تایید می شد. و توانایی مقابله با آن ارزشمند است.

جمالزهی با بیان اینکه قلب و کبد مورد نیازترین بیماران در ایران هستند، تاکید کرد: عدم استقبال خانواده ها از اهدای عضو به دلیل عدم آگاهی از این کار ارزشمند و احساس ناخوشایندی است که پس از فوت عزیزشان به سراغشان می آید. همه ما از طریق رسانه و تبلیغات فرهنگ سازی می کنیم.



مهمترین منبع تامین اندام بیماران نیازمند به بیماران مبتلا به مرگ مغزی

نادر اسماعیل زی، مدیر انجمن اهدای عضو سیستان و بلوچستان گفت: غیرممکن است که یک بیمار مرگ مغزی انتظار بازگشت به زندگی را داشته باشد. این یک لینک برای یک عضو است.

وی که پدر فاطمه است همان زن 23 ساله ای است که با اهدای اعضای بدنش جان چند تن را نجات داد و افزود: به طور گسترده و از سوی دیگر بیشترین تعداد تصادفات بیشترین آمار مرگ مغزی را به خود اختصاص داده است.

اسماعیل زی ادامه داد: رد مرگ مغزی به عنوان مرگ یکی از دلایل نارضایتی خانواده ها از اهدای عضو است. ما باید صبور باشیم و فعالیت های فرهنگی انجام دهیم تا مفهوم مرگ مغزی برابر با مرگ را در جامعه نهادینه کنیم.»

وی با اشاره به اینکه انجمن اهدای عضو سیستان و بلوچستان در سال 1400 رتبه نخست کشور را کسب کرد، ادامه داد: تاکنون بیش از 9 هزار و 300 خانواده مبتلا به مرگ مغزی در ایران با اهدا به عزیزان خود جان بسیاری را نجات داده اند. 70 هزار نفر هموطن شدند

انتهای پیام/